Το σκεπτικό απόρριψης του αιτήματος προστασίας της αναδόχου του έργου της αποκομιδής των απορριμμάτων

Καθαρογράφτηκε και αναρτήθηκε στην οικεία ιστοσελίδα η υπ’ αρίθμ. Ν17/2021 απόφαση του Θ’ Τριμελούς Διοικητικού Εφετείου Πειραιώς με την οποία απορρίφθηκε ουσία το αίτημα προσωρινής δικαστικής προστασίας που υπέβαλε η κοινοπραξία με την επωνυμία «ΚΟΙΝΟΠΡΑΞΙΑ ENACT Α.Ε. – ΣΤΗΡΙΞΙΣ ΤΕΧΝΙΚΗ Α.Ε.» και οι δύο εταιρείες μεμονωμένα κατά του Δήμου Ρόδου.
Οπως έγραψε η «δημοκρατική», η κοινοπραξία, συνοπτικώς διαμαρτύρεται για το ό,τι ο Δήμος Ρόδου δεν έχει πληρώσει τις παρεχόμενες υπηρεσίες συνολικής αξίας περίπου 4 εκατ. ευρώ, υποστηρίζει ότι είναι παράνομη η περικοπή κατά 50% του τιμήματος των υπηρεσιών της λόγω πλημμελούς εκτέλεσης της σύμβασης και επικαλείται μεταξύ άλλων ανεπανόρθωτη, οικονομική και ηθική βλάβη από την μη παραλαβή και μη πληρωμή προσηκόντως παρασχεθεισών υπηρεσιών 9 και πλέον μηνών.
Το δικαστήριο στην απόφαση του αναφέρει μεταξύ άλλων ότι «δεν συντρέχει πρόδηλη βασιμότητα της προσφυγής – αγωγής» και παραπέρα κρίνοντας επί της αιτήσεως αναστολής επισημαίνει ότι «δεν έχει εξουσία να αναστείλει την ανάκληση των με αριθ. 230/2018 και 506/2018 αποφάσεων της Οικονομικής Επιτροπής και του Δ.Σ. του καθ’ ου (Δήμου Ρόδου), αντίστοιχα, και την συνεπεία αυτών λύση της με αριθ. πρωτ. 02/41645/05.07.2018 1ης Σ.Σ., διότι τούτο θα ισοδυναμούσε κατ’ αποτέλεσμα με επιβολή από το Δικαστήριο αυτό, υποχρεώσεως προς τον καθ’ ού Δήμο να προβεί σε θετική ενέργεια, δηλαδή να θεωρήσει ισχυρή την 1η Σ.Σ. και να συνεχίσει την εκτέλεσή της με την δεύτερη αιτούσα (σχ. ΣτΕ4287/2001, Ε.Α. ΣτΕ332/2009)».
Αναφέρει παραπέρα ότι η χορήγηση της αιτούμενης αναστολής ως προς το κεφάλαιο της περικοπής κατά 50% του συμβατικού αντικειμένου της κύριας συμβάσεως, λόγω του ό,τι η δεύτερη αιτούσα δεν ανταποκρίθηκε στα οριζόμενα στην με αριθ. 330/2020 απόφαση της Οικονομικής Επιτροπής του καθ’ ου κατά την άσκηση του δικαιώματος προαίρεσης, θα υποχρέωνε τον τελευταίο σε συνέχιση επί ένα έτος της κύριας συμβάσεως και της 1ης Σ.Σ. χωρίς μείωση του συμβατικού τιμήματος, και για τον λόγο αυτό δεν μπορεί να γίνει δεκτή, ενώ παρέλκει ως αλυσιτελής η εξέταση της βλάβης των αιτουσών ως προς την επικουρική βάση της επιβολής της ως κυρώσεως λόγω πλημμελούς εκτελέσεως των συμβατικών υπηρεσιών τους.
Επισημαίνει παραπέρα ότι «δεν δικαιολογείται η χορήγηση αναστολής εκτελέσεως λόγω πλήγματος στην φήμη, το κύρος ή την αξιοπιστία των αιτουσών, καθόσον η όποια τέτοια βλάβη αποκαθίσταται πλήρως σε περίπτωση ευδοκίμησης της σχετικής προσφυγής». Αναφέρει ακόμη ότι η ίδια ως άνω προσβαλλόμενη με αριθ. 617/2020 απόφαση, ως προς το κεφάλαιό της κατά το οποίο δεν παραλήφθησαν και δεν εγκρίθηκαν οι με αριθ. πρωτ. 2/37030, 2/37032, 2/37033/04.08.2020 και 2/43054/01.09.2020 λογαριασμοί και πιστοποιήσεις εργασιών, αποτελεί πράξη αρνητικού αμιγώς χαρακτήρα και δεν είναι, ως εκ τούτου, δεκτική αναστολής εκτελέσεως, ανεξαρτήτως της βλάβης που προκαλεί, αφού αναστολή εκτελέσεως της πράξεως αυτής θα ισοδυναμούσε, πράγματι, με πλήρη ικανοποίηση από το Συμβούλιο, καθ’ υποκατάσταση της Διοικήσεως, του απορριφθέντος αιτήματος των αιτουσών για έγκριση και εξόφληση των ένδικων ΤΠΥ χρονικής περιόδου από 01.05.2020 έως 31.08.2020, του ισχυρισμού τους, ότι πρόκειται για μη γνήσια ή νόθα αρνητική πράξη, απορριπτομένου ως αβάσιμου.
Εξάλλου, όπως κρίθηκε, δεν είναι επιτρεπτή η αναστολή της με αριθ. 617/2020 αποφάσεως ούτε και ως προς το κεφάλαιό της κατά το οποίο ο καθ’ ου Δήμος, ασκώντας το δικαίωμα προαίρεσης, καλεί την δεύτερη αιτούσα να διαπραγματευθούν τον επανακαθορισμό του φυσικού και οικονομικού αντικειμένου της κύριας συμβάσεως, με αποδοχή από αυτήν της λύσεως της 1ης Σ.Σ. και της μειώσεως κατά 50% του συμβατικού αντικειμένου της κύριας συμβάσεως, διότι, ανεξαρτήτως του ό,τι η ταχθείσα προς τούτο προθεσμία των επτά εργάσιμων ημερών έχει παρέλθει, δεν πρόκειται για εκτελεστή αμιγώς διοικητική πράξη, αλλά για πρόσκληση σε διαπραγματεύσεις κατά την άσκηση του δικαιώματος προαίρεσης, η οποία δεν έχει ολοκληρωθεί με την λήψη αποφάσεως.