Με το σκεπτικό αφενός ότι οι γιατροί πρέπει να έχουν μια γραμμή άμυνας απέναντι στη βιομηχανία μηνύσεων αντιεμβολιαστών, και αφετέρου ότι η αστική ευθύνη του δημοσίου υφίσταται ούτως ή άλλως για τα τυχόν ιατρικά λάθη (όχι όμως για την τυχόν ποινική ευθύνη του ιατρικού προσωπικού) η κυβέρνηση επεξεργάζεται ένα σχέδιο κλιμακούμενης ποινικής ασυλίας των γιατρών που βρέθηκαν- και βρίσκονται- στην πρώτη γραμμή στη μάχη κατά της πανδημίας.
Το σχέδιο βρίσκεται στο τραπέζι χωρίς να έχει ληφθεί τελική απόφαση, θετική ή αρνητική.
Σίγουρο είναι βέβαια πως οι γιατροί βρίσκονται αντιμέτωποι με ένα πογκρόμ μηνύσεων σε βάρος τους που χωρίζονται σε δυο μέρη:
– από τη μια πλευρά οι αντιεμβολιαστές που φορτώνουν με μηνύσεις γιατρούς για κάθε ποινικό αδίκημα μπορεί να φανταστεί ο πιο ευφάνταστος ανθρώπινος νους
– από την άλλη μηνύσεις συγγενών που είτε χάθηκαν κατά τη διάρκεια της πανδημίας, είτε αντιμετώπισαν ή αντιμετωπίζουν σύνδρομα μακράς διάρκειας επιπλοκών και καταλογίζουν ευθύνες στους γιατρούς.
Τι ζητούν
Το σκεπτικό ανάπτυξης ενός τέτοιου σχεδίου έχει να κάνει, κατ΄ αρχήν με το αίτημα των ιατρικών συλλόγων της χώρας, και βέβαια με την λογική ότι μετά το πέρας της πανδημίας, θεωρείται ότι θα φουντώσει το κύμα μηνύσεων και αναζήτησης ευθυνών.
Η σκέψη λοιπόν είναι η εξής: Να κινηθεί μια διαδικασία κλιμακούμενης ποινικής αμνηστίας (με αναδρομική ισχύ) καθώς για την αστική ευθύνη (αγωγές αποζημίωσης), ούτως ή άλλως φέρει ακέραιη την ευθύνη το ελληνικό δημόσιο, κατ΄ εντολήν του οποίου λειτουργούν οι γιατροί.
Συνεπώς το ζήτημα είναι οι μηνύσεις: Εδώ η σκέψη είναι η ευθύνη του ιατρού να περιοριστεί μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις βαρείας αμέλειας. Κι αυτό γιατί οι γιατροί εν προκειμένω δεν λειτούργησαν υπό συνθήκες κανονικής νοσοκομειακής λειτουργίας, αλλά υπό καθεστώς πανδημίας και νοσοκομειακής ασφυξίας.
Η πρόταση
Οι όποιες αποφάσεις θα εφαρμοστούν μετά το τέλος της πανδημίας. Στο τραπέζι βρίσκεται σχετική πρόταση του Πανελληνίου Ιατρικού Συλλόγου στις αρχές του χρόνου, η οποία είχε αιτηθεί σύσταση Νομοπαρασκευαστικής Επιτροπής που θα εισηγηθεί τη σχετική νομοθετική παρέμβαση για την ασυλία των ιατρών κατά την άσκηση των καθηκόντων τους.
Στην εν λόγω επιστολή προς τον υπουργό Δικαιοσύνης επισυνάπτεται και η γνωμοδότηση του νομικού συμβούλου του ΠΙΣ Ευάγγελου Κατσίκη που προτείνει να υπάρξει ασυλία για τους γιατρούς που ασχολούνται με τον covid – 19 δηλαδή να μη διώκονται ποινικά και ότι σε περίπτωση που κάτι ανακύψει εις βάρος τους να μην οδηγηθεί η διαδικασία ελέγχου στη Δικαιοσύνη – όπως συμβαίνει μέχρι σήμερα – αλλά η υπόθεση να εξεταστεί από ένα εξειδικευμένο ιατρικό όργανο το οποίο θα λειτουργεί εντός του ΠΙΣ.
Οι προτάσεις του νομικού εκπροσώπου του ΠΙΣ
“Λαμβάνοντας υπόψη τις ιδιαίτερες καταστάσεις που προκαλεί η διαχείριση της πανδημίας θεωρώ ότι πρέπει να εξεταστεί το ενδεχόμενο νομοθετικής απαλλαγής ή περιορισμού της ευθύνης από αμέλεια των ιατρών σε ιατρικές πράξεις που αφορούν την αντιμετώπιση της θεραπείας COVID – 19, είτε σε αντίθετη περίπτωση το ενδεχόμενο το κράτος να αναλάβει εγγυητική ευθύνη για τις τυχόν σχετικές αξιώσεις αποζημίωσης σε βάρος των ιατρών (π.χ. παραιτούμενο σαφώς από το δικαίωμα αναγωγής σε περιπτώσεις αμελείας εντός των δημοσίων νοσηλευτικών ιδρυμάτων)”.
“Βεβαίως θεωρώ ότι η κρατική εγγυητική ευθύνη δεν καλύπτει το ποινικό μέρος της υπόθεσης γι’ αυτό και προτείνω ότι η ευθύνη του ιατρού θα πρέπει να περιοριστεί μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις βαρείας αμέλειας οι οποίες όμως (λόγω του σύνθετου και άκρως εξειδικευμένου νομικούς πλαισίου) θα πρέπει να κρίνονται, όχι κατά την συνήθη πρακτική (κατά την προδικασία από τον αρμόδιο εισαγγελέα) αλλά από ένα εξειδικευμένο ιατρικό όργανο το οποίο θα μπορούσε να λειτουργήσει εντός του Πανελληνίου Ιατρικού Συλλόγου….”.
“Αυτό το ειδικό όργανο θα ήταν σε θέση να κρίνει – κατ’ αρχήν – εάν συντρέχει, από ιατρικής απόψεως, βαρεία αμέλεια του ιατρού ανά περίπτωση και βάση αυτής της γνωμοδότησης να κινείται ο ποινικός έλεγχος του ιατρού. Με αυτόν τον τρόπο θα περιοριστεί η άσκοπη και ατεκμηρίωτη εκκίνηση ποινικών διώξεων σε βάρος ιατρών και ταυτόχρονα ο έλεγχος (με την αντίστοιχη οικονομία της δίκης) θα περιοριζόταν μόνο στις περιπτώσεις που είναι άξιες αυτού του ελέγχου….”.
“Όλα τα ανωτέρω βεβαίως απαιτούν νομοθετικές παρεμβάσεις και μάλιστα με αναδρομική εφαρμογή” κατέληγε ο νομικός σύμβουλος του ΠΙΣ στις προτάσεις του προς τον υπουργό Δικαιοσύνης.
Πηγή capital.gr