Γνωστή εταιρεία της Ρόδου θα αποζημιωθεί ως θύμα απάτης με την αγορά μεγάλων ποσοτήτων σολομού

Με απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ρόδου επιδικάστηκε χρηματική αποζημίωση ύψους 153.348 ευρώ σε εταιρεία της Ρόδου που έπεσε θύμα απάτης από εταιρεία της αλλοδαπής με την αγορά μεγάλων ποσοτήτων σολομού.
Πιο συγκεκριμένα η ενάγουσα, που εκπροσωπήθηκε στη δίκη από τον δικηγόρο κ. Γιώργο Κυπραίο, είναι ομόρρυθμη εταιρεία που εδρεύει στη Ρόδο και δραστηριοποιείται μεταξύ άλλων και στον τομέα της εμπορίας χονδρικώς και λιανικώς, νωπών και καταψυγμένων προϊόντων.
Η δεύτερη εναγομένη είναι εταιρεία περιορισμένης ευθύνης που εδρεύει στην Αττική, ασχολείται με την εμπορία και διάθεση νωπών και κατεψυγμένων τροφίμων, την αντιπροσώπευση ή πρακτόρευση ελληνικών και αλλοδαπών εμποροβιομηχανικών οίκων απασχολούμενων με οποιοδήποτε τρόπο με αυτά και με την πώληση των ειδών αυτών για λογαριασμό τρίτων με προμήθεια, ενώ διαχειρίστρια αυτής τυγχάνει η σύζυγος του πρώτου εναγομένου.
Οι ως άνω εταιρείες συνεργαζόντουσαν επί πολλά έτη και ειδικότερα, η ενάγουσα αγόραζε από τη δεύτερη εναγομένη απευθείας ή από αλλοδαπές επιχειρήσεις που αυτή (η δεύτερη εναγομένη) ήταν αντιπρόσωπος στην Ελλάδα, καταψυγμένα ψάρια και θαλασσινά.
Για τις επιχειρηματικές της συμφωνίες, η ενάγουσα επικοινωνούσε σχεδόν αποκλειστικά με τον πρώτο εναγόμενο, δημιουργώντας έτσι την πεποίθηση σε αυτή, ότι είναι ο νόμιμος εκπρόσωπός της.
Στο ευρύτερο πλαίσιο της ανωτέρω συνεργασίας τους, αποδείχθηκε ότι ο πρώτος εναγόμενος την 31η Ιουλίου 2017 απέστειλε ηλεκτρονικό μήνυμα στην ενάγουσα, προκειμένου να την πληροφορήσει ότι η τρίτη εναγόμενη, αλλοδαπή εταιρεία, διέθετε στην αγορά προς πώληση ποσότητες άριστης ποιότητας καταψυγμένων και αεροστεγώς συσκευασμένων φιλέτων σολομού, για την περίπτωση που η ενάγουσα επιθυμούμε να αγοράσει από αυτήν.
Ο νόμιμος εκπρόσωπος της ενάγουσας απάντησε ότι η εταιρεία θα ενδιαφερόταν να αγοράσει συγκεκριμένες ποσότητες από το προϊόν αυτό, και η τρίτη εναγομένη διαμέσου του πρώτου εναγομένου, ο οποίος πραγματοποιούσε όλες τις επικοινωνίες μεταξύ των ενδιαφερομένων μερών, συμφώνησε να παραδώσει (η τρίτη εναγομένη) τις συγκεκριμένες αυτές ποσότητες που της ζητήθηκαν, αντί του αντιτίμου των 117.760 ευρώ.
Εν τέλει, μετά την αποστολή τιμολογίου στο οποίο αναγράφονταν οι ποσότητες που αγόρασε η ενάγουσα, η τιμή του προϊόντος ανά κιλό και τα έξοδα αποστολής και παράδοσής του, καταβλήθηκε την 10-02-2017 από την ενάγουσα σε τραπεζικό λογαριασμό που τηρεί η τρίτη εναγομένη το ποσό των 118.569,80 ευρώ που περιλαμβάνει την αξία των προϊόντων, καθώς και την προμήθεια διακανονισμού της τράπεζας που ανερχόταν σε 589,80 ευρώ και το ποσό των 20 ευρώ για έξοδα.
Επίσης, στο τιμολόγιο μνημονευόταν ειδικώς ότι η μεταφορά των προϊόντων στη έδρα της ενάγουσας στη Ρόδο, θα πραγματοποιείτο από την ολλανδική μεταφορική εταιρεία, το αργότερο μέχρι την 25-02-2017, όπως διαβεβαίωνε την ενάγουσα ο πρώτος εναγόμενος.
Μετά την πάροδο ενός μηνός από τη συμφωνηθείσα ημερομηνία παράδοσης των εμπορευμάτων, ο νόμιμος εκπρόσωπος της ενάγουσας άρχισε να αναζητά τα προϊόντα και σε επικοινωνία του με τον πρώτο εναγόμενο, εκείνος ανέφερε ότι τα φιλέτα σολομού θα φορτώνονταν στη μεταφορική εταιρεία και προς επίρρωση του ισχυρισμού αυτού, απέστειλε με ηλεκτρονικό μήνυμα την 28-03-2017 και περί ώρα 18:35 αντίγραφο της φορτωτικής της προαναφερόμενης ολλανδικής εταιρείας, το οποίο του είχε στείλει ο νόμιμος εκπρόσωπος της τρίτης εναγομένης, ενώ ταυτόχρονα ενημέρωνε ότι η μεταφορική εταιρεία ισχυριζόταν ότι η φορτωτική ήταν πλαστή.
Εν τω μεταξύ, κάθε προσπάθεια απευθείας επικοινωνίας μεταξύ της ενάγουσας και του νομίμου εκπροσώπου της τρίτης εναγομένης είχε ναυαγήσει.
Μόνον την 04-04-2017, ο πρώτος εναγόμενος προώθησε στην ενάγουσα μια συνομιλία του με τον προαναφερόμενο, στην οποία ο τελευταίος ανέφερε ότι η εταιρεία του εξαπατήθηκε από την Φινλανδική εταιρεία η οποία αν και παρέλαβε ακέραιο το ποσό για τα επίδικα προϊόντα, ουδέποτε τα προμήθευσε στην τρίτη εναγομένη, προκειμένου και αυτή με τη σειρά της να τα αποστείλει στην έδρα της ενάγουσας στη Ρόδο.
Αρνείτο δε ο νόμιμος εκπρόσωπος της τρίτης εναγομένης να γνωρίσει στην ενάγουσα ή στον πρώτο εναγόμενο, τα στοιχεία του λογαριασμού της Φινλανδικής εταιρείας, στον οποίο είχε εμβάσει το προαναφερόμενο ποσό για τα επίδικα προϊόντα, ενώ συμπεριφερόταν ιδιαίτερα παρελκυστικά και αντισυμβατικά, αποπροσανατολίζοντας τις αναζητήσεις εκ μέρους της ενάγουσας προς λανθασμένη κατεύθυνση, υποδεικνύοντας μια πιθανώς ανύπαρκτη αλλοδαπή προμηθεύτρια εταιρεία η οποία είχε δήθεν υπεξαιρέσει το ποσό, ενώ στην πραγματικότητα, ήταν η ίδια που είχε παραστήσει εν γνώσει του ψευδώς στην ενάγουσα ότι διαθέτει προς πώληση και άμεση παράδοση τις αναφερόμενες ποσότητες καταψυγμένου σολομού, με σκοπό να αποκομίσει παράνομο όφελος με ταυτόχρονη περιουσιακή ζημία της ενάγουσας, και συγκεκριμένα να αποκομίσει το ποσό των 117.760 ευρώ, πράγμα που εν τέλει επέτυχε, καθώς η ενάγουσα όντως ενέβασε το ποσό αυτό σε λογαριασμό της τρίτης εναγομένης, όπως αναφέρθηκε ανωτέρω.
Το δικαστήριο με την απόφαση του απορρίπει την αγωγή ως προς τον πρώτο εναγόμενο και τη δεύτερη εναγόμενη και υποχρεώνει την τρίτη εναγόμενη εταιρεία η οποία εδρεύει στο Ηνωμένο Βασίλειο, να καταβάλει στην ενάγουσα το ποσό των 153.348 €, με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της κρινόμενης αγωγής και μέχρι την πλήρη εξόφληση.
Κηρύσσει δε την απόφαση προσωρινά εκτελεστή για το ποσό των 50.000 € και καταδικάζει την τρίτη εναγομένη στην καταβολή των δικαστικών εξόδων της ενάγουσας, τα οποία ορίζει στο ποσό των 4.618,73 €.