«Tῶν λόγων τοῦ βασιλέως οὐκ ἀκουσόμεθα τοῦ παρελθεῖν τὴν λατρείαν ἡμῶν δεξιὰν ἢ ἀριστεράν» (Α’ Μακκαβ. 2,22)

Αυτά είπαν οι γενναίοι Μακκαβαίοι της Παλαιάς Διαθήκης, όταν ο ειδωλολάτρης βασιλιάς Αντίοχος ο Επιφανής έβγαλε διάταγμα σε όλη την βασιλεία του όλα τα έθνη και οι φυλές να γίνουν ένας λαός και να εγκαταλείψουν τα νόμιμά τους. Δηλαδή την θρησκεία και τις ιερές παραδόσεις τους. Πολλοί Ισραηλίτες υπάκουσαν στη διαταγή του βασιλέως, εθυσίασαν στα είδωλα και εβεβήλωσαν το Σάββατο που ήταν η αγία ημέρα των Ιουδαίων. Όποιος δεν θα πειθαρχούσε στη διαταγή αυτή του βασιλέως θα έπρεπε να πεθάνει.

Κάτι παρόμοιο συμβαίνει εδώ και ένα περίπου χρόνο και στην πατρίδα μας. Όχι με διάταγμα κάποιου βασιλέως αλλά με ύπουλες ενέργειες σκοτεινών δυνάμεων που ακούουν στο όνομα Νέα εποχή – Παγκοσμιοποίηση και με αφορμή τον κορωνοϊό. Όλοι οι Ορθόδοξοι Έλληνες κλείστηκαν στα σπίτια τους, έπαθαν κατάθλιψη και δεν είχαν το δικαίωμα να μπουν στην Εκκλησία, να ανάψουν κερί, να προσευχηθούν, να λειτουργηθούν και να κοινωνήσουν των αχράντων Μυστηρίων, για να πάρουν θάρρος και δύναμη. Αναγκάσθηκαν να φορέσουν μάσκα για να προφυλάγονται από τον ιό και να μην τον μεταδίδουν, κυρίως όμως για να μάθουν να μην ομιλούν ούτε να διαμαρτύρονται για όσα συμβαίνουν και θα συμβούν.
Και εις μεν τους Ιουδαίους, εμφανίστηκαν άνδρες ευσεβείς και ανδρείοι, οι Μακκαβαίοι, οι οποίοι αντιστάθηκαν στον Αντίοχο και επολέμησαν με θάρρος υπέρ των ιερών και οσίων της φυλής τους. Εδώ όμως στην Ελλάδα μας δεν συνέβη το ίδιο. Αφού μετά ένα χρόνο η κυβέρνηση επέτρεψε να βγουν οι Χριστιανοί από τα σπίτια τους και όλοι εχάρησαν, βγήκε διαταγή από τον Καίσαρα εφέτος η Ανάσταση να μην γίνει τα μεσάνυκτα όπως εγίνετο εδώ και εκατοντάδες χρόνια, αλλά στις 9 η ώρα το βράδυ του Μ. Σαββάτου. Τι κρίμα! Η χαρά μετετράπη σε λύπη. Όλοι περίμεναν την Διοικούσα Εκκλησία, τους Επισκόπους μας, της Ελληνικής Επικράτειας, να μιλήσουν. Και μίλησαν. Αλλά τι είπαν;
Όλοι σχεδόν εκτός κάποιων εξαιρέσεων προσπάθησαν να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα και να επιβάλλουν στους Ιερείς να κάμουν την Ανάσταση όχι μεσάνυκτα, ξημερώνοντας Κυριακή της Αναστάσεως, όπως γινόταν μέχρι τώρα αλλά Σάββατο.
Να γίνει δεύτερη Θεία Λειτουργία την ίδια ημέρα, πράγμα απαγορευμένο από τους Ιερούς Κανόνες (Ιερόν Πηδάλιον Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου, Άγιος Ιγνάτιος ο Θεοφόρος, δέκατος κανόνας της εν Αντισιοδώρω τοπικής Συνόδου επί Ηρακλείου το 613: «Διὰ νὰ μὴ διπλασιάζηται ὁ μοναδικὸς θάνατος τοῦ Χριστοῦ, ἐδιώρισε καὶ ἡ ἐν Ἀντισιοδώρῳ τῇ πόλει Τοπικὴ Σύνοδος ἐπὶ Ἡρακλείου κατὰ τὸ χιγ΄ ἔτος συναχθεῖσα νὰ μὴ γίνωνται δύω λειτουργίαι ἐν μιᾶ ἡμέρα εἰς μίαν καὶ τὴν αὐτὴν τράπεζαν ὅπερ παραβαίνουσιν οἱ Λατίνοι»). Πέραν αυτών έχουμε και το Ιερό Σύμβολο της Πίστεώς μας, το Πιστεύω εις ένα Θεόν, στο οποίο ομολογούμε την τριήμερη Ανάσταση του Κυρίου «Και αναστάντα τη τρίτη ημέρα κατά τας Γραφάς».
Σεβασμιώτατοι και αγαπητοί μου Πατέρες και Αδελφοί. Τι συμβαίνει; Τι πάθαμε; Είπατε ότι η άλλη ημέρα αρχίζει με τον Εσπερινό.
Όμως το Μ. Σάββατο το πρωί που γίνεται ο Εσπερινός της Αναστάσεως δεν ψάλλουμε το Χριστός Ανέστη, αλλά το ἀνάστα ὁ Θεός, κρίνων τὴν γῆν. Άλλο ἀνάστα και άλλο ἀνέστη.
«Ο ῾Αβραὰμ οὐχὶ ἐν πειρασμῷ εὑρέθη πιστός, καὶ ἐλογίσθη αὐτῷ εἰς δικαιοσύνην;» (Α᾽ Μακκαβ. 2,52). Δεν ήταν λίγο να του ειπεί ο Θεός να σφάξει το μονάκριβο παιδί του, τον Ισαάκ και να του το προσφέρει θυσία.
«Ο ᾿Ιωσὴφ ἐν καιρῷ στενοχωρίας αὐτοῦ ἐφύλαξεν ἐντολὴν καὶ ἐγένετο κύριος Αἰγύπτου» (Α’ Μακκαβ. 2,53)
«’Ασεβεῖν γὰρ εἰς τοὺς θείους νόμους οὐ ρᾴδιον» (Β’ Μακκαβ. 4,17)
«Τῇ δὲ μιᾷ τῶν σαββάτων Μαρία ἡ Μαγδαληνὴ ἔρχεται πρωῒ σκοτίας ἔτι οὔσης εἰς τὸ μνημεῖον, καὶ βλέπει τὸν λίθον ἠρμένον» (Ιωάννου 20,1). Μία των Σαββάτων είναι η ΚΥΡΙΑΚΗ.
«Πειθαρχεῖν δεῖ Θεῷ μᾶλλον ἢ ἀνθρώποις» (Πράξεων 5,29)
«‘Ως δὲ διεπορεύοντο τὰς πόλεις, παρεδίδουν αὐτοῖς φυλάσσειν τὰ δόγματα τὰ κεκριμένα ὑπὸ τῶν ἀποστόλων καὶ τῶν πρεσβυτέρων τῶν ἐν ῾Ιερουσαλήμ» (Πράξεων 16,4)
«’Επαινῶ δὲ ὑμᾶς, ἀδελφοί, ὅτι πάντα μου μέμνησθε καὶ καθὼς παρέδωκα ὑμῖν τὰς παραδόσεις κατέχετε» (Α’ Προς Κορινθίους 11,2)
«Κἂν γάρ τις ᾖ τέλειος ἐν υἱοῖς ἀνθρώπων, τῆς ἀπὸ σοῦ σοφίας ἀπούσης, εἰς οὐδὲν λογισθήσεται» (Σοφ. Σολ. 9,6)
«‘Έως τοῦ θανάτου ἀγώνισαι περὶ τῆς ἀληθείας, καὶ Κύριος ὁ Θεὸς πολεμήσει ὑπὲρ σοῦ» (Σοφ. Σειρ. 4,28)
«’Επὶ τοὺς ποιμένας παρωξύνθη ὁ θυμός μου» (Ζαχ. 10,3)
«Διότι οἱ ἡγούμενοι τοῦ λαοῦ μου ἐμὲ οὐκ ᾔδεισαν, υἱοὶ ἄφρονές εἰσι καὶ οὐ συνετοί·» (Ιερ. 4,22)
«Διὰ τοῦτο τάδε λέγει Κύριος· ἰδοὺ ἐγὼ δίδωμι ἐπὶ τὸν λαὸν τοῦτον ἀσθένειαν, καὶ ἀσθενήσουσιν ἐν αὐτῷ πατέρες καὶ υἱοὶ ἅμα, γείτων καὶ ὁ πλησίον αὐτοῦ ἀπολοῦνται» (Ιερ. 6,21)
«’Αγαθὸν ἐλπίζειν ἐπὶ Κύριον ἢ ἐλπίζειν ἐπ᾿ ἄρχουσι» (Ψαλμ. 117,9)
«Μὴ πεποίθατε ἐπ᾿ ἄρχοντας, ἐπὶ υἱοὺς ἀνθρώπων, οἷς οὐκ ἔστι σωτηρία» (Ψαλμ. 145,3)
«Μὴ ἴσθι φρόνιμος παρὰ σεαυτῷ, φοβοῦ δὲ τὸν Θεὸν καὶ ἔκκλινε ἀπὸ παντὸς κακοῦ·» (Παρ. Σολ. 3,7)
«Μὴ μέταιρε ὅρια αἰώνια, ἃ ἔθεντο οἱ πατέρες σου» (Παρ. Σολ. 22,28)
«Οὐ δύνασθε Θεῷ δουλεύειν καὶ μαμωνᾷ» (Ματθ. 6.24)
«Πᾶς οὖν ὅστις ὁμολογήσει ἐν ἐμοὶ ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὁμολογήσω κἀγὼ ἐν αὐτῷ ἔμπροσθεν τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς·» (Ματθ. 10,32)
«’Απόδοτε οὖν τὰ Καίσαρος Καίσαρι καὶ τὰ τοῦ Θεοῦ τῷ Θεῷ» (Ματθ. 22,21)
«Βλέπετε μή τις ὑμᾶς πλανήσῃ» (Μάρκ. 13,5)
«‘Ά δὲ ὑμῖν λέγω, πᾶσι λέγω· γρηγορεῖτε» (Μάρκ. 13,37)
«Πλὴν ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐλθὼν ἆρα εὑρήσει τὴν πίστιν ἐπὶ τῆς γῆς;» (Λουκ. 18,8).
«Μὴ φοβεῖσθε μηδὲ δειλιάσητε» (Δευτερ. 1,21)
«Πᾶσα παράβασις καὶ παρακοὴ ἔλαβεν ἔνδικον μισθαποδοσίαν» (Εβρ. 1,10)
«Ενός κακού δοθέντος μύρια έπονται» (Σοφοκλής)

Σεβασμιώτατοι πατέρες και αδελφοί, ζητώ συγγνώμη. Δεν είμαι άξιος να κάμω υποδείξεις σε κανέναν και μάλιστα σε πρόσωπα αξιοσέβαστα όπως είσθε εσείς.
Να ευχαριστήσουμε τον Κύριον μας που ετηρήθη η κανονική τάξη στο Άγιον Όρος, στην Εκκλησία της Κύπρου, στην Ιερά Αρχιεπισκοπή Αμερικής, και ιδιαίτερα στο Σεπτό Οικουμενικό μας Πατριαρχείο, που το διακρίνει πάντα η πολυπειρία και η σύνεση.
Έτσι ανακουφίστηκε κάπως ο κουρασμένος και πονεμένος λαός μας. Μακάρι να είναι η τελευταία φορά που συμβαίνουν τέτοια πράγματα στην ταλαιπωρημένη πατρίδα μας.
Ας μείνουμε στο κλίμα της Αναστάσεως του Κυρίου μας Ιησού Χριστού που μας παρηγορεί και μας εμπνέει.

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ
Ευλογείτε Πατέρες

Ρόδος Πάσχα 2021
† ‘Ο Γάνου και Χώρας Αμφιλόχιος