Μερικώς δεκτό έγινε χθες από το Μονομελές Πρωτοδικείο Ρόδου το αίτημα 48 συμβασιούχων της πρώην ΔΕΥΑ Ιαλυσού κατά της ΔΕΥΑ Ρόδου, με την οποία ζητήθηκε η έκδοση προσωρινής διαταγής για την απασχόλησή τους από τη δημοτική επιχείρηση.
Το δικαστήριο έκρινε ότι θα πρέπει να ικανοποιηθούν προσωρινώς 19 συμβασιούχοι, συμπεριλαμβανομένων και δύο ΑΜΕΑ, οι οποίοι είχαν προσληφθεί πρώτοι και απασχολούντο επί μακρόν από τη ΔΕΥΑ Ιαλυσού.
Δεν έκρινε όμως το ίδιο για τους υπόλοιπους οι οποίοι έχουν απολυθεί.
Όπως αναφέρεται στην προσωρινή διαταγή οι 19 εργαζόμενοι απασχολήθηκαν (με την εξαίρεση μικρών διαλειμμάτων) με διαδοχικές συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου, η χρονικώς πρότερη των οποίων άρχισε να λειτουργεί πριν από τις 18.04.2001 (ημερομηνία έναρξης ισχύος της αναθεωρημένης διάταξης του άρθρου 103 του Συντάγματος 1975/1986/2001), στο φορέα που ήταν εκάστοτε αρμόδιος για την ύδρευση και αποχέτευση στον τέως Δήμο Ιαλυσού Ρόδου (και από το έτος 2011 και εντεύθεν στον ενιαίο πλέον Δήμο Ρόδου), με αποτέλεσμα να πιθανολογείται ότι οι εν λόγω διαδοχικές συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου εκάστου αυτών ενδέχεται να μπορούν να θεωρηθούν ως μία ενιαία σύμβαση αορίστου χρόνου. Για δύο εξ αυτών και για τον πρόσθετο λόγο ότι πιθανολογείται ότι εφαρμοστέα είναι η ειδική νομοθεσία περί απασχολήσεως των ΑμΕΑ.
Υποχρεώνει έτσι τη ΔΕΥΑΡ να αποδέχεται προσωρινώς, ήτοι μέχρι τη συζήτηση της οικείας αίτησης ασφαλιστικών μέτρων στο Μονομελές Πρωτοδικείο Ρόδου (διαδικασία Ασφαλιστικών Μέτρων) στις 12 Μαϊου 2014, και υπό τον όρο συζήτησης αυτής, στην ως άνω ημερομηνία, τις προσηκόντως προσφερόμενες υπηρεσίες των 19 εργαζομένων, με τους ίδιους όρους εργασίας με τους οποίους παρέχονταν μέχρι και τις 21 Φεβρουαρίου 2014.
Σημειώνεται ότι για τους υπόλοιπους εργαζόμενους ο πρόεδρος του δικαστηρίου έκρινε ότι η λειτουργία της χρονικώς προτέρας των διαδοχικών συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου που συνήψαν με το φορέα που ήταν εκάστοτε αρμόδιος για την ύδρευση και αποχέτευση του τέως Δήμου Ιαλυσού Ρόδου εκκινεί από χρονικό σημείο μεταγενέστερο της 18ης Απριλίου 2001 και ως εκ τούτου δεν πιθανολογείται ότι δύνανται νομίμως οι διαδοχικές συμβάσεις ορισμένου χρόνου εκάστου αυτών με τον προαναφερθέντα φορέα να θεωρηθούν πλέον, είτε κατ’ εφαρμογή του άρθρου 16 του Οργανισμού Εσωτερικής Υπηρεσίας της (πάλαι ποτέ υφισταμένης) Δημοτικής Επιχείρησης Ύδρευσης Αποχέτευσης Ιαλυσού (Δ.Ε.Υ.Α.Ι.) είτε κατ’ ερμηνεία των άρθρων 108-109 ν. 3852/2010 είτε κατ’ άλλο τρόπο, ως μία ενιαία σύμβαση αορίστου χρόνου, ούτε έχει αποδειχθεί ότι πληρούνται στο πρόσωπο εκάστου αυτών οι προϋποθέσεις που θέτουν οι διατάξεις των άρθρων 5 παρ. 1 και 11 π.δ. 164/2004.
Για μια εξ΄ αυτών κρίθηκε ακόμη ότι μεταξύ της λήξης λειτουργίας της υπ’ αυτής επικαλούμενης σύμβασης εργασίας ορισμένου χρόνου που συνήψε κατά το έτος 1998 και της χρονικώς επομένης σύμβασης ορισμένου χρόνου (που εκκινεί μετά τις 18.04.2001) μεσολαβεί χρονικό διάστημα δυόμισυ ετών και κατά συνέπεια δεν πιθανολογείται ότι μπορεί να θεωρηθεί ότι αυτή κατήρτισε με τον οικείο φορέα ενιαία σύμβαση αορίστου χρόνου ήδη προ της 18ης Απριλίου 2001.
Όπως έγραψε η «δημοκρατική», οι εργαζόμενοι εκθέτουν ότι εργάζοντο στην επιχείρηση μέχρι την 21η Φεβρουαρίου 2014 ημέρα κατά την οποία εκδόθηκε απόφαση του διοικητικού συμβουλίου για τη λύση της εργασιακής τους σχέσης.
Επισημαίνουν ότι δυνάμει του άρθρου 283 του Ν.3852/2010, όλα τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις του πραγματικού τους εργοδότη, ήτοι της ΔΕΥΑΙ μεταφέρθηκαν ως καθολικού διαδόχου στην ΔΕΥΑΡ η τελευταία είναι υποχρεωμένη να τους απασχολεί.
Αναφέρονται σε 6 αποφάσεις του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ρόδου που δικαίωσαν με την ειδική διαδικασία των εργατικών διαφορών ανάλογες περιπτώσεις. Υποστηρίζουν ότι πληρούν όλες τις προϋποθέσεις που θέτει απόφαση της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου καθότι προσλήφθησαν στο Δήμο Ιαλυσού το έτος 1992 κι έπειτα, γεγονός που αποδεικνύει ότι έχουν πλέον καταστεί αορίστου χρόνου εργαζόμενοι της ΔΕΥΑΡ ως καθολικού διαδόχου της ΔΕΥΑΙ, υπεισερχόμενου σε όλα τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις του.
Ισχυρίζονται ακόμη ότι παρίσταται άμεση ανάγκη και κατεπείγουσα περίπτωση προς αποτροπή του επικειμένου κινδύνου της απονεκρώσεως της εργασιακής τους σχέσης και της περιέλευσής τους σε πλήρη ένδεια και κίνδυνο ζωής, να ληφθούν ασφαλιστικά μέτρα και να ρυθμιστεί προσωρινά η εργασιακή τους κατάσταση, μέχρις εκδόσεως τελεσίδικης αποφάσεως επί της κύριας αγωγής τους.
Τους εργαζόμενους εκπροσωπεί ο δικηγόρος κ. Μιχάλης Κόκκινος.
