Προχθές ανακοινώθηκε επίσημα, ότι αρχίζουν «διερευνητικές» συζητήσεις Ελλάδας – Τουρκίας, στις 25 Ιανουαρίου. Και όλοι δέχθηκαν – κατ’ αρχή – θετικά αυτή την εξέλιξη
Όμως, ο θυμόσοφος ελληνικός λαός λέει «πίσω έχει η αχλάδα την ουρά …» και δεν περιμένει τίποτε θετικό για την Ελλάδα, όπως δεν προέκυψε κάτι θετικό, κατά τους προηγούμενους 60 ( ! ) γύρους παρόμοιων συνομιλιών. Μακάρι τώρα, στον 61ο γύρο, να έχουμε πρόοδο προς μια συμφωνία υπογραφής «συνυποσχετικού», ώστε να κληθεί το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης να οριοθετήσει θαλάσσιες ζώνες και υφαλοκρηπίδα.
Μα πως να αισιοδοξήσει κανείς, όταν οι συνομιλητές μας υπονομεύουν τις συνομιλίες, πριν ακόμη ξεκινήσουν, βάζοντας στο τραπέζι θέματα λυμένα με διεθνείς Συνθήκες
και το Διεθνές Δίκαιο, γιατί αντιμετωπίζουν τις «διερευνητικές» ως ανατολίτικο παζάρι.
Με αυτή την τακτική επιδιώκουν δυό πράγματα :
-ή να κερδίσει κάτι η Τουρκία, κατά παράβαση διεθνούς δικαίου και διεθνών συνθηκών
-ή να πάει και ο 61ος γύρος συνομιλιών, εκεί που πήγαν και όλοι οι προηγούμενοι.
Για τη μοναδική εκκρεμότητα που έχουν στις διμερείς σχέσεις οι δύο γειτονικές χώρες, δηλαδή την οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών και υφαλοκρηπίδας, η Τουρκία ούτε σήμερα δεν θέλει να φθάσει σε συνυποσχετικό, όπως δεν ήθελε εδώ και 45 χρόνια.
-Από την εποχή της διακυβέρνησης της Ν.Δ, με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, το 1976,
-από την εποχή της διακυβέρνησης του ΠΑ.ΣΟ.Κ, με τον Ανδρέα Παπανδρέου, το 1987,
και με τον Κώστα Σημίτη, όταν στο Ελσίνκι είχε δεσμευθεί για συπυποσχετικό το 2004
Γιατί απλούστατα, δεν θέλει η οριοθέτηση να γίνει από διεθνές δικαστήριο, με βάση το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας, αλλά θέλει να γίνει με την επιβολή στρατιωτικής ισχύος.
Τώρα, σε ότι αφορά στα άλλα ζητήματα που βάζει η Τουρκία στις «διερευνητικές» :
- Το δικαίωμα της Ελλάδας να οργανώνει την άμυνα των νησιών, το αρνείται και ζητά «αποστρατιωτικοποίηση» τους, όταν στα μικρασιατικά παράλια έχει εγκαταστήσει την περιλάλητη «στρατιά του Αιγαίου» και πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς. Μα ακριβώς αυτή η απειλή δίνει το δικαίωμα στην χώρα μας (βάσει του άρθρου 51 του Καταστατικού Χάρτη του Ο.Η.Ε), να εγκαθιστά αμυντικές δυνάμεις στα νησιά μας.
- Για το καθεστώς της ελληνικότητας νησίδων /βραχονησίδων, ενώ είναι γνωστό, ότι οι Διεθνείς Συνθήκες, τόσο της Λωζάνης, όσο και των Παρισίων, όπου αναφέρονται ονομαστικά για τα νησιά μας, γράφουν ρητά «και οι παρακείμενες νησίδες». Η Τουρκία αμφισβητεί την κυριαρχία της χώρας μας επί αυτών, επειδή στις Συνθήκες δεν αναφέρονται ονομαστικά, ενώ είναι ρητή η ελληνικότητα τους.
- Το εύρος του ελληνικού εναέριου χώρου, από το 1936 έχει καθοριστεί στα δέκα (10) ναυτικά μίλια, αλλά η Τουρκία σήμερα, 85 χρόνια μετά, απαιτεί από την Ελλάδα να τον περιορίσει στα 6 ναυτικά μίλια, όσο είναι σήμερα η αιγιαλίτιδα ζώνη. Όμως, αποσιωπά, ότι το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας δίνει αναφαίρετο δικαίωμα σε κάθε χώρα, να καθορίσει – μονομερώς – την αιγιαλίτιδα ζώνη στα 12 ναυτικά μίλια. Δηλαδή, 2 μίλια ευρύτερη από τον ελληνικό εναέριο χώρο.
- Τέλος, σε ότι αφορά στις περιοχές, που είναι στην ελληνική δικαιοδοσία, για έρευνα και διάσωση, που και αυτές τις αμφισβητεί η Τουρκία, η σχετική διεθνής Συμφωνία προβλέπει, ότι δικαίωμα – αλλά και υποχρέωση – της κάθε χώρας είναι, να παρέχει υπηρεσίες έρευνας και διάσωσης στις περιοχές που καλύπτει το F I R της χώρας. Αυτό & για την Ελλάδα είναι επακριβώς καθορισμένο με τους κανόνες του Διεθνούς Οργανισμού Πολιτικής Αεροπορίας (I.C.A.O).
Είναι αυτονόητο, ότι καμιά ελληνική κυβέρνηση -ούτε η σημερινή – δεν πρόκειται να συναινέσει στην «αναθεωρητική στρατηγική» της Τουρκίας.Τι άραγε να αναθεωρηθεί :
Ο Καταστατικός Χάρτης του Ο.Η.Ε ; Οι Διεθνείς Συνθήκες της Λωζάνης &των Παρισίων; Η Διεθνής Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας ; Ή οι κανόνες του Ι.C.A.O ;
Αν η Τουρκία επιμείνει και κατά τον 61ο νέο γύρο των «διερευνητικών» συνομιλιών, να ζητά να γίνει «παζάρι» επί των προαναφερθέντων ζητημάτων, απλά θα τις οδηγήσει σε «ναυάγιο». Θα επανέλθει σε νέες navtex, για έρευνες ή γεωτρήσεις επί εν δυνάμει ελληνικής υφαλοκρηπίδας και σε εντάσεις, μεταξύ των δύο χωρών, ακόμη χειρότερες…
Ρόδος 14 / 1 / 2021
Κοσμάς Σφυρίου
