Στην πολιτική ζωή οι συμπεριφορές και πράξεις πρέπει να βασίζονται σε έναν λόγο δημόσιο και όχι προσωπικό. Ως πολιτικό στέλεχος της ιστορικής πολιτικής παράταξης ΠΑΣΟΚ και πλέον ΚΙΝΑΛ, καταθέτω κάποιους προβληματισμούς αλλά και προτάσεις για την επόμενη ημέρα. Ξεκινώντας, με την παραδοχή πως ο αρχέγονος χαρακτήρας της πολιτικής διατηρεί έως σήμερα τον πυρήνα του νοήματος του, δηλ την ταύτιση του με το δημόσιο χώρο και τη διάκριση του από το ιδιωτικό, οι συμπεριφορές και οι πράξεις πρέπει να βασίζονται σε έναν λόγο δημόσιο και όχι προσωπικό. Το εγώ και το εμείς συγκροτούνται μέσα από μια αμοιβαία πολιτική πράξη δράσης-αντίδρασης, από μια αλληλεπίδραση, έναν συνεχή, ανοικτό διάλογο σε μια μορφή δημόσιας αμοιβαιότητας, δηλώνοντας την πρόσδεση του ατομικού στις αρετές του συλλογικού. Μόνο μέσα από το πρίσμα της συλλογικής ευθύνης μπορεί να ιδωθεί η πολιτική πράξη, να βιωθεί η ώσμωση της συνεργατικότητας μέσα από κοινούς στόχους, κοινές αξίες, κοινό τόπο πολιτικής δράσης . Εν προκειμένω, οι εσωκομματικές εκλογικές διαδικασίες στο ΚΙΝΑΛ εγείρουν πολλά θέματα προς συζήτηση αλλά και προβληματισμούς που συμπυκνώνονται, αφενός στην επόμενη ημέρα της παράταξης, και αφετέρου στις πολιτικές επιλογές του κάθε υποψηφίου. Ήδη έχει ξεκινήσει μια έντονη και ανατρεπτική διαδικασία ως προς την κάθοδο των υποψήφιων προέδρων, ειδικά μετά την αιφνίδια αποχώρηση από την εκλογική διαδικασία, της νυν Προέδρου, Φώφης Γεννηματά, λόγω σοβαρών θεμάτων υγείας! Εν μία μια νυκτί, παρουσιάστηκαν κι άλλες υποψηφιότητες πέραν των αρχικών (των κκ Λοβέρδου, Ανδρουλάκη, Καστανίδη), φθάνοντας έως αυτή τη στιγμή τον αριθμό 6!!! Εξίσου αιφνιδιαστικά εμφανίζεται δυναμικά σε αυτή τη διαδικασία ο τέως Πρόεδρος και πρώην πρωθυπουργός, Γιώργος Παπανδρέου (και Πρόεδρος του ΚΙΔΗΣΟ), προκαλώντας πολλά ερωτηματικά που συναρτώνται με την ενότητα της παράταξης, το ρόλο που θέλει να διαδραματίσει, δηλ αν επιθυμεί να αποτελέσει το γεφυροποιό και εγγυητή της διαδικασίας, ή έναν εν δυνάμει διεκδικητή της Προεδρίας. Στην πρώτη περίπτωση, τότε ποιος ο ρόλος της Προέδρου, Φώφης Γεννηματά, η οποία δήλωσε ξεκάθαρα πως θα παραμείνει Πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ έως ότου ολοκληρωθούν οι διαδικασίες διασφαλίζοντας την ενότητα της παράταξης! Αν ισχύσει το δεύτερο σενάριο, δηλ να κατέλθει υποψήφιος για την Προεδρεία ο Γιώργος Παπανδρέου, τότε πως θα αποφευχθεί μια «καραμπόλα» με ομογάλακτους συνυποψηφίους του; Θα αποσυρθούν ή θα μείνουν ενεργοί; Και αν αποχωρήσουν τότε οι υπογραφές που συλλέγονται, θα αποτελέσουν αναμνηστικά κειμήλια; Πολλά τα ερωτήματα αλλά ακόμα πιο πολλά τα ζητήματα που τίθενται ως προς την επόμενη ημέρα καθώς ο σκοπός αυτής της εκλογικής διαδικασίας δεν είναι μόνο η διεκδίκηση της προεδρίας ενός ιστορικού χώρου αλλά η αποδοχή της ιδεολογικής πλατφόρμας του κινήματος από την κοινωνία, μέσα από μια έντιμη, διαλεκτική και παραγωγική σχέση μαζί της! Η στόχευση μας στις επόμενες εθνικές εκλογές και σαφώς ο ξεκάθαρος προσανατολισμός σε επίπεδο κυβερνησιμότητας, αποτελούν ερωτήματα της κοινωνίας που χρειάζονται έντιμες απαντήσεις καθώς οι συζητήσεις για μια αυτόνομη, ανεξάρτητη πορεία, σε αυτή τη φάση αποτελούν πομφόλυγες.. Εκ των συνθηκών, το ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ αν επιθυμεί αύξηση των ποσοστών του θα πρέπει να έχει ένα ξεκάθαρο πολιτικό λόγο! Άλλωστε, το παράδειγμα της Γερμανίας, αναδεικνύει πως οι κυβερνητικές συνεργασίες αποτελούν μονόδρομο καθώς οι πολίτες δεν επιθυμούν αυτοδύναμες μονοκομματικές κυβερνήσεις..
Η μετάβαση της ατομικότητας σε επίπεδο συλλογικής πολιτικής πράξης , αποτελεί βασικό πυλώνα της εύρυθμης λειτουργίας της και της προάσπισης του κύρους και της αξιοπιστίας τη παράταξης μας! Η επαναφορά του πολίτη στο επίκεντρο των πολιτικών μας αποτελεί την πεμπτουσία της πολιτικής μας πλατφόρμας. Ο πολίτης που βρίσκεται στο περιθώριο, που βάλλεται πανταχόθεν και πλήττεται από μια γιγάντια κρίση σε αξιακό, κοινωνικό, οικονομικό και περιβαλλοντικό επίπεδο, πρέπει να μας εμπιστευτεί εκ νέου, ελπίζοντας στην εδραίωση μιας νέας τάξης πραγμάτων στα πολιτικά δρώμενα της χώρας μας!!! Το διακύβευμα της 3ης Σεπτέμβρη αφορούσε στην επανάσταση των μη προνομιούχων. Σαράντα χρόνια (40) μετά την πρώτη ιστορική νίκη του ΠΑΣΟΚ, (18.11.1981), ο δημόσιος διάλογος πρέπει εκ νέου να επικεντρωθεί στον άνθρωπο και στην αντιμετώπιση των ζωτικών προβλημάτων που βιώνει τα τελευταία χρόνια, στον πολίτη και στη θωράκιση της δημοκρατίας και του κοινοτικού κεκτημένου, στην προώθηση της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, κ.α. Η Πρόεδρος μας, Φώφη Γεννηματά αφήνει πίσω της μια γενναία προίκα ως προς τη θωράκιση της παράταξης, τη καθαρότητα του ιδεολογικού μας στίγματος και κυρίως , την ενότητα του χώρου μας! Μια κληρονομιά ισάξια κάθε ηγεσίας που διαδέχθηκε τον αείμνηστο, Ανδρέα Παπανδρέου και που πρεσβεύει το εξής: Η πολιτική είναι η τέχνη να μοιράζεσαι, να ενώνεις, να συνθέτεις, ή χρησιμοποιώντας την ιστορική φράση του Α. Παπανδρέου: «Το ΠΑΣΟΚ είναι κόμμα εξουσίας, δε γεννήθηκε για να αποτελέσει διάττοντα αστέρα, δεν χαρίζεται και δεν τεμαχίζεται»!!! Ως οπαδός της δημοκρατικής παράταξης, ως ένα στέλεχος που αγωνίζομαι επί σειρά ετών να σταθεί όρθια η ιστορική παράταξη που πρεσβεύει τις αρχές της σύγχρονης ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας, ένα μόνο επιθυμώ: την επόμενη ημέρα της 12ης Δεκεμβρίου η παράταξη μας να βγει ενωμένη και κερδισμένη. Σύντροφοι, ως υποψήφιοι πρόεδροι έχετε ιστορική ευθύνη απέναντι στην ιστορία αλλά και το μέλλον της παράταξης μας, στους ψηφοφόρους της
Με συντροφικούς χαιρετισμούς,
Ελευθερία Φτακλάκη,
Ρόδος, 18.11.2021
§ Πολιτικός επιστήμων/Διεθνολόγος/ Διδάκτωρ ευρωπαϊκών σπουδών και διεθνών σχέσεων/ Υποψήφια μετα-διδάκτωρ στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου
§ Υποψήφια βουλευτής στα Δωδεκάνησα/ Τομεάρχης Νησιωτικής Πολιτικής ΚΙΝΑΛ/ τ. Περιφερειακός Σύμβουλος Ν.Αιγαίου / πρώην αντιπεριφερειάρχης τουρισμού, ευρωπαϊκών θεμάτων και διεθνών σχέσεων της ΠΝΑ
§ Μέλος του UEF Ελλάδας
