Το Πολυτεχνείο έλαμψε σαν φάρος στη σκοτεινιά για να δείξει στο ΜΕΛΛΟΝ να περάσει.
Όλοι κοιτούσαν μπροστά .
Κανείς δε γύριζε πίσω να κοιτάξει.
Εκείνες τις μέρες κανείς δε γύριζε πίσω να κοιτάξει.
Όλοι ήξεραν τι ήταν πίσω.
Ήταν τα κλάματα , τα αίματα , οι χειροπέδες , οι φυλακές , τα βασανιστήρια , οι απειλές και οι ύβρεις .
Η εικοσάχρονη τόλμη πάτησε στο φόβο και ανέβηκε στα κάγκελα του αυλότοιχου.
Καβάλα πάνω στα φτερά της νιότης ήρωες Έλληνες ξεσηκώθηκαν και έδωσαν τον αγώνα για τα ιδανικά της φυλής μας για Ελευθερία για Δικαιοσύνη για Δημοκρατία.
Τιμώντας τους αγωνιστές του Πολυτεχνείου σήμερα 48 χρόνια μετά όλοι μαζί ενωμένοι οι Έλληνες ας σταθούμε ολόρθοι αντιμέτωποι με τις προκλήσεις των καιρών και ας φανούμε αντάξιοι εκείνων των αγώνων και της θυσίας.
Ο πρόεδρος
ΑΝΤΩΝΗΣ ΑΡΦΑΡΑΣ
