Σε «ζούγκλα» έχει μετατραπεί η αγορά εργασίας με τα νέα δεδομένα, την κατάρρευση των εργασιακών δικαιωμάτων και τα φαινόμενα ακραίας εργοδοτικής παραβατικότητας.
Αυτό δηλώνει σε συνέντευξή του στην «δημοκρατική» ο κ. Δημήτρης Καραγεωργόπουλος, μέλος Διοίκησης και γραμματέας Τύπου της ΓΣΕΕ, περιγράφοντας την κατάσταση που επικρατεί στη χώρα μας.
Επιπλέον, εκφράζει την απογοήτευση των εργαζομένων και της ΓΣΕΕ για τις εξαγγελίες του πρωθυπουργού κ. Κυριάκου Μητσοτάκη στην Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης χαρακτηρίζοντας τες «κατώτερες των προσδοκιών των εργαζομένων…».
Είπε ακόμη, πως η ΓΣΕΕ βρίσκεται σε ανοιχτή γραμμή και συνεργασία με τα κατά τόπους Εργατικά Κέντρα που έχουν σχέση με τουριστικές περιοχές για να εξασφαλίσουν οι εργαζόμενοι, το επίδομα ανεργίας τον χειμώνα, με λιγότερα ένσημα.
• Κύριε Καραγεωργόπουλε, να ξεκινήσουμε από τις εξαγγελίες της κυβέρνησης στην ΔΕΘ. Τελικά, τα μέτρα που εξήγγειλε ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, ήταν αυτά που περίμεναν οι εργαζόμενοι;
Εκτιμώ πως οι εξαγγελίες της κυβέρνησης στην ΔΕΘ ήταν κατώτερες των προσδοκιών των εργαζομένων, κάτι που ισχύει και για εμάς ως συνδικάτα. Ο κόσμος της μισθωτής εργασίας ανέμενε πιο τολμηρές τις εξαγγελίες της Κυβέρνησης στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης. Μετά από 11 χρόνια σκληρών δημοσιονομικών πολιτικών με επίκεντρο τα εργασιακά δικαιώματα -ατομικά και συλλογικά- και τα εισοδήματα των πιο ευάλωτων κοινωνικών ομάδων, αναμέναμε, αν μη τι άλλο, λιγότερη ατολμία στη σχεδίαση ανταποδοτικών πολιτικών σε όλους όσοι επλήγησαν από τα μνημόνια και την πανδημία.
Η ταχεία προώθηση και ψήφιση μέτρων του προηγούμενου διαστήματος για εργασιακό και ασφαλιστικό, εν μέσω και της Υγειονομικής κρίσης που διανύουμε αντί να στηρίξουν την εργασία την οδηγούν σε περαιτέρω απορρύθμιση και κατατάσσουν χαμηλά στη βαθμολογία την κοινωνική πολιτική της κυβέρνησης. Οι εργαζόμενοι χρειάζονται ουσιαστική ενίσχυση των εισοδημάτων και της προστασίας τους, απαιτούν καταπολέμηση της παραβατικότητας σε βάρος τους, θεσμική κατοχύρωση και ενίσχυση των συλλογικών διαπραγματεύσεων και των συμβάσεων εργασίας.
Δεν λέμε όχι σε οποιαδήποτε παροχή κατατείνει σε προσωρινή ανακούφιση των συνεπειών της πανδημικής κρίσης και της εκτίναξης των τιμών σε υπηρεσίες και προϊόντα. Λέμε όμως «φτάνει έως εδώ»! Να τελειώνουμε επιτέλους με πολιτικές που μόνο φτώχεια και δυστυχία παράγουν. Απαιτούνται ρηξικέλευθες παρεμβάσεις ώστε να βελτιωθούν πραγματικά οι κοινωνικο-οικονομικές συνθήκες.
Ο κόσμος της εργασίας, μέσα από την εδραιωμένη εμπειρία και τα βιώματα των πρόσφατων δεκαετιών, έχει εμπεδώσει πως τέτοιες παρεμβάσεις πρέπει να στοχεύουν στην προώθηση της σταθερής και πλήρους εργασίας και τον περιορισμό των απορρυθμισμένων ευέλικτων μορφών απασχόλησης οι οποίες οδηγούν στην επισφάλεια.
Μέσα στο πλαίσιο τέτοιων παρεμβάσεων, το 8ωρο πρέπει να προστατευθεί και ο χρόνος εργασίας να μειωθεί σταδιακά ώστε να ανταποκρίνεται στις σύγχρονες παραγωγικές δυνατότητες, ενώ και οι απολαβές θα πρέπει αυξηθούν ώστε να υπερκεράσουν το αυξανόμενο κόστος ζωής, ανταποκρινόμενες στις σύγχρονες και πραγματικές ανάγκες των εργαζομένων.
Δυστυχώς, αντί αυτών, οι μισθοί συνεχίζουν να μειώνονται και οι εργασιακές σχέσεις να απορρυθμίζονται, κάτι που επισφραγίστηκε και από το πρόσφατο εργασιακό νομοσχέδιο το οποίο στην ουσία προωθεί την ακόμη υψηλότερη ευελιξία – απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων.
• Είναι αλήθεια ότι κλείσαμε 11 χρόνια σκληρής λιτότητας και ακραίας φτώχειας ενώ έχουν καταρρεύσει πολλά εργασιακά δικαιώματα και έχει αλλάξει ο χάρτης της αγοράς εργασίας. Περάσαμε μνημόνια, κρίση της πανδημίας ενώ χάνονται θέσεις εργασίας. Πώς τα σχολιάζετε όλα αυτά;
Κλείσαμε 11 χρόνια σκληρών μέτρων δημοσιονομικής προσαρμογής –ελέω μνημονίων και τώρα λόγω της κρίσης που δημιούργησε η πανδημία του κορωνοϊού. Έχουν χαθεί εκατοντάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας οι οποίες δεν έχουν αναπληρωθεί μέχρι σήμερα και τα ποσοστά ανεργίας παραμένουν σε πολύ υψηλά επίπεδα. Για κάθε μία θέση πλήρους απασχόλησης, πλέον φτάσαμε να έχουμε δύο θέσεις μερικής απασχόλησης. Συνεπώς, δεν έχουμε πια τις ποιοτικές θέσεις εργασίας που είχαμε πριν από δώδεκα ή δεκαπέντε χρόνια. Πλέον η απασχόληση των εργαζομένων, διέπεται από ελαστικές μορφές εργασίας με πολύ χαμηλές αμοιβές και εξαντλητικά ωράρια. Την ίδια ώρα, οργιάζει η ‘μαύρη’ και ανασφάλιστη εργασία ενώ οι ελεγκτικοί μηχανισμοί είναι αποδυναμωμένοι και υποστελεχωμένοι, με συνέπεια να μην μπορούν να πραγματοποιούν τους απαραίτητους ελέγχους. Συνεπώς, δεν μπορούν να εντοπιστούν τα φαινόμενα ακραίας εργοδοτικής παραβατικότητας, εισφοροδιαφυγής κ.λπ. και η αγορά εργασίας έχει μετατραπεί σε… ζούγκλα.
Εάν μιλάμε για κάποιες περιοχές που βρίσκονται εκτός των μεγάλων αστικών κέντρων όπως π.χ. η Ρόδος, οι επιθεωρήσεις Εργασίας είναι υποστελεχωμένες με αποτέλεσμα να μην έχουν τη δυνατότητα να βγαίνουν κλιμάκια για να διενεργούν συστηματικά, ελέγχους σε επιχειρήσεις. Τα στελέχη είναι κλεισμένα μέσα στα γραφεία, τα παράπονα είναι πάρα πολλά από τους εργαζόμενους, τα τοπικά εργατικά κέντρα, τα σωματεία και τα συνδικάτα που διαμαρτύρονται γι αυτή την κατάσταση. Αντιλαμβάνεστε ότι το νέο ‘τοπίο’ στην αγορά εργασίας είναι κάτι το οποίο δεν περιποιεί τιμή για μία δυτικοευρωπαϊκή ευνομούμενη χώρα.
• Η αλήθεια είναι πως και το ζήτημα με τις συμβάσεις όπως και μια σειρά από άλλα καυτά ζητήματα που αφορούν τους εργαζόμενους, δεν το έχει ξεκαθαρίσει η κυβέρνηση. Εσείς ως ΓΣΕΕ τι προγραμματίζετε να κάνετε;
Εμείς ως ΓΣΕΕ είχαμε πει από την αρχή της κρίσης (11 χρόνια πριν με την έναρξη των μνημονίων) ότι έχουμε μπροστά μας έναν αγώνα μαραθώνιο. Δεν είναι κάτι το οποίο αντιμετωπίζεται με μια ή περισσότερες κινητοποιήσεις αλλά ούτε και βραχυπρόθεσμα. Είναι ένας μαραθώνιος, δύσκολος για τους εργαζόμενους. Εμείς ως συνδικάτα, πέρα από το διεκδικητικό πλαίσιο που έχουμε (εκπροσωπώντας την πιο πολυπληθή και παραγωγική κοινωνική κατηγορία που είναι οι εργαζόμενοι) εκτιμούμε ότι αυτό που απαιτείται είναι συνολικά, αλλαγή πολιτικής τόσο σε εθνικό, όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι Έλληνες εργαζόμενοι δεν είναι ασύνδετα ή άσχετα με αυτά που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι άλλων ευρωπαϊκών χωρών.
Μην ξεχνάτε ότι η χώρα μας, πριν από 11 χρόνια κυριολεκτικά χρεοκόπησε. Εμείς ως ΓΣΕΕ είμαστε σε επαφή κι έχουμε συνεργασία με τα ευρωπαϊκά συνδικάτα στην προσπάθειά μας, να πιέσουμε για αλλαγή πολιτικής και σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Φαίνεται ότι αλλάζει σιγά σιγά και η κουλτούρα στην άσκηση πολιτικής στα εργασιακά και στην Ευρώπη.
• Η κρίση που δημιούργησε όμως η πανδημία του κορωνοϊού, συνέβαλε στο να γίνουν χειρότερα τα πράγματα στην αγορά εργασίας…
Πράγματι, η πανδημία δεν είναι σύμμαχός μας για να μπορέσουμε μέσα από τις κοινωνικές και συνδικαλιστικές δράσεις να ασκήσουμε πιέσεις. Η πανδημία, εδώ και ενάμιση χρόνο, μας έχει πάει πίσω σε πολλά πράγματα –ακόμη και στο πεδίο των κινητοποιήσεων- αφού σε αυτή την φάση προέχει η ζωή και η υγεία.
• Η αλήθεια είναι ότι το κλίμα στην αγορά εργασίας δεν είναι ενθαρρυντικό. Σε κάποιες περιοχές, όπως οι τουριστικές, υπήρξε κίνηση λόγω του τουρισμού αλλά παραμένουν πολλές εκκρεμότητες, όπως π.χ. η συμπλήρωση των ενσήμων για το επίδομα ανεργίας τον χειμώνα και μια σειρά από άλλα θέματα.
Με το θέμα ασχολείται ιδιαίτερα η ΓΣΕΕ και στη βάση των τουριστικών και εποχιακών επαγγελμάτων. Είμαστε σε ανοιχτή γραμμή κι έχουμε συνεχή επαφή και συνεργασία με τα κατά τόπους εργατικά κέντρα (Ρόδος, Κρήτη, Κέρκυρα, Χαλκιδική κ.λπ.), τα σωματεία αλλά και με την Πανελλήνια Ομοσπονδία Επισιτισμού Τουρισμού (ΠΟΕΕΤ) για να εξασφαλίσουμε τους εργαζόμενους. Έχουμε ξεκινήσει να πιέζουμε με υπομνήματα και οχλήσεις προς τα συναρμόδια υπουργεία αφού γι ακόμη μια χρονιά, αυτοί οι εργαζόμενοι κινδυνεύουν να βρεθούν κάτω από τα όρια της φτώχειας και χωρίς κανένα επίδομα.
Η Ομοσπονδία Επισιτισμού Τουρισμού έχει ζητήσει να ισχύσει ό,τι και πέρσι με τον αριθμό των ενσήμων έτσι ώστε να καταφέρουν οι εργαζόμενοι να επιβιώσουν στον δύσκολο χειμώνα που είναι μπροστά μας…
