Εν μέρει δεκτή έγινε από το Μονομελές Πρωτοδικείο Ρόδου αγωγή κατά της ΔΕΥΑ Ρόδου επιδικάζοντας αποζημίωση ύψους 20.000 ευρώ για ηθική βλάβη λόγω εργατικού ατυχήματος σε εργαζόμενό της.
Ειδικότερα, σύμφωνα με τους ισχυρισμούς του ενάγοντος την 07η-11-2013 κι ενώ απασχολούνταν με σύμβαση εξαρτημένης εργασίας στην ΔΕΥΑ Ρόδου ως ηλεκτρολόγος-ηλεκτροτεχνίτης ΔΕ, πήγε μαζί με τους συναδέλφους του σε αντλιοστάσιο στην περιοχή Ιαλυσού Ρόδου κατόπιν σχετικής εντολής του Προϊσταμένου μηχανολογικού τμήματος λειτουργίας και συντήρησης των εγκαταστάσεων της εναγομένης, για εργασία αντικατάστασης υπόγειας αντλίας. Όπως αναφέρει κατά την επιχείρηση της εργασίας αυτής υπέστη εργατικό ατύχημα καθώς έπεσε από μεγάλο ύψος, εντός του θαλάμου που βρισκόταν η αντλία με αποτέλεσμα να τραυματιστεί βαριά γεγονός για το οποίο όπως ισχυρίζεται ευθύνεται η εναγόμενη διότι δεν του παρείχε τα ενδεδειγμένα για τη συγκεκριμένη εργασία εργαλεία και δεν είχε λάβει όλα τα αναγκαία προστατευτικά μέτρα ασφαλείας. Για τους λόγους αυτούς ζητούσε με την αγωγή του ποσό 11.000 ευρώ περίπου για υπηρεσίες αποκλειστικής νοσοκόμας, 250.000 ευρώ για την ικανοποίηση της ηθικής του βλάβης και ποσό 200.000 ευρώ ως πρόσθετη χρηματική παροχή επικαλούμενος ότι η μόνιμη αναπηρία του θα επηρεάσει στο μέλλον την επαγγελματική, οικονομική και κοινωνική του εξέλιξη.
Το Δικαστήριο έκρινε ότι η αγωγή είναι μη νόμιμη ως προς τα αιτήματα για τα ποσά της αποκλειστικής νοσοκόμας και της πρόσθετης χρηματικής παροχής καθώς ο ενάγων δεν επικαλέστηκε ότι το ατύχημα οφειλόταν σε δόλο της εναγομένης και των νομίμων εκπροσώπων της ούτε επικαλέστηκε άλλα περιστατικά από τα οποία να προκύψει η γνώση και η θέληση αυτών προς πραγμάτωση της αντικειμενικής υπόστασης του εργατικού ατυχήματος παρά μόνο ισχυρίστηκε ότι το ατύχημα οφειλόταν σε αμέλεια λόγω μη τήρησης των μέτρων ασφαλείας.
Περαιτέρω το Δικαστήριο έκρινε ότι η εναγόμενη με εντολή της οποίας εκτελούνταν οι εργασίες στο σημείο δεν διέθετε τεχνικό ασφαλείας παρόντα συνεχώς κατά τη διάρκεια εκτέλεσης της εργασίας αυτής από το συγκεκριμένο συνεργείο τη ώστε αυτός να επιτηρεί τους εργαζομένους κατά τη διάρκεια των εργασιών τους στο συγκεκριμένο αντλιοστάσιο ενώ παράλληλα δεν είχε χορηγηθεί στο συνεργείο ο αναγκαίος ατομικός εξοπλισμός όπως αντιολισθητικά υποδήματα ιδίως εκείνη την ημέρα που έβρεχε και υπήρχε ολισθηρότητα στο έδαφος, ζώνη ασφαλείας για προστασία από τυχόν πτώση από μεγάλο ύψος και κράνος. Ακόμη σύμφωνα με την απόφαση, οι εργαζόμενοι δεν είχαν λάβει σαφείς οδηγίες ούτε είχαν ενημερωθεί για τον κίνδυνο πτώσης τους εντός των θαλάμων όπως επίσης σο σημείο όπου βρίσκονταν δεν είχε τοποθετηθεί προστατευτικό προπέτασμα σε κάθε πλευρά της θυρίδας αποτελούμενο από ανθεκτική κατασκευή συγκράτησης ανθρωπίνου σώματος έναντι πτώσεως σε επίπεδο υψομετρικής διαφοράς με το δάπεδο εργασίας μεγαλύτερη των 0,75 μέτρων όπως προβλέπεται από τον νόμο.
Επιπρόσθετα σύμφωνα με την απόφαση αποδείχθηκε ότι ο ενάγων υπέστη πολλαπλά κατάγματα ενώ εμφανίζει δυσκαμψία και μετατραυματική βλάβη στο πόδι που όμως δεν αποδείχθηκε ότι είναι μόνιμη και μη αναστρέψιμη και ότι δεν επιδέχεται καμίας βελτίωσης.
Το Δικαστήριο τέλος έκρινε ότι ο ενάγων δικαιούται χρηματική ικανοποίηση λόγω της ηθικής βλάβης που υπέστη λαμβάνοντας υπόψιν για την αποτίμησή της τις συνθήκες του ατυχήματος, το βαθμό πταίσματος της εναγομένης, τις σωματικές βλάβες αλλά και την ταλαιπωρία και τον πόνο που δοκίμασε από την πολυήμερη νοσηλεία του, τις επισκέψεις σε ιατρούς και την συνεχή παρακολούθηση της υγείας του, υποχρεώνοντας έτσι την εναγομένη να του καταβάλει το ποσό των 20.000 ευρώ. Ο ενάγων εκπροσωπήθηκε από τη δικηγόρο Αθηνών κ. Μαρία Δημητρουλάκη ενώ τη ΔΕΥΑ Ρόδου εκπροσώπησαν οι δικηγόροι κκ. Ακης Δημητριάδης και Ρόη Νικολιδάκη.
Δεκτή εν μέρει αγωγή εργαζόμενου κατά της ΔΕΥΑΡ
