Τα Χριστούγεννα του 2020, τα Χριστούγεννα της πανδημίας, θα είναι αναμφίβολα οι πιο περίεργες, διαφορετικές και αλησμόνητες γιορτές που έχουμε περάσει. Οι γιορτές κατά τη διάρκεια των οποίων καταγράφονται εκατοντάδες νεκροί καθημερινά. Οι γιορτές της κοινωνικής αποστασιοποίησης, της μάσκας. Μέρες που όλοι μας θα θέλαμε ιδανικά να περάσουμε μερικές ώρες αν όχι μέρες, με τη συντροφιά των δικών μας σε κλίμα προσωρινής ανεμελιάς. Μόνο που οι αριθμοί καλπάζουν και η εκεχειρία δεν φαίνεται βιώσιμη στον πολύ κοντινό ορίζοντα, ούτε βεβαίως ρώτησε κανείς τον κορωνοϊό αν αποδέχεται τους όρους αυτής της συνθηκολόγησης. Η δημόσια υγεία είναι πάνω απ’ όλα φυσικά, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι και τα Χριστούγεννα δεν είναι σημαντικά για την υγεία (την ψυχική έστω) των ανθρώπων. Τα Χριστούγεννα είναι ένα απολύτως απαραίτητο διάλειμμα, το αποκούμπι για την πανδημία. Ας είμαστε τουλάχιστον προετοιμασμένοι για σεμνές, ταπεινές, υπερβατικές γιορτές, όπως θα έπρεπε δηλαδή πάντα να είναι, βρίσκοντας εν τέλει αυτό το περίφημο πνεύμα των Χριστουγέννων στην αίσθηση μιας κοινής θαλπωρής -έστω και εξ αποστάσεως- και όχι στην ασύδοτη κατανάλωση. Οι γιορτές, όπως τις ξέραμε, δεν θα υπάρξουν φέτος. Μπορούν όμως να είναι οι πλέον ζεστές γιορτές, κάνοντας πράξη το πραγματικό μήνυμα Αγάπης που αντιπροσωπεύουν. Αυτά τα Χριστούγεννα ίσως είναι η ευκαιρία να αισθανθούμε λίγο περισσότερο κοντά ο ένας στον άλλο, παρά την πραγματική απόσταση που θα μας χωρίζει. Γιατί η απουσία πάντα μάς κάνει να σκεφτόμαστε περισσότερο αυτό που πραγματικά μας λείπει.
Οι υπερβατικές γιορτές
