Άρθρο Β. Καλοπήτα για το Κτηματολόγιο Ρόδου
Διανύοντας τον πέμπτο μήνα που το Κτηματολόγιο Ρόδου είναι εκτός λειτουργίας, όχι μόνο δεν έχουν αποδοθεί οι ευθύνες, αλλά βλέπουμε να εμφανίζονται άρχοντες από διάφορα πόστα σαν σωτήρες οικειοποιούμενοι τη λύση της προσωρινής μεταστέγασης του Κτηματολογίου. Λύση που είχε προκριθεί εξαρχής από τον Δικηγορικό Σύλλογο Ρόδου. Όλα αυτά περιβαλλόμενα από μικροπολιτικά παιχνίδια και ανακοινώσεις «καφενείου» ένθεν κακείθεν για το ποιος δικαιούται να μιλάει και ποιος όχι.
Εύκολα καταλαβαίνει κανείς ότι η πτώση τμημάτων κτιρίου που στεγάζεται ενεργή υπηρεσία και επισκέπτεται από εκατοντάδες πολίτες καθημερινά δεν συνάδει με Ευρωπαϊκό σύγχρονο κράτος. Στην μικρή περίπτωση που συνέβαινε αυτό σε άλλη χώρα, η παραίτηση των υπευθύνων, όπως του Υπουργού Δικαιοσύνης, θα ήταν δεδομένη. Αλλά εδώ μιλάμε για την Ελλάδα, όπου όλα γίνονται και όλα επιτρέπονται.
Το ιστορικό κτίριο που στεγάζεται μέχρι και σήμερα η υπηρεσία ήταν παραμελημένο με τη φθορά του χρόνου να είναι εμφανής. Η σταδιακή κατάρρευση μερών του κτιρίου ήταν το πρώτο επεισόδιο του σήριαλ που ζούμε μέχρι και σήμερα, πέντε μήνες μετά. Να σημειωθεί, βέβαια, πως το γραφειοκρατικό τέρας δεν άφησε ούτε αυτό το έργο ανέπαφο καθώς η δημοπράτηση του έργου για τις εργασίες συντήρησης του Κτηματολογίου έγινε μόλις πριν 2 εβδομάδες!
Ποιος δεν θυμάται τα ιστορικά αφηγήματα περί ψηφιοποίησης των τίτλων και των χαρτών του Κτηματολογίου Ρόδου; Την ελπίδα που είχε δοθεί σε όλους τους σχετιζόμενους επαγγελματικούς κλάδους (μηχανικούς, δικηγόρους, συμβολαιογράφους κ.α.) αλλά και στους πολίτες ότι επιτέλους το κτηματολόγιο θα έμπαινε στην ψηφιακή εποχή και θα μπορούσε καθείς από τον χώρο εργασίας του να ολοκληρώσει διεργασίες που διαρκούσαν εβδομάδες, όπως την έκδοση ενός πιστοποιητικού ιδιοκτησίας;
Όλα αυτά τα σχέδια παρέμειναν στα κιτάπια δίπλα στους απαρχαιωμένους τόμους που απαρτίζουν το «περίεργο» Κτηματολόγιο Ρόδου. Σχέδια που αν είχαν τελεσφορήσει, το ζήτημα της στέγασης του Κτηματολογίου θα ήταν δευτερεύον. Ή θα είχε λυθεί ήδη. Και το ερώτημα που ανακύπτει είναι το εξής: Πότε οι αρμόδιοι θα σταματήσουν να βλέπουν το δέντρο και να χάνουν το δάσος; Κι εξηγώ.
Δεν πιστεύω ότι το πρόβλημα της στέγασης του Κτηματολογίου είναι δευτερεύουσας σημασίας. Αντίθετα, το καθεστώς εργασίας των υπαλλήλων αλλά και όσων εργάζονταν επισκεπτόμενοι την Υπηρεσία πέρα από πρωτόγονο ήταν κι επικίνδυνο. Δυστυχώς έπρεπε να φτάσουμε στο σημείο να απειληθούν ανθρώπινες ζωές για να λάβει κάποιος την απόφαση να κλείσει το κτηματολόγιο και να μεταφερθεί μέχρι να γίνουν οι εργασίες συντήρησης. Είναι δεδομένο όμως, ότι το πρόβλημα αυτό θα έπρεπε να είναι ήδη λυμένο. Δεν είναι δυνατόν 200 χρόνια μετά την Επανάσταση και την δημιουργία ενός σύγχρονου Ευρωπαϊκού Κράτους να μιλάμε για κτίρια που καταρρέουν και για συστήματα κτηματογράφισης 100 χρόνων!
Αντί να κοιτάμε πως θα βολευτούμε με μεσοβέζικες λύσεις, πιο χρήσιμο θα ήταν να δούμε λίγο παραπέρα. Να γίνει μια διαβούλευση των φορέων και των επαγγελματιών του νησιού για το πώς το Κτηματολόγιο (Ρόδου, Κω και Λέρου) θα γίνει πιο χρηστικό και πιο αποτελεσματικό. Με ψηφιοποίηση των τίτλων και των χαρτών για να έχουν πρόσβαση οι επαγγελματίες από τους χώρους εργασίας τους, την στελέχωση της Υπηρεσίας για να ολοκληρώνονται ταχύτερα οι συναλλαγές και την μείωση του φόρτου εργασίας, που καθιστά αδύνατη την εύρυθμη λειτουργία του Κτηματολογίου.
Κάθε μέρα που περνάει είναι χαμένη όσον αφορά την είσοδό μας στην τεχνολογική εποχή. Μένουμε πίσω οικονομικά και κοινωνικά, χάνονται ευκαιρίες ανάπτυξης και επενδύσεων και τους ιθύνοντες τους απασχολεί ποιος θα παρουσιάσει τη στασιμότητα ως πρόοδο. Είναι ντροπή να παίζουμε με την οικονομία του τόπου, τις περιουσίες των πολιτών και την ανάπτυξη του νησιού. Επιτέλους, ας μιλήσουμε σοβαρά για το Κτηματολόγιο Ρόδου!
Βάιος Καλοπήτας
Msc, Μηχανικός Περιβάλλοντος
Αν. Γραμματέας Τομέα Επιστημόνων Κινήματος Αλλαγής
Μέλος Κ.Π.Ε. ΠΑΣΟΚ – Κίνημα Αλλαγής
