Για εκατοντάδες αιώνες, οι μεγαλύτεροι φιλόσοφοι ανάλωσαν την ζωή τους και έγραψαν σελίδες επί σελίδων, προσπαθώντας να δώσουν απάντηση, στο άλυτο μέχρι σήμερα πρόβλημα «του πιο είναι το πιο ενδεδειγμένο σύστημα διακυβέρνησης μιας πολιτείας, μιας κοινωνίας, ενός κράτους, στα καθ ημας».
Διατυπώθηκαν «ων ουκ έστιν αριθμός προτάσεων και απόψεων», με μια από όλες αυτές να χαρακτηρίζεται, ούτε η καλλίτερη ούτε η χειρότερη από τις όλες άλλες προτεινόμενες και δεν ήταν άλλη από αυτήν της «Δημοκρατίας».
Στο πέρασμα των Αιώνων οι Λαοί όπου Γής, βίωσαν διαφόρων ειδών πολιτεύματα τα οποία είχαν ένα κοινό χαρακτηριστικό, ανεξαρτήτου περιοχής και ανεξαρτήτου της ονομασίας του πολιτεύματος.
Δεν υπήρχε καμιά διαφορά, αν αυτό ήταν «φεουδαρχία» αν ήταν «ηγεμονεύομενα Κρατίδια», αν ήταν «Βασιλείες», αν ήταν «Αυτοκρατορίες», η έκφραση της εκτελεστικής, Νομοθετικής, Δικαστικής και οικονομικής εξουσίας, είχαν ένα και μόνο εκφραστή, αυτόν που βρισκόταν στην κορυφή της Κοινωνικής- πολιτικής πυραμίδας.
Επαναστάσεις επί επαναστάσεων, κινήματα επί κινημάτων στο διάβα του χρόνου και κάτω από την πίεση όλων αυτών που ζούσαν στην αθέατη πλευρά της Σελήνης και από την αναγκαιότητα λειτουργίας των κάθε εποχής νέων παραγωγικών διαρθρώσεων, είχαν σαν αποτέλεσμα, την παραχώρηση πολιτικών και οικονομικών δικαιωμάτων, σε μέρος των πληθυσμών αρχικά και στο σύνολο του πληθυσμού στα χρόνια μετά τον Β’ Μεγάλο πόλεμο.
Η παραχώρηση αυτών των δικαιωμάτων, αποδεικνύεται σήμερα πως δεν ήταν τίποτα περισσότερο από οφθαλμαπάτη, παραχωρήθηκε το δικαίωμα της καθολικής συμμετοχής στις εκλογές, μια σύμμετοχή όμως που εδράζεται σε ένα θεσμικό-Νομοθετικό πλαίσιο το οποίο δεν προήλθε από την βούληση και συμμετοχή των πολιτών, αλλά από αυτούς που κατείχαν το τρίπολο των εξουσιών.
Η αποδυνάμωση του τριπόλου κάνει την εμφάνιση του μετα τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ειδικά στις χώρες του λεγόμενου Δυτικού Κόσμου.
Θα ήταν πλάνη να θεωρηθεί αυτό, σαν άδολη και χωρίς ιδιοτέλειες παροχή προς τους πολίτες, ήταν το μέτρο προστασίας των ισχυρών οικονομικών παραγόντων, του συγκεκριμένου συστήματος παραγωγής, της ισχυροποίησης του Διεθνούς χρηματωπιστωτικού συστήματος και μέτρο προστασίας, από το νεοεμφανισθέν κίνημα εξέγερσης των Λαών.
Η Σιοβετική Επανάσταση και επικράτηση της σε ένα αριθμό χωρών σε μια νηφάλια ανάγνωση των ιστορικών δεδομένων, ήταν αυτή που πρόσφερε στους Λαούς των Δυτικών χωρών, την παροχή δικαιωμάτων και οικονομική ευμάρεια.
Θα ήταν άτοπο να αντιτείνει κάποιος και να πει, που κατέληξε αυτή η επανάσταση, αυτό είναι αντικείμενο που και ακόμα μέχρι σήμερα, δίνει τροφή σε πολλούς μελετητές.
Η προσωποποιημένη έκφραση, πολιτικής και οικονομικής εξουσίας των Δυτικών χωρών, ενδύθηκε το προσωπείο του «Ιανού».
Αυτό που μονίμως εμφάνιζε, ήταν πρωτίστως το πρόσωπο του προστάτη της Δημοκρατίας και των δικαιωμάτων του πολίτη και απέκρυπτε ότι μοναδικός στόχος και μέλημα τους, ήταν η προστασία των ισχυρών οικονομικών συμφερόντων.
Στο πλήθος, σε αυτούς τους Λαούς τους μόνιμα προδομένους και μόνιμα θύματα, στα χρόνια που υπήρχε το αντίπαλο δέος, μόνιμα πρόβαλλαν και ακόμα και σήμερα προβάλλουν με άλλες μέθόδους, το προσωπείο του Δημοκράτη και προστάτη των δικαιωμάτων του πολίτη.
Η κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης και η ενοποίηση των Γερμανιών, απελευθέρωσε τα πιο απάνθρωπα ένστικτα, αυτών που προσδοκούσαν το τέλος της ιστορίας, την αποδυνάμωση των Κοινωνιών και την πλήρη ως μοναδικού οικονομικού συστήματος, νεοφιλελεύθερου Καπιταλισμού.
Οδυνηρή επιστροφή στο παρελθόν, στο παρελθόν που Εκτελεστική, Νομοθετική, Δικαστική και οικονομική εξουσία, που δεν είχαν ανάγκη διαμεσολαβητών και η άσκηση της εξουσίας ήταν στα χέρια του ισχυρού μονάρχη.
Η καθυπόταξη πλέον των δήθεν τριών πυλώνων της Δημοκρατίας, είναι γεγονός και υλοποιείται ανερυθρίαστα, οι ισχυροί Παγκοσμίως Οικονομικοί παράγοντες, εδώ και κάποια χρόνια, αρνούνται να Κυβερνούν δια αντιπροσώπων και έχουν αναλάβει οι ίδιοι την Παγκόσμια Διακυβέρνηση.
Το άυλο Διεθνές Χρηματωπιστωτικό Σύστημα, δεν θίγει πρόσωπα και καταστάσεις, αναγόρευσε το Διεθνές Τραπεζικό Σύστημα, αφεντικό και εγγυητή της ζωής και της ύπαρξης μας.
Αυτό λειτουργεί για αυτούς και μέσω των εντεταλμένων τους υπαλλήλων, Κυβερνούν τον κόσμο.
Το ζήσαμε στη χώρα μας τις εποχές της κρίσης και των μνημονίων, για όσους δεν εθελοτυφλούν, μπορούν να δούν αυτή την πραγματικότητα σχεδόν σε όλες τις χώρες της Ευρώπης και ώρα είναι να ευχηθούμε καλή επιτυχία στον κ. Ντράγκι, γνώριμος μας, που κλήθηκε δήθεν ως σωτήρας και αναλαμβάνει όπως και οι άλλοι Τραπεζίτες, την σωτηρία της Ιταλίας.
Ο κύκλος φίλοι μου ακόμα δεν έχει κλείσει, η επαναφορά της κανονικότητας μετά την πανδημία, να είστε βέβαιοι ότι δεν θα είναι κανονικότητα, αλλά μια βαριά σκοτεινή νύκτα,
Θα βιώσουμε σε όλο της το μεγαλείο την «χρηματωπιστωτική δικτατορία, την απόλυτη στυγνή δικτατορία του χρήματος».
Παρασκευάς Γιάννης
Ρόδος, 3/2/2021
