Του Γιώργου Σάββενα- αρχιτέκτονα
Με αφορμή την παγκόσμια ημέρα νερού αλλά κυρίως με το εξαιρετικό video του συμπολίτης μας Γιώργου Τζεδάκη, (https://www.youtube.com/watch?v=XAN4oTNQ_IY) σχετικά με την διαδρομή του ρέματος του Ροδινιού, θα προσπαθήσω να ακολουθήσω με τις σκέψεις μου το μαγευτικό ταξίδι που ξεκίνησε.
Μια διαδρομή νερού μέσα από το αρχαιότερο πάρκο της Ευρώπης, θα μπορούσε να γίνει το διαχρονικό ταξίδι που θα ενώνει την ιστορία αυτού του τόπου με τους ανθρώπους.
Μια διαδρομή νερού, που μέχρι σήμερα ενώ περνά από το πλάι μας δεν καταφέρνει να μας “αγγίξει”.
Το όφελος για τον αστικό ιστό θα ήταν μεγάλο αν φέρναμε τη φύση μέσα στην πόλη, δημιουργώντας την γέφυρα μεταξύ αστικού και περιαστικού περιβάλλοντος. Η αξιοποίηση και ανάδειξη του ρέματος θα μπορούσε να προσφέρει ανάλογα οφέλη με αυτά που θα είχε η παρουσία ενός χώρου πράσινου στην πόλη, βελτιώνοντας το μικροκλίμα και την ποιότητα της ζωής μας.
Μονοπάτια για πεζούς, παρατηρητήρια, χώροι αναψυχής, υπαίθριες δραστηριότητες, θα αποτελούσαν πόλους έλξης και ταυτόχρονα θα εξασφάλιζαν την λειτουργικότητα του ρέματος.
Αυτή η σύνδεση των ανοιχτών χώρων του αστικού περιβάλλοντος, θα λειτουργούσαν ως «αστικοί διάδρομοι» ενισχύοντας τη λειτουργική, αισθητική αλλά κυρίως την κοινωνική συνοχή της πόλης μας.
Το ρέμα του Ροδινιού κάποτε αποτελούσε το φυσικό σύνορο μεταξύ της αρχαίας νεκρόπολης και της πόλης της Ρόδου που χτίστηκε το 408 π.Χ.. στο βόρειο-ανατολικό άκρο του νησιού.
Σήμερα ας γίνει αυτό το φυσικό όριο, ο υδάτινος δρόμος που θα συνδέει τις συνοικίες μας με το μέλλον μιας βιώσιμης ανάπτυξης.
Τέλειο αρθρο εαν αναδειχτεί αυτή η διαδρομή μέχρι που θα σκιάσει και το ίδιο το ροδίνι με την ομορφιά της, θα δώσει μεγάλη ανάσα στην πυκνοκατοικημένη και αναρχοχτισμένη ροδο.