Οσο υπάρχει καύσιμο…

Όταν μαθαίνεις για μια γυναίκα που δολοφονείται από τον σύντροφό της, δεν κατηγορείς. Γιατί ο μόνος ένοχος είναι εκείνος. Δεν μιλάς. Γιατί θα έπρεπε να ντρέπεσαι που ανήκεις σε μία κοινωνία που αφήνει ανυπεράσπιστα τα θύματα αλλά ξεπλένει με κάθε τρόπο τον θύτη. Ισως η Ντόρα της Ρόδου να ζούσε αν εκλείψουν οι μισογύνηδες που προσπαθούν να δικαιολογήσουν μια δολοφονία. Τι να σου κάνουν οι αυστηροποιήσεις των ποινών και τα δικαστήρια; Η εκρίζωση του κακού πρέπει να γίνει μέσα στη  κοινωνία, η οποία σοκάρεται εκ των υστέρων και την επόμενη μέρα συνεχίζει τον φαύλο κύκλο μέχρι να έρθει το επόμενο θύμα. Μέσα στην οικογένεια. Γιατί ανατρέφουμε άνδρες που θεωρούν τους εαυτούς τους ανώτερους από τις γυναίκες. «Αγοράκια» που θα πουν μια κουβέντα παραπάνω, που δε θα κρατήσουν τα νεύρα τους, που θα βρεθούν αντιμέτωπα με «κακές στιγμές», που θα παρασυρθούν από τη ζήλια τους, που θα βρίσουν, θα χτυπήσουν. Γιατί μεγαλώνουμε παιδιά που πιστεύουν ότι η γυναίκα γεννήθηκε για να υπηρετεί τον σύζυγο – σύντροφο – δυνάστη. Γιατί διαιωνίζουμε στερεότυπα που ντροπιάζουν το ανθρώπινο είδος. «Η αρρώστια είναι μέσα στις οικογένειες. Οι οικογένειες που εντοπίζουν το πρόβλημα και το κρύβουν. Γιατί φοβούνται τη γειτονιά. Ποια αγάπη και έρωτας; Αν υπήρχε αγάπη θα τη σκότωνε; Όταν αγαπάμε, σεβόμαστε και αγαπάμε τη ζωή του άλλου. Λυπάμαι για το παιδί μας. Λυπάμαι για αυτούς τους ανόητους που κυκλοφορούν και τα παιδιά μας μπλέκουν άδικα. Είναι γελοίοι, φονιάδες, δολοφόνοι. Η Ντόρα μας δεν πέθανε, την σκότωσαν». Είπε η θεία της Ντόρας σαν απάντηση σε όσα εξωφρενικά ακούστηκαν από το συγγενικό περιβάλλον του δράστη. «Την αγαπούσε κι αυτή έφυγε. Έμπλεξε με λάθος γυναίκα…» «Tο έκανε από αγάπη. Την είχε λατρέψει. Δεν πήρε ένα όπλο και ξαφνικά έγινε ότι έγινε» « Να σέβεστε ότι σας προσφέρουμε. Όχι μέχρι να μας ρίξετε και μόλις σας φτιάξουμε τα σπίτια ξαφνικά θέλετε την ελευθερία σας.» «Δεν είστε όλες θύματα, υπάρχετε κι εσείς με αγγελική μορφή αλλά εξωτερικά μόνο, για το μέσα βάλτε άλλη λεξούλα». Απίστευτα πράγματα, που προκαλούν, που κάποιοι τα επικροτούν. αλλά και οπλίζουν το χέρι κάθε «πολύ αρσενικού» απαριθμώντας τους λόγους που ένας άντρας έχει το δίκιο με το μέρος του για να προχωρήσει σε μια γυναικοκτονία. Κατά τα άλλα, η πατριαρχία είναι μια φαντασία… Η υπόθεση των γυναικοκτονιών δεν μπορεί να εκλείψει γιατί πολύ απλά οι αιτίες που τις προκαλούν όχι απλώς δεν εξαλείφονται αλλά έχουν αρκετό καύσιμο για να συντηρούνται. Μέχρι να γίνει σαφές στην ίδια την κοινωνία ότι η πατριαρχία δολοφονεί, απλώς μετράμε μέρες για την επόμενη γυναίκα δίπλα μας, η οποία θα είναι θύμα της.