Σε όλους τους τομείς από την αγορά εργασίας έως την πολιτική, το λεγόμενο «γυάλινο ταβάνι» δεν έχει σπάσει
«Δεν θέλουμε να μας ανοίγουν την πόρτα του σπιτιού, αλλά την πόρτα της Βουλής». Θα περίμενε κανείς ότι το παλιό σλόγκαν των φεμινιστριών δεν θα είχε πλέον λόγο ύπαρξης. Κι αυτό γιατί πολλές φορές μάλιστα δίνεται η αίσθηση, ή ακόμα χειρότερα υπάρχει η πεποίθηση, ότι η ισότητα των δύο φύλων, στόχος του αναπτυγμένου κόσμου και βέβαια της Ευρώπης, έχει επιτευχθεί. Η πραγματικότητα δυστυχώς είναι διαφορετική. Σε όλους τους τομείς από την αγορά εργασίας έως την πολιτική, το λεγόμενο «γυάλινο ταβάνι» δεν έχει σπάσει.
Στην Ευρώπη η ίση εκπροσώπηση των γυναικών στην πολιτική ζωή και στη διαμόρφωση προτεραιοτήτων στην πολιτική ατζέντα είναι ακόμη άπιαστος στόχος, παρά τις εθνικές στρατηγικές και τις συμφωνίες για την ισότητα των φύλων. Η πολιτική εξακολουθεί να θεωρείται ένα προνόμιο των ανδρών, στερεότυπο, το οποίο ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες.
Περισσότεροι από τους μισούς φοιτητές (59%) που αποφοιτούν από Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα της Ευρώπης είναι γυναίκες. Όμως τα προσόντα των γυναικών δεν αξιοποιούνται σε επίπεδο λήψεως αποφάσεων, ιδίως σε κορυφαίο επίπεδο. Η ποσόστωση, αποτελεί ένα θετικό μέτρο που θεσπίζει ένα σταθερό ποσοστό ή αριθμό για την εκπροσώπηση γυναικών και αντρών σε συγκεκριμένες θέσεις, φαίνεται όμως ότι δεν αρκεί καθώς οι συμφωνίες δεν εφαρμόζονται.
«Για ίση εργασία, ίσος μισθός»: Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρότεινε κανόνες για να γίνει σεβαστή αυτή η αρχή και συνέστησε στους 27 ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης να επιβάλλουν πρόστιμα για να υποχρεώσουν τις επιχειρήσεις να πάψουν να αμείβουν διαφορετικά τους άνδρες από τις γυναίκες.
«Για ίσο μισθό, χρειάζεται διαφάνεια. Οι γυναίκες οφείλουν να γνωρίζουν αν οι εργοδότες τους τις αντιμετωπίζουν δίκαια. Και όταν αυτό δεν συμβαίνει, πρέπει να έχουν τη δύναμη να υπερασπιστούν τον εαυτό τους και να πετύχουν αυτό που αξίζουν», τόνισε η πρόεδρος της Κομισιόν, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν. «Η ίση αμοιβή είναι δικαίωμα από το 1957 και εντούτοις, σήμερα, μέσα στην ΕΕ, οι γυναίκες κερδίζουν λιγότερα από τους άνδρες και η διαφορά στις αμοιβές ανάμεσα στα φύλα φθάνει αυτή τη στιγμή το 14,1%», υπογράμμισε η Επιτροπή σε ανακοίνωσή της. Στις συντάξεις φθάνει το 30%, υπογραμμίζεται στο έγγραφο. Η απόκλιση αυτή είναι «πολύ πιο μεγάλη, αν ληφθεί υπόψη μόνο ο ιδιωτικός τομέας», λένε τα στελέχη της ΕΕ που εργάσθηκαν για το πρόγραμμα αυτό.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θέλει να αποτελεί υπόδειγμα σ’ αυτό το ζήτημα. Οι επίτροποι, οι γενικοί διευθυντές, οι επικεφαλής μονάδων έχουν όλοι τους ίδιους μισθούς, άνδρες και γυναίκες.
Όμως, η ίση εκπροσώπηση είναι δύσκολο να επιτευχθεί στους θεσμούς και η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν ήταν υποχρεωμένη να ασκήσει πιέσεις σε πολλά κράτη-μέλη για να επιτύχει να προταθούν γυναίκες υποψήφιες για την ομάδα της, η οποία αριθμεί 13 γυναίκες και 14 άνδρες. Οι γυναίκες δεν είναι ακόμη πολλές στις διευθυντικές θέσεις.
«Η μισθολογική διάκριση που βασίζεται στο φύλο είναι ένα συστημικό πρόβλημα, αλλά είναι δύσκολο να αποδειχθεί. Χάρη στην εισαγωγή κανόνων για διαφάνεια στις αμοιβές και ενός μηχανισμού που επιτρέπει την εφαρμογή τους, οι εργαζόμενοι έχουν στη διάθεσή τους το απαραίτητο εργαλείο για να λαμβάνουν τις πληροφορίες που ζητούν για ενδεχόμενες αποκλίσεις στις αμοιβές», εξήγησε η επίτροπος Ισότητας Έλενα Ντάλι, η οποία παρουσίασε αυτή την πρόταση, μαζί με την αντιπρόεδρο αρμόδια για τις Αξίες, Βέρα Γιούροβα.
«Γι΄αυτούς που θα αρνηθούν να αλλάξουν τις πρακτικές των διακρίσεων, ενισχύουμε την αυτοπεποίθηση των εργαζομένων για να αναλαμβάνουν δράση, μεταξύ άλλων, ζητώντας αποζημίωση ενώπιον δικαστηρίου», υπογράμμισε η Γιούροβα.
Το σχέδιο της Επιτροπής προβλέπει τα κράτη-μέλη να επιβάλλουν ειδικές κυρώσεις και πρόστιμα για τις παραβιάσεις του κανόνα της ισότητας των αμοιβών.
Για την ώρα η ισότητα παραμένει στόχος…
Το Politico καταγράφει σε 9 γραφήματα την ανισότητα από την πολιτική εκπροσώπηση έως τις επιπτώσεις της πανδημίας
Οι χώρες που είχαν τουλάχιστον μια γυναίκα αρχηγό κράτους από το 1946
Γυναίκες και άνδρες στα εθνικά κοινοβούλια
