Χρηματική αποζημίωση ύψους 350.000 ευρώ από αδικοπραξία και για ψυχική οδύνη διεκδικούν από ξενοδοχειακή εταιρεία της Ρόδου 8 συγγενείς, ενός Θολοενού, που απεβίωσε μετά από ατύχημα, που είχε έξω από αίθουσα ξενοδοχειακής μονάδας στην οποία πραγματοποιείτο γαμήλια τελετή.
Η αγωγή υποβλήθηκε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ρόδου και προσδιορίστηκε για να εξεταστεί τον Φεβρουάριο του 2017.
Σύμφωνα με την αγωγή το βράδυ της 30ης προς την 31η Μαΐου 2009, ο Θολοενός, είχε μεταβεί με έναν συγγενή του και ενάγοντα σε αίθουσα εκδηλώσεων ξενοδοχειακής εταιρείας προκειμένου να παρευρεθεί σε γαμήλια δεξίωση φιλικού τους ζεύγους.
Περί την ώρα 23.00 αποχώρησαν από την δεξίωση. Αφού εξήλθαν από την αίθουσα, βάδιζαν στον αύλειο χώρο και κατευθύνοντο προς το αυτοκίνητό τους το οποίο είχαν αφήσει σε κοντινή απόσταση από την αίθουσα.
Στον αύλειο εξωτερικό της χώρο, πολύ κοντά στο σημείο, όπου βάδιζαν, υπήρχε κατηφορικός διάδρομος (ράμπα) μήκους περίπου 22 μέτρων, ο οποίος βυθιζόταν σταδιακά και οδηγούσε στον υπόγειο χώρο στάθμευσης αυτοκινήτων. Η ράμπα, όπως περιγράφεται, είχε σταδιακά αυξανόμενη κλίση και ένωνε το αρχικό επίπεδο στο οποίο ευρίσκοντο με την είσοδο του υπόγειου επιπέδου, η οποία βρισκόταν σε ύψος περίπου 3,50μ. χαμηλότερα από το αρχικό επίπεδο.
Υποστηρίζεται ακόμη ότι κατά μήκος τμήματος της βυθιζόμενης ράμπας, ήτοι περίπου 7,34 μέτρων, δεν υπήρχε προστατευτικό κιγκλίδωμα, με αποτέλεσμα από την βύθιση της ράμπας και μεταξύ των δύο επιπέδων να δημιουργείται ένα υψομετρικό κενό το οποίο αυξανόταν σταδιακά όσο βυθιζόταν και η ράμπα και έφθανε σε ύψος μέχρι και το 1,93 μ., χωρίς καμία απολύτως προφύλαξη για την ασφάλεια για πιθανή πτώση μέσα στο εν λόγω κενό.
Ισχυρίζονται ακόμη ότι όλος ο περιβάλλων χώρος δεν φωτιζόταν με τεχνητό φωτισμό, καθώς δεν υπήρχε αντίστοιχη εγκατάσταση.
Εξαιτίας της έλλειψης τεχνητού φωτισμού κατά τη διάρκεια του βαδίσματος τους, δεν αντιλήφθηκαν ότι υπήρχαν δύο επίπεδα, ένα στο οποίο βάδιζαν και ένα πιο κάτω από αυτό.
Ενώ βάδιζε ο Θολοενός, μη αντιλαμβανόμενος ότι βάδιζε πάνω στο όριο του κενού μεταξύ των δύο επιπέδων από τη δεξιά πλευρά της ράμπας, έπεσε μέσα σε αυτό, περίπου από το ύψος του ενάμισι μέτρου, με αποτέλεσμα τον σοβαρότατο τραυματισμό του.
Άμεσα ο συγγενής του ειδοποίησε το ΕΚΑΒ, το οποίο έσπευσε στο χώρο του ατυχήματος και μετέφερε τον τραυματισθέντα στο Γενικό Νοσοκομείο Ρόδου.
Εκεί διαπιστώθηκε ότι υπέστη βαριά κρανιοεγκεφαλική κάκωση, με σταδιακή πτώση του επιπέδου συνειδήσεως.
Διασωληνώθηκε σε κωματώδη κατάσταση και ο έλεγχος με αξονική τομογραφία εγκεφάλου έδειξε βαρύτατη κρανιοεγκεφαλική κάκωση με πολλαπλές εγκεφαλικές θλάσεις.
Παρουσίασε σταδιακή επιδείνωση κατά τη νοσηλεία του και τελικά μετά από λίγες μέρες, στις 5 Ιουνίου 2009, απεβίωσε.
Οι ενάγοντες υποστηρίζουν ότι κύρια και αποκλειστική υπαίτια για τον τραυματισμό και τον προκληθέντα αιφνίδιο θάνατο του είναι η εναγόμενη εταιρεία.
Διατείνονται μάλιστα ότι αμέσως μετά την επέλευση του επίδικου συμβάντος, η εναγόμενη έσπευσε να τοποθετήσει άμεσα κιγκλιδώματα.
