Αίσθηση έχει προκαλέσει στη δημοτική αρχή, εισήγηση νομικού συμβούλου του Δήμου Ρόδου κατόπιν απόφασης του Διοικητικού Πρωτοδικείου Ρόδου για την διαγραφή προστίμων που επιβλήθηκαν παρανόμως σε καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος επί θητείας της προηγούμενης δημοτικής αρχής.
Το θέμα θεωρείται εξαιρετικά σοβαρό αν αναλογιστεί κανείς ότι έχουν βεβαιωθεί και εισπραχθεί πρόστιμα που πλέον δύνανται από τους υπόλογους να αναζητηθούν ως παρανόμως επιβληθέντα.
Πιο συγκεκριμένα μια ετερόρρυθμη εταιρεία με την από 16 Απριλίου 2021 αίτησή της ζήτησε να διαγραφούν τα πρόστιμα συνολικού ποσού μετά των προσαυξήσεων 22.033,76 ευρώ τα οποία της επιβλήθηκαν με βάση:
– Την από 15 Νοεμβρίου 2017 απόφαση του δημάρχου Ρόδου που υπογράφεται από τον τότε πρόεδρο της Δημοτικής Κοινότητας Λίνδου κ. Γεώργιο Ελευθερίου, 2700 ευρώ το οποίο βεβαιώθηκε στο Δήμο Ρόδου με αριθμό χρηματικού καταλόγου την 31η Ιανουαρίου 2018 και με προσαύξηση 746,75 ευρώ.
– Την απο 23 Ιουλίου 2018 απόφαση του δημάρχου Ρόδου που υπογράφεται από τον τέως εντεταλμένο σύμβουλο του Δήμου Ρόδου κ. Γεώργιο Κακούλη εξουσιοδοτημένο με την από 5 Δεκεμβρίου 2017 απόφαση του τέως δημάρχου Ρόδου κ. Φώτη Χατζηδιάκου, ως υπεύθυνου για την υποβολή διοικητικών προστίμων σε Κ.Υ.Ε, επεβλήθη πρόστιμο για χρήση μουσικής με βάση το από 23 Ιουλίου 2018 έγγραφο της Δημοτικής Ενότητας Λινδίων που υπογράφεται από τον τότε πρόεδρο της Δημοτικής Κοινότητας Λίνδου κ. Γεώργιο Ελευθερίου και βεβαιώθηκε στο Δήμο Ρόδου με χρηματικό κατάλογο την 31η Ιανουαρίου 2019 σύνολο 11.438,16 ευρώ.
– Την από 27 Ιουλίου 2018 απόφαση του τέως δημάρχου Ρόδου που υπογράφεται από τον εντεταλμένο σύμβουλο Γεώργιο Κακούλη πρόστιμο 6.000 Ευρώ που βεβαιώθηκε στο Δήμο Ρόδου με χρηματικό κατάλογο σύνολο 7.148,85 ευρώ.
Η εταιρεία προσκόμισε μεταξύ άλλων και την υπ’ αρίθμ. Α68/2019 απόφαση του Τριμελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου Ρόδου (Τμήμα 2°) που είναι αμετάκλητη και η οποία έκρινε ότι μόνος αρμόδιος για την επιβολή διοικητικών προστίμων είναι ο δήμαρχος και κατόπιν αναθέσεώς του το Δημοτικό Συμβούλιο ή η Επιτροπή Ποιότητας Ζωής. Τα παραπάνω βεβαιωθέντα πρόστιμα στην αιτούσα συνολικού ποσού 22.033,76 ευρώ είναι παράνομα καθόσον, όπως κρίθηκε αμετάκλητα, δεν είχαν καμία αρμοδιότητα ούτε μπορούσε να τους ανατεθεί από τον δήμαρχο κατόπιν εξουσιοδότησης η επιβολή προστίμων. Τα όργανα που τα επέβαλαν, δηλαδή ο τέως πρόεδρος της Δημοτικής Ενότητας Λίνδου κ. Γεώργιος Ελευθερίου και ο τέως εντεταλμένος σύμβουλος Δήμου Ρόδος κ. Γεώργιος Κακούλης, ήταν αναρμόδια.
Επίσης, δεν είχαν αρμοδιότητα ούτε ευθεία ούτε κατά μεταβίβαση να τις εκδώσουν, γιατί ούτε ο τέως δήμαρχος που εμφανίζεται να τους έχει μεταβιβάσει αυτήν την αρμοδιότητα στις αποφάσεις του 3041/2014 και 6005/05.12.2017 είχε ενεργήσει νομίμως.
Τούτο συνέβη γιατί:
α) δεν είχε δικαίωμα μεταβιβάσεως αυτής της αρμοδιότητας, και
β) γιατί ούτε ο τέως δήμαρχος είχε πια (μετά την θέσπιση του ν.4442) ο ίδιος αυτήν την αρμοδιότητα, γιατί η διάταξη νόμου πού του την έδινε έχει καταργηθεί.
Ειδικότερα, οι αρμοδιότητες των συμβουλίων τοπικής κοινότητας και συμβουλίων δημοτικής κοινότητας καθορίζονται στα άρθρα 83 και 84 του ν. 3852/2010 («Σχέδιο Καλλικράτης») αλλά δεν είναι αποφασιστικές, δεν παρέχουν δικαίωμα κρίσεως και εκδόσεως αποφάσεως και μάλιστα διοικητικής πράξεως δυσμενούς, παρά μόνο κυρίως συμβουλευτικές και καθ’ όσον ενδιαφέρει εν προκειμένω δεν είναι δυνατότητες κρίσεως γεγονότων και επιβολής προστίμων κατά την εκάστοτε κείμενη νομοθεσία.
Στις προσβαλλόμενες, που είναι και εκτελεστές διοικητικές πράξεις, πού υπογράφονται από τον τότε πρόεδρο του συμβουλίου δημοτικής κοινότητας Λινδίων μνημονεύεται, προφανώς για την θεμελίωση της αρμοδιότητάς του, η απόφαση 3041/2014 του τέως δημάρχου Ρόδου με τίτλο «εξουσιοδότηση υπογραφών». Αλλά για να μεταβιβάσει το δικαίωμα υπογραφής εγγράφων αντί γι’ αυτόν ο τέως δήμαρχος θα πρέπει να είχε κατά τον χρόνο υπογραφής της σχετικής αποφάσεώς του, το δικαίωμα εκδόσεως αυτός ο ίδιος της πράξεως της οποίας την υπογραφή αναθέτει σε άλλο όργανο. Δεν μπορεί να αναθέσει την υπογραφή εγγράφου πού δεν δικαιούται, δεν έχει την εξουσία με την μορφή της διοικητικής αρμοδιότητας, να εκδίδει ο ίδιος.
Πράγματι στο άρθρο 59 παρ. 3 αριθμός δ ν. 3852/2010 παρέχεται η δυνατότητα μεταβιβάσεως από τον δήμαρχο σε αντιδήμαρχο «βεβαιώσεις και πιστοποιητικά και λοιπά διοικητικά έγγραφα που εκδίδονται από τις δημοτικές υπηρεσίες που λειτουργούν στα όρια της δημοτικής ενότητας». Προφανώς η διάταξη αφορά στους χωρικούς αντιδημάρχους που έχουν εξουσία σε ορισμένες μόνο περιοχές του Δήμου. Με δεδομένο ότι η αρμοδιότητα του Δήμου για την επιβολή των διοικητικών ποινών, προστίμων κλπ. θεσπίσθηκε ρητώς από τον ν 4442/2016 μόνο αρμόδιο όργανο για την επιβολή τους είναι το δημοτικό συμβούλιο επειδή είναι όργανο γενικής αρμοδιότητας του Δήμου, δηλαδή έχει τις εξουσίες του νόμου που δεν χορηγούνται ρητώς σε άλλα όργανά του.
Συνεπώς, κατ’ εφαρμογή της κείμενης νομοθεσίας οι παραπάνω εκτελεστές διοικητικές πράξεις επιβολής προστίμων εκδόθηκαν χωρίς αρμοδιότητα των οργάνων που τις εξέδωσαν και είναι άκυρες και χωρίς έννομες συνέπειες.
Επίσης ο νόμος 4442/2016, κατάργησε (άρθρο 5 παρ.4) τον προληπτικό έλεγχο για την λειτουργία καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος και την χρήση μουσικής σ’ αυτά και τον αντικατάστησε με ηλεκτρονικώς υποβαλλόμενη δήλωση (γνωστοποίηση) για την έναρξη αυτών των δραστηριοτήτων και με κατασταλτικό έλεγχο όταν το κρίνει η αρμόδια υπηρεσία ή όταν γίνει καταγγελία.
Δεν αντικατάστησε (άρθρο 16 παρ.3 ν 4442/2016) την ουσιαστική νομοθεσία για τους ισχύοντες κανόνες λειτουργίας των καταστημάτων αυτών, ούτε τα αρμόδια όργανα για τον έλεγχο της υπάρξεώς τους ούτε και για τις συνέπειες της παραβάσεώς τους. Θέσπισε όμως χρηματικές ποινές με την μορφή προστίμων εις βάρος αυτού πού διαπιστώνεται ότι παραβίασε με συγκεκριμένους τρόπους, που εξειδικεύει πλήρως, τους κανόνες που ρυθμίζουν αυτήν την γνωστοποίηση.
Οι αρμοδιότητες των συμβουλίων τοπικής κοινότητας και συμβουλίων δημοτικής κοινότητας καθορίζονται στα άρθρα 83 και 84 του ν. 3852/2010 («Σχέδιο Καλλικράτης») αλλά δεν είναι αποφασιστικές, δεν παρέχουν δικαίωμα κρίσεως και εκδόσεως αποφάσεως και μάλιστα διοικητικής πράξεως δυσμενούς, παρά μόνο κυρίως συμβουλευτικές, και καθ’όσον ενδιαφέρει εν προκειμένω δεν είναι δυνατότητες κρίσεως γεγονότων και επιβολής προστίμων κατά την εκάστοτε κείμενη νομοθεσία.
