Ψάχνοντας να βρω την άποψη ενός άνδρα (έχει περισσότερη αξία από μιας γυναίκας) προκειμένου να υπερασπισθεί τον χαρακτηρισμό «άνδρας παλαιάς κοπής» και να αποδομήσει την εξυπνάδα Χαϊκάλη πως «επειδή είμαι αρσενικό παλιάς κοπής, οπότε, όταν μια γυναίκα μου λέει το όχι κι εγώ ενδιαφέρομαι, επιμένω» έπεσα πάνω στον Χρήστο Χωμενίδη ο οποίος γράφει :
“Ο «άνδρας παλαιάς κοπής» δεν έχει την παραμικρή σχέση με τη θλιβερή συμπεριφορά τού κυρίου Παύλου Χαικάλη. Άνδρας παλαιάς κοπής (απόδοση ελληνιστί του «gentleman”) είναι εκείνος που υπερασπίζεται τη θέση, τις αρχές του -ηθικές και αισθητικές- ανεξαρτήτως προσωπικού κόστους. Που τιμάει το όνομά του, τις φιλίες του, την εμπιστοσύνη των άλλων, την ιδιωτικότητα, τους κανόνες ευγενούς συμπεριφοράς. Που νοιώθει τη συντροφιά μιας κυρίας ως ανεκτίμητο δώρο. Και εάν οποιοσδήποτε προσβάλει τη φίλη του ή τον έρωτά του, δεν αρκείται στο να σηκώσει αποδοκιμαστικά το φρύδι ή έστω να διαμαρτυρηθεί εντόνως. Παίζει και ξύλο. Εάν ο «άνδρας παλαιάς κοπής» τυχαίνει να ξέρει από κομψό ντύσιμο, φαγητό, κρασιά, βιβλία, τέχνη, τόσο το καλύτερο.”
