Σε προτεραιότητα έχει τεθεί από την τακτική Ανακρίτρια Ρόδου η δικογραφία για την υπόθεση της καταβολής εισφοράς γης σε χρήμα ξενοδόχων και τη μη είσπραξη εισέτι των οφειλομένων αρμοδίως.
Η δικογραφία, όπως είχε αποκαλύψει η «δημοκρατική» είχε περαιωθεί με την έκδοση τυπικών κλήσεων καθώς και ανακριτικού πορίσματος γύρω από τα ευρήματα τής μέχρι τώρα δικαστικής έρευνας.
Είχε κριθεί αρμοδίως από την προηγούμενη Ανακρίτρια ότι δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις για την προσωποποίηση της διώξεως για το αδίκημα της απιστίας κατ’ εξακολούθηση σε βάρος ΟΤΑ, που το όφελος που πέτυχε ο δράστης ή η ζημία που προκλήθηκε ή οπωσδήποτε απειλήθηκε, υπερβαίνει το ποσό των 150.000 ευρώ και το αντικείμενο της πράξης είναι ιδιαιτέρως μεγάλης αξίας, με τις επιβαρυντικές διατάξεις του νόμου περί καταχραστών δημοσίου χρήματος, κατά παντός υπευθύνου της πρώην Νομαρχίας Δωδεκανήσου της περιόδου 2005 – 2011 εξαιτίας της μη είσπραξης των οφειλομένων.
Πιο συγκεκριμένα δεν προέκυψε το ύψος της ζημίας που υπέστη το δημόσιο από την μη τήρηση της διαδικασίας καθώς μάλιστα τα χρήματα δεν έχουν απωλεσθεί και δύνανται να αναζητηθούν.
Η δικογραφία, που επέστρεψε στην τακτική Ανακρίτια για την ολοκλήρωση τυπικών δικονομικών ζητημάτων μετά από τροποποιήσεις του Ποινικού Κώδικα, που μεσολάβησαν, αναμένεται έτσι να επανακριθεί και πολύ πιθανότατα να περαιωθεί με την έκδοση νέων τυπικών κλήσεων.
Θυμίζουμε ότι ο πρώην Αντεισαγγελέας Πλημμελειοδικών Ρόδου κ. Ι. Μητσιόπουλος, υπέβαλε αρμοδίως την 12η Σεπτεμβρίου 2014, πορισματική έκθεση για την υπόθεση, που οδήγησε στην άσκηση ποινικής διώξεως.
Πιο συγκεκριμένα το άρθρο 8 του από 6-10/17-10.1978 Π.Δ. περί καθορισμού των όρων και περιορισμών δομήσεως των γηπέδων των κειμένων εκτός των ρυμοτομικών σχεδίων και εκτός των ορίων των νομίμως υφισταμένων προ του έτους 1923 οικισμών και όπως αυτό τροποποιήθηκε με το από 12-05/27-06-84 Π.Δ και στη συνέχεια με το από 16-02/27-02-85 Π.Δ και όπως αντικαταστάθηκε τελικά με το άρθρο 1 του από 20-01/28-01-1988 Π.Δ και συμπεριλήφθηκε ως άρθρ.173 στον Κώδικα Βασικής Πολεοδομικής Νομοθεσίας, προβλέπει ανώτατο όριο εκμετάλλευσης για τουριστικές εγκαταστάσεις τα 4.000 τ.μ..
Επιπλέον, προβλέπεται ότι είναι δυνατή η υπέρβαση του συγκεκριμένου ορίου εκμετάλλευσης με την προϋπόθεση της παραχώρησης στον οικείο Δήμο, πριν την έκδοση της οικοδομικής άδειας, με συμβολαιογραφική πράξη και χωρίς αποζημίωση, έκτασης του ακινήτου όπου ανεγείρεται η τουριστική μονάδα, ανάλογης με την επιπλέον των 4.000 τ.μ. εκμετάλλευση.
Οι ξενοδόχοι είχαν τη δυνατότητα με αίτησή τους προς τον τότε νομάρχη και από την 1η Ιανουαρίου 2011, στον οικείο Δήμο, να ζητήσουν την μετατροπή της υποχρέωσης για παραχώρηση τμήματος γηπέδου σε υποχρέωση καταβολής ανάλογου χρηματικού ποσού.
Σύμφωνα με το Ν. 3852/2010 και συγκεκριμένα το άρθρο 94 παρ.1:
«Στο άρθρο 75 παρ. 1 του Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων προστίθενται οι ακόλουθες αρμοδιότητες: η έκδοση οικοδομικών αδειών, ο προέλεγχος για την έκδοσή τους, ο έλεγχος μελετών για οικοδομικές άδειες, συναφούς χαρακτήρα πολεοδομικές αρμοδιότητες, καθώς και ο έλεγχος και η επιβολή προστίμων για την κατασκευή αυθαίρετων κτισμάτων κατά την κείμενη νομοθεσία».
Η απόφαση επί της αίτησης του ενδιαφερομένου για μετατροπή σε χρηματικό ποσό της υποχρέωσης παραχώρησης τμήματος γηπέδου εκδίδεται από το δημοτικό συμβούλιο».
Προφανώς η μη εκπλήρωση αυτής της υποχρέωσης θα σήμαινε την απαγόρευση χορήγησης οικοδομικής άδειας πέραν των 4.000 τ.μ. και ως εκ τούτου τα πέραν αυτής της δόμησης – επιφάνειας που υλοποιήθηκε θεωρούνται προφανέστατα οι ξενοδοχειακές εγκαταστάσεις ως αυθαίρετες και κατεδαφιστέες και χρήζουν σύνταξης έκθεσης αυτοψίας (πρωτοκόλλου αυθαιρέτου) και επιβολή προστίμου ανέγερσης και διατήρησης.
Σε διαφορετική περίπτωση θα πρέπει σήμερα πλέον, κατ’ εφαρμογή των διατάξεων του Ν. 4178/2013 (εάν φυσικά και αυτός ο νόμος δεν κριθεί όπως και ο Ν.4014/2011 αντισυνταγματικός), άπαντες οι υπόχρεοι να προβούν σε υπαγωγή ρύθμισης, αν και υπάρχει ο κίνδυνος γι’ αυτούς, της ανάκλησης παράνομης διοικητικής πράξης (λόγω κοινωνικού και δημόσιου συμφέροντος), με πιθανότητα να περιέλθουν σε δυσμενέστατη θέση, ακόμα και αυτή της άρσης λειτουργίας των ξενοδοχειακών μονάδων.
Από την 13η Φεβρουαρίου 2012 μετά την εφαρμογή του άρθρου 51 παρ. 1 στον Ν.4042/2012 επιτρέπεται στον ενδιαφερόμενο να παραχωρήσει ενιαία έκταση σε άλλο γήπεδο όμορο ή μη προς την ανεγερθείσα έκταση.
Σύμφωνα με έγγραφο της πολεοδομίας του Δήμου ο συνολικός αριθμός των υπόχρεων ξενοδοχείων είναι 66 με συνολική εισφορά περίπου 600.000 τ.μ.
Για τις εν λόγω 66 ξενοδοχειακές μονάδες έχουν εκδοθεί είκοσι επτά (27) αποφάσεις νομάρχη για μετατροπή της εισφοράς σε χρήμα, τέσσερις (4) αποφάσεις δημοτικού συμβουλίου στο πλαίσιο του νέου Δήμου Ρόδου, καθώς και μία απόφαση αντιδημάρχου.
Θυμίζουμε ότι με εντολή του πρώην δημάρχου Ρόδου κ. Φώτη Χατζηδιάκου επρόκειτο να ασκηθούν αγωγές ενώπιον του Εφετείου Δωδεκανήσου, για τον καθορισμό οριστικής μονάδας της οφειλόμενης γης με την διαδικασία των απαλλοτριώσεων και εν συνεχεία, αφού καταστούν αμετάκλητες, αν δεν καταβληθεί η οφειλή να ακολουθήσει η υποβολή αγωγών ως και συντηρητικών κατασχέσεων για την αποπληρωμή των οφειλών που θα προκύψουν.
Θυμίζουμε ότι είχαν δώσει στο πλαίσιο της κυρίας ανάκρισης μαρτυρικές καταθέσεις ο πρώην δήμαρχος Ρόδου κ. Φώτης Χατζηδιάκος, ο πρώην δήμαρχος Ρόδου και αντιπεριφερειάρχης κ. Στάθης Κουσουρνάς, ο πρώην αντινομάρχης κ. Γ. Χριστοφάκης και ο περιφερειάρχης Νοτίου Αιγαίου κ. Γ. Χατζημάρκος.
