Η αναταραχή στην τουρκική οικονομία μπορεί να αποτελεί κατά κύριο λόγο εσωτερική υπόθεση της γείτονος, ωστόσο η πολιτική διαχείρισή της προκαλεί εύλογο προβληματισμό στην Αθήνα, καθώς τα πρόσφατα δείγματα –σε ρητορικό και όχι μόνο επίπεδο– είναι μάλλον ανησυχητικά.
Τις τελευταίες ημέρες ο υπουργός Εθνικής Αμυνας της Τουρκίας Χουλουσί Ακάρ (και άλλοι αξιωματούχοι της κυβέρνησης του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν) χρησιμοποιεί επιθετική ρητορική κατά της Ελλάδας, ενώ και «στο πεδίο», όπως αρέσκονται τακτικά να σημειώνουν πολλοί στην Αγκυρα, έχουν καταγραφεί αρκετές προκλήσεις. Από την Αθήνα κρατούνται κυρίως οι πτήσεις τουρκικών μαχητικών πάνω από ελληνικό έδαφος (και συγκεκριμένα τα νησιά Παναγιά, Ανθρωποφάγοι, Μακρονήσι και Οινούσσες), μάλιστα και το προηγούμενο διήμερο, κατά την κορύφωση της άσκησης «Μέδουσα 11» με τη συμμετοχή Ελλάδας, Αιγύπτου, Κυπριακής Δημοκρατίας και Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων (ΗΑΕ) και παρατηρητές από τη Γαλλία, την Ινδία, την Ιορδανία, το Μαρόκο, την Πορτογαλία και τη Σαουδική Αραβία.
Κάθε φορά που η Τουρκία αντιμετωπίζει προβλήματα στο εσωτερικό ή στην ανατολική πλευρά των συνόρων της (Συρία, Ιράκ), η πιθανότητα διάχυσης αυτών προς δυσμάς είναι πιθανή.
Υπενθυμίζεται ότι η απόπειρα οργανωμένης αποσταθεροποίησης των συνόρων στον Εβρο στις αρχές του 2020 καταγράφηκε μόλις λίγα 24ωρα έπειτα από μια πολύνεκρη επίθεση κατά Τούρκων στρατιωτικών. Ωστόσο, με βάση τα υφιστάμενα δεδομένα, η στάση της Τουρκίας γίνεται αντιληπτή περισσότερο ως σταθερή και ανεπηρέαστη ως προς την επιθετικότητα των λόγων και την επικινδυνότητα των έργων (εμπλοκές και εικονικές αερομαχίες), ακόμα και όταν θα αναμενόταν μια κάποια εσωστρέφεια.
Πέρα από τα αμιγώς εξωτερικά μέτωπα, όπως το Αιγαίο και η Ανατολική Μεσόγειος, αλλά και η επίδειξη ακόμα μεγαλύτερης αδιαλλαξίας της Τουρκίας στην περίπτωση της Κύπρου (ιδιαίτερα ως προς τη δραστηριοποίηση στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη), η πιθανότητα παρατεταμένης πολιτικής αναταραχής στη γειτονική χώρα προκαλεί έντονες ανησυχίες στον τομέα του μεταναστευτικού και προσφυγικού. Η Τουρκία φιλοξενεί ήδη αρκετά εκατομμύρια πρόσφυγες και μετανάστες, ενώ από το 2016 και έπειτα η Ελλάδα έχει έλθει αντιμέτωπη και με ένα κύμα Τούρκων που έχουν εγκαταλείψει τη χώρα τους διότι –επί του πρακτέου– διώκονται πολιτικά. Γίνεται λοιπόν κατανοητό ότι σε περίπτωση εσωτερικής αναταραχής στην Τουρκία ένα ανανεωμένο προσφυγικό κύμα με κατεύθυνση την Ελλάδα δεν μπορεί να αποκλειστεί.
Στο «μικροσκόπιο» οι επιθετικές δηλώσεις Ακάρ και το μπαράζ υπερπτήσεων, ενώ είναι πάντα υπαρκτός ο κίνδυνος εργαλειοποίησης του προσφυγικού.
Η συγκυρία της επιδείνωσης των σχέσεων της Τουρκίας με τη Δύση (κυρίως με τις ΗΠΑ) επιτείνει την ανησυχία, παρά το γεγονός πως είναι σαφές ότι αρκετοί εκτιμούν πως η Αγκυρα εισπράττει μηνύματα έμμεσης στήριξης, έστω και μέσω αντιπροσώπων. Οι πρόσφατες συμφωνίες με την Ισπανία και η αναμενόμενη άφιξη του πρίγκιπα διαδόχου των ΗΑΕ στην Αγκυρα χρησιμοποιούνται από την κυβέρνηση ως ενδείξεις ότι η Τουρκία εξακολουθεί να αποτελεί επενδυτικό προορισμό.
Το ζήτημα της μετανάστευσης έθεσε ευθέως χθες και ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης, ο οποίος συμμετείχε στο Συμβούλιο Γενικών Υποθέσεων της Ε.Ε. «Απέναντι σε οποιαδήποτε τέτοια επανάληψη γεγονότων του παρελθόντος, όπως αυτά που ζήσαμε στον Εβρο το 2020, θα βρουν την Ελλάδα ισχυρά προετοιμασμένη και αποφασισμένη να προασπίσει για άλλη μια φορά τα ευρωπαϊκά σύνορα. Αυτό πρέπει να το ξέρουν οι εταίροι μας και εκ των προτέρων να έχουν εκδηλώσει τη συμπαράστασή τους», είπε ο κ. Βαρβιτσιώτης.
Πηγή kathimerini.gr
