Mε απόφαση που εξέδωσε το Εφετείο Δωδεκανήσου απορρίφθηκε η αγωγή γνωστού αθλητή ιστιοσανίδας κατά του Ναυτικού Ομίλου Ρόδου.
Ο ενάγων υποστήριξε ότι είναι αθλητής ιστιοσανίδας του αθλητικού σωματείου από το έτος 1981. Ότι κατά τη χρονική περίοδο από το έτος 1991 μέχρι το έτος 2001 παρουσίασε εξαιρετικές επιδόσεις και απέσπασε μεγάλες διακρίσεις σε αγώνες σε πανελλήνιο, ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο, καθώς και σε διεθνείς διοργανώσεις.
Ότι, προκειμένου να συμμετάσχει στους αγώνες αυτούς, ο ΝΟΡ διατίθετο να αναλάβει, ως όφειλε και όπως συνηθίζεται σε όλα τα αθλητικά σωματεία, να του καλύπτει όλα τα έξοδα για μεταφορά, διαμονή, διατροφή και συμμετοχή στους αγώνες.
Ότι λόγω οικονομικών δυσχερειών του ΝΟΡ και προκειμένου να συμμετάσχει σε αγώνες κατά τα έτη 1992 μέχρι 1997, κατέβαλε εξ ιδίων το συνολικό ποσό των 8.000.000 δραχμών που το ΝΟΡ εισέπραξε από τη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού, ως έκτακτη επιχορήγηση, για να του το αποδώσει.
Ότι κατά το χρονικό διάστημα από 20.10.2001 μέχρι 29.10.2001 συμμετείχε στο παγκόσμιο πρωτάθλημα ιστιοσανίδας που διεξήχθη στη Βραζιλία και ότι ο εναγόμενος επιχορηγήθηκε από το Υπουργείο Αιγαίου με το ποσό των 2.000.000 δραχμών για την κάλυψη μέρους των εξόδων του κατά τη συμμετοχή του αυτή.
Ότι ο ΝΟΡ παρακράτησε τα παραπάνω ποσά και αρνείται να του τα καταβάλει, ως όφειλε, παρά τις συνεχείς οχλήσεις του. Ότι εξ αιτίας της συμπεριφοράς αυτής του ΝΟΡ υπέστη ηθική βλάβη λόγω της ταλαιπωρίας του για τη διεκδίκηση των άνω χρηματικών ποσών και των οικονομικών του δυσκολιών.
Με βάση το ιστορικό αυτό, ζήτησε να υποχρεωθεί ο ΝΟΡ να του καταβάλει 29.347 ευρώ, ως αποζημίωση και 3.000 ευρώ, ως χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης, με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής.
Με το παραπάνω περιεχόμενο και αίτημα η αγωγή κρίθηκε από το Εφετείο καθ’ ολοκληρίαν αόριστη και ανεπίδεκτη δικαστικής εκτιμήσεως, διότι δεν αναφέρονται σ’ αυτήν όλα τα κατά νόμον απαιτούμενα στοιχεία για την πληρότητα της ιστορικής βάσης της αγωγής.
Ειδικότερα, κρίθηκε ότι ο ενάγων δεν επικαλείται ότι ήταν αθλητής του εναγομένου αθλητικού σωματείου, ο οποίος δεν αγωνιζόταν σε τμήμα αμειβόμενων αθλητών και ότι πέτυχε τις απαιτούμενες από το νόμο εξαιρετικές αγωνιστικές επιδόσεις ώστε να δικαιούται οικονομικές παροχές για τη συμμετοχή του σε αγώνες. Επιπρόσθετα, δεν επικαλείται ούτε ότι υπήρξε συμφωνία με τον εναγόμενο για καταβολή των εξόδων του σχετικά με τη μεταφορά, τη διαμονή και τη διατροφή του στους αγώνες που συμμετείχε, ούτε τέλος εξειδικεύονται και τα αιτούμενα με την αγωγή έξοδα. Τέλος, τα εκτιθέμενα στην αγωγή περιστατικά δεν θεμελιώνουν ούτε αδικοπραξία.
