Ενώπιον του Αρείου Πάγου προσέφυγαν χθες, με αίτημα την αναίρεση της υπ’ αριθμ. 83/2011 τελεσίδικης αποφάσεως του Εφετείου Δωδεκανήσου με την οποία είχε κριθεί ο γάμος τους ανυπόστατος, δύο ομόφυλοι που παντρεύτηκαν στην Τήλο.
Με την αίτηση αναίρεσης, που χειρίζεται ο δικηγόρος κ. Φ. Κωστόπουλος, οι κ.κ. Oλγα-Mαρία Kαρποδίνη του Bασιλείου 45 ετών και Eυαγγελία Bλάμη του Kωνσταντίνου 48 ετών, κάτοικοι Aθηνών, ζητούν συγκεκριμένα από το ανώτατο ακυρωτικό δικαστήριο να αναθεωρήσει την τελεσίδικη απόφαση και να απορρίψει ως ουσία αβάσιμη την αναγνωριστική αγωγή που είχε ασκήσει ο πρώην Εισαγγελέας Πλημμελειοδικών Ρόδου κ. Γ. Οικονόμου.
Στις αγωγές του ο εισαγγελέας μεταξύ άλλων ανέφερε ότι «τόσο το ελληνικό Σύνταγμα στο άρθρο 21 αυτού, το οποίο αναφέρεται στην οικογένεια, στον γάμο, στη μητρότητα και την παιδική ηλικία, τα οποία τελούν υπό την προστασία του κράτους, όσο και οι διατάξεις οι οποίες αναφέρονται στον γάμο του Οικογενειακού Δικαίου του Αστικού μας Κώδικα στα άρθρα 1350 έως 1371 δεν περιέχουν ορισμό της έννοιας του γάμου, την οποία όμως θεωρούν γνωστή και παραπέμπουν στις επικρατούσες στην κοινωνία βασικές αντιλήψεις για τον προσδιορισμό της, σύμφωνα με τις οποίες ως γάμος νοείται η ένωση ενός άνδρα με μια γυναίκα, σύμφωνα με τον τύπο που ορίζει ο νόμος».
Οι ομόφυλοι υποστηρίζουν ότι ο γάμος τελέστηκε νόμιμα και αφού ακολουθήθηκαν όλες οι νόμιμες διαδικασίες.
Στην αίτηση αναίρεσης επισημαίνουν εισαγωγικά τα εξής:
«Είμαστε γυναίκες Eλληνίδες και φυσικά πρόσωπα του ίδιου φύλου. Αποφασίσαμε μετά από μια μακρόχρονη, σοβαρή, μόνιμη και σταθερή σχέση που στηρίζετο στο σεβασμό, στην αγάπη, στο συναίσθημα και αφού δοκιμάσαμε τις προσωπικές μας σχέσεις στο χρόνο, διαμένοντας επί αρκετά χρόνια συνεχώς στο ίδιο σπίτι και διαθέτοντας κοινά οικονομικά και δημιουργώντας κοινούς στόχους για το μέλλον, αποφασίσαμε να επισημοποιήσουμε την σχέση που ήδη είχαμε και να λάβομε την ίδια προστασία της πολιτείας, όπως όλοι οι υπόλοιποι πολίτες της χώρας μας.
Έτσι, στηριζόμενοι στην ισότητα όλων των πολιτών (άρθρο 4 του Σ) ανεξαρτήτως φύλου και σεξουαλικού προσανατολισμού και αφού η ελληνική νομοθεσία μας παρείχε την δυνατότητα να συνάψομε γάμο, διαθέτοντας όλα τα τυπικά στοιχεία και τις νόμιμες προϋποθέσεις για την σύναψή του, ζητήσαμε άδεια γάμου από τον νόμιμο εκπρόσωπο του κράτους (δήμαρχο Τήλου), ο οποίος ερευνώντας την αίτησή μας από πλευράς νομιμότητας και μετά και την σύμφωνη γνώμη του νομικού του συμβούλου, μας την παρείχε.
Συγκεκριμένα συνυποβάλαμε η καθεμία μας χωριστά προς τον ανωτέρω δήμαρχο την υπεύθυνη δήλωση του άρθρου 5 ν.1599/1986, στην οποία δηλώσαμε ότι δεν συντρέχει στο πρόσωπό μας κανένα από τα κωλύματα που αναφέρονται στα άρθρα 1350, 1351, 1352, 1354, 1356, 1357 και 1360 του Α.Κ. και ότι είμαστε μόνιμοι κάτοικοι Τήλου. Η δήλωσή μας έγινε νόμιμα και εμπρόθεσμα, ενώπιον δύο μαρτύρων και ο δήμαρχος Τήλου εξέδωσε την με αριθμ. 2183/30.05.2008 σχετική νόμιμη άδεια τελέσεως πολιτικού γάμου.
Έτσι στις 03/06/2008 τελέστηκε ο γάμος μας στο Δημαρχείο της Τήλου και ο δήμαρχος Τήλου συνέταξε την με αριθμ. 2/3.6.2008 δήλωση τέλεσης πολιτικού γάμου που υπογράφηκε και από τους παρασταθέντες μάρτυρες Κ. Καραπέτρο και Γ. Βαλλιανάτο καθώς και την με αριθμ. 3/2008 ληξιαρχική πράξη γάμου.
Στη συνέχεια αμέσως μετά κορυφαίοι πολιτειακοί παράγοντες της εκτελεστικής εξουσίας (ο τότε Υπουργός Δικαιοσύνης) και της δικαστικής εξουσίας (ο τότε Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου) προέβησαν σε δηλώσεις υπό την επίσημη ιδιότητά τους περί δήθεν ανυπόστατου γάμου ή περί ακυρότητάς του, υποκαθιστώντας την δικαστική εξουσία και τα μόνα αρμόδια να αποφασίσουν γι΄αυτό δικαστήρια.
Μετά το «κλίμα» που δημιουργήθηκε από κορυφαίους πολιτειακούς παράγοντες ο αναιρεσίβλητος υπό την ιδιότητά του ως Εισαγγελέας Πρωτοδικών Ρόδου άσκησε την από 24.6.2008 Αναγνωριστική Αγωγή του εναντίον μας και κατά του δημάρχου Τήλου κ. Αναστασίου Αλιφέρη, που κατατέθηκε στο Πολυμελές Πρωτοδικείο Ρόδου με αριθμ. κατάθ. 821/25.06.2008, ζητώντας να αναγνωριστεί ως ανυπόστατος και ανύπαρκτος ο μεταξύ μας ανωτέρω γάμος που τελέσθηκε στο Δημαρχείο Τήλου από τον τρίτο των τότε εναγομένων δήμαρχο Τήλου αφού εμείς (οι τότε εναγόμενες και νυν αναιρεσείουσες) είμαστε άτομα του ιδίου φύλου (γυναίκες).
Το Πολυμελές Πρωτοδικείο Ρόδου εκδίκασε στις 04.12.2008 την πιο πάνω αγωγή μετά από την με αριθμ. 1204/06.10.2008 κλήση του ενάγοντος – αναιρεσιβλήτου για συζήτηση και εξέδωσε την με αριθμ. 114/2009 οριστική απόφασή του. Η απόφαση αυτή απέρριψε την αγωγή ως προς τον τρίτο εναγόμενο δήμαρχο Τήλου ως απαράδεκτη και έκανε δεκτή κατά τα λοιπά την αγωγή σε βάρος μας, αναγνώρισε δε ότι ο γάμος μας που τελέσθηκε στην Τήλο στις 03.06.2008 είναι ανυπόστατος.
Στη συνέχεια ασκήσαμε την από 02.09.2009 έφεσή μας με αριθμ. εκθ. καταθ. 283/2009 κατά της πρωτόδικης οριστικής απόφασης με αριθμ. 114/2009 ενώπιον του Εφετείου Δωδεκανήσου και η οποία εκδικάστηκε στις 14.01.2011 και το Εφετείο Δωδεκανήσου εξέδωσε την προσβαλλομένη τελεσίδικη απόφασή του με αριθμ. 83/2011, για την οποία αναφέρομε παρακάτω αναλυτικά και με την οποία αφού έκανε τυπικά δεκτή την έφεσή μας κατά του αναιρεσιβλήτου και κατά της ανωτέρω πρωτόδικης απόφασης, την απέρριψε επί της ουσίας.
Η απόφαση αυτή του Εφετείου Δωδεκανήσου δημοσιεύθηκε στις 12.04.2011 και δεν μας έχει κοινοποιηθεί μέχρι και σήμερα, ούτε και εμείς την κοινοποιήσαμε ουδέποτε στον αντίδικο Εισαγγελέα και ως εκ τούτου η παρούσα Αίτηση Αναίρεσής μας ασκείται νόμιμα και εμπρόθεσμα εντός της τριετούς προθεσμίας (η 12.04.2014 είναι Σάββατο)».
Μεταξύ άλλων ως αναιρετικούς λόγους της απόφασης του Εφετείου προβάλλουν ότι παραβίασε τα άρθρα 1372 εδ. γ ΑΚ και 1367 ΑΚ, τα άρθρα 8 και 12 της ΕΣΔΑ και το άρθρο 23 παρ. 1 και 2 του ΔΣΑΠΔ, τα οποία έχουν υπερνομοθετική ισχύ σύμφωνα με το άρθρο 28 παρ.1 του Συντάγματος.
