Μητροπολίτης τῆς ἁγιωτάτης Μητροπόλεως Ρόδου, πρός τόν ἱερόν κλῆρον καί τόν χριστώνυμον λαόν τῆς καθ̉ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως.
«Ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ, σήμερον προφητικῶς εὐφραινέσθωσαν. Ἄγγελοι καὶ ἄνθρωποι, πνευματικῶς πανηγυρίσωμεν, ὅτι Θεὸς ἐν σαρκὶ ἐπέφανε, τοῖς ἐν σκότει καὶ σκιᾷ καθημένοις, γεννηθεὶς ἐκ γυναικός…»
Ἀδελφοί καί τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά.
Ὅπως κάθε χρόνο ἔτσι καί φέτος μᾶς ἀπευθύνεται ἡ πρόσκληση νά γιορτάσουμε τά Χριστούγεννα. Νά πανηγυρίσουμε “τά σωτήρια τοῦ κόσμου, τή γενέθλια ἡμέρα τῆς ἀνθρωπότητας, τήν κοινή γιορτή ὁλάκερης τῆς κτίσης” (Μ. Βασίλειος), τή Μητρόπολη τῶν Ἑορτῶν (Ἱ. Χρυσόστομος). “Θεὸς ἐν σαρκὶ ἐπέφανε”. Γεγονός συμπαντικῶν διαστάσεων, μοναδικό καί ἀνεπανάληπτο, “τὸ πάντων καινὸν καινότατον, τὸ μόνον καινὸν ὑπὸ τὸν ἥλιον” γεγονός. “Τὰ σύμπαντα σήμερον χαρᾶς πληροῦνται. Χριστὸς ἐτέχθη ἐκ τῆς Παρθένου”.
Ἡ Γέννηση τοῦ Θεανθρώπου Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ ἀποτελεῖ τήν κορυφαία ὥρα τῆς ἀνθρωπότητας, τό κομβικό σημεῖο τῆς ἀνθρώπινης ἱστορίας. Ὁ Λόγος τοῦ Πατρός γίνεται ἄνθρωπος, ὁ Θεός σαρκοῦται, γίνεται ἱστορικό πρόσωπο καί εἰσέρχεται δυναμικά στήν ἀνθρώπινη σκηνή. “Ὁ Ὤν γεννιέται καί ὁ Ὤν γίνεται ἐκεῖνο πού δέν ἦταν· ὄντας Θεός, γίνεται ἄνθρωπος, χωρίς νά παύει νά εἶναι Θεός… ὁ Θεός ἦλθε στή γῆ κι ὁ ἄνθρωπος ἀνέβηκε στόν οὐρανό· ὅλα συνενώθηκαν. Ἦλθε στὴ γῆ, ὄντας ὁλόκληρος στόν οὐρανό. Κι ἄν καὶ βρισκόταν ὅλος στόν οὐρανό, ὅλος εἶναι ἐδῶ στή γῆ! ἄν καί εἶναι Θεός, ἔγινε ἄνθρωπος, χωρίς νά ἀρνηθεῖ τή Θεότητά Του. Ὄντας Λόγος ἀπαθής, ἔγινε σάρκα· κι ἔγινε σάρκα γιά νά συγκατοικήσει μαζί μας!” (Ἱερός Χρυσόστομος).
Τοῦτο τό μοναδικό γεγονός τῆς Γέννησης τοῦ Σωτῆρος Ἰησοῦ Χριστοῦ, τὸ μυστήριο τῆς ἐνσάρκου Οἰκονομίας Του, εὐαγγελίζεται καί πάλιν, κατά τό σωτήριον ἔτος 2021, ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία. Ἀποδεχόμενοι τήν πρόσκληση ἑορτάζουμε, ἄν καί μέ διαφορετικό τρόπο ἀπό ἐκεῖνο πού γνωρίζαμε καί κάτω ἀπό ἰδιάζουσες συνθῆκες, μέ τόν φόβο τῆς ἀρρώστιας νά συνεχίζει νά κλονίζει τόν προμηθεϊσμό τοῦ ἐκκοσμικευμένου σύγχρονου ἀνθρώπου καί νά ἀποδεικνύει τήν ἀδυναμία δυναμικῆς διαχείρισης τῆς ὕπαρξής του, ἐπιπλέον δέ μέ τά ὑγειονομικά μέτρα νά ἀλλάζουν τήν ἑορταστική ἀτμόσφαιρα τῶν ἡμερῶν, νά σμικρύνουν τή φυσική παρουσία τῶν πιστῶν στούς Ναούς μας καί νά περιορίζουν τήν κοινωνική συναναστροφή μας.
Ἑορτάζοντας λοιπόν Χριστούγεννα ἀναγιγνώσκουμε τίς εὐαγγελικές διηγήσεις πού ἐξιστοροῦν τήν Γέννηση τοῦ Θεανθρώπου καί διαπιστώνουμε ὅτι ὁ ἐρχομός Ἐκείνου, τοῦ Ἑνός, πού θά γινόταν ὁ ἴδιος ἡ λύση τῆς ἀνθρώπινης τραγωδίας, συνδέθηκε μέ μικρά καί μεγάλα ἀδιέξοδα. Τόσο δικά Του ὅσο καί ἐκείνων πού συνδέθηκαν μέ τό γεγονός τῆς ἐνανθρώπισής Του, ὅπως μέ τόν σκανδαλισμό τοῦ Μνήστορος Ἰωσήφ, τήν ἄρνηση τῶν κατοίκων τῆς Βηθλεέμ γιά προσφορά στέγης, τό διωγμό τοῦ Ἠρώδη καί τή σφαγή τῶν Νηπίων, τή φυγή στήν Αἴγυπτο. Ὁ σαρκωθείς Θεός ὅμως δέν ἀνέτρεψε τήν καθημερινότητα δημιουργώντας εἰδυλλιακές συνθῆκες, οὔτε κατήργησε τίς ἐξωτερικές δυσκολίες, ἀλλά προχωρώντας μέσα ἀπό αὐτές τίς ἐξουδετέρωσε, γιατί ὁ ἴδιος ἦταν ἡ εἰρήνη. Μιά τέτοια εἰρήνη, “τὴν ὑπερέχουσαν πάντα νοῦν εἰρήνην” ἱκανή νά νικήσει κάθε δυσμενή καί δύσκολη κατάσταση, ἔρχεται καί πάλι νά προσφέρει στήν καθημερινότητα τῆς ζωῆς μας.
Ἀγαπητοί ἀδελφοί καί τέκνα ἐν Κυρίῳ,
Ἡ Γέννηση τοῦ Θεανθρώπου ἀποτελεῖ καί φέτος τήν ἀντιπρόταση τῆς εἰρήνης καί τῆς ἐλπίδας στίς ταραχώδεις καί πονεμένες “προτάσεις” τῶν καιρῶν μας καί τῆς ζωῆς μας. Σαρκώνεται ὁ Θεός καί ἔρχεται δυναμικά στόν κόσμο μας γιά νά χαρίσει στίς καρδιές μας καί τήν κοινωνία μας, ἀνανεωμένες, τήν τρομαγμένη εἰρήνη, τήν ταραγμένη ἰσότητα, τήν ταλαιπωρημένη ἐλπίδα, τή ραγισμένη ἀγάπη, τή φθαρμένη ἐλευθερία, τήν ἄγονη δημιουργία, τή χωρίς νόημα ἀγωνία καί κάθε ὑπαρξιακό ἀδιέξοδο, προσφέροντας τή δημιουργική δυνατότητα ἀληθινῆς θέασης, γνώσης καί ἀντιμετώπισης κάθε προσωπικοῦ καί κοινωνικοῦ προβλήματος. Τή δυνατότητα καί τόν τρόπο νά ἀντιμετωπιστεῖ καί νά ἀνατραπεῖ ἡ φθορά, τό κακό καί ἡ ἀνομία καί νά ἀναστηθεῖ ἡ ἀγάπη, ἡ εἰρήνη τῆς καρδιᾶς καί ἡ εὐλογία τῆς ὕπαρξης.
Ἀγαπητοί ἀδελφοί καί τέκνα ἐν Κυρίῳ.
Ἄς ἑορτάσουμε καί “πνευματικῶς πανηγυρίσωμεν” Χριστούγεννα μέ πίστη στόν «δι᾿ ἡμᾶς σαρκωθέντα» Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν, «τόν μόνον δυνάμενον σώζειν» καί ἄς προσευχηθοῦμε. «Μεθ᾿ ἡμῶν ὁ Θεός». Τήν πίστη ὅτι ὁλόκληρη ἡ κτίση, ὅπως καί ἡ ἱστορία, διακρατοῦνται ἀπό τόν ἐνανθρωπήσαντα Κύριο ἄς ἀγωνιστοῦμε νά κατορθώσουμε στή ζωή μας. Γιά νά μπορέσουμε νά ὑπερβοῦμε τήν ὁποιαδήποτε κατάσταση ἀβεβαιότητας καί ἀνασφάλειας πού ἡ παγκόσμια σήμερα πραγματικότητα ἐπιφέρει στίς καρδιές μας. Στίς ποικίλες προκλήσεις τοῦ σήμερα ἄς ἀντιτάξουμε τή δυναμική τῆς ἀγάπης καί νά καλλιεργήσουμε τήν εἰρήνη πού εὐαγγελίστηκε ὁ οὐρανός τήν ἁγία νύκτα τῶν Χριστουγέννων. Τότε μόνο θά διαπιστώσουμε πόσο ἀληθινός εἶναι ὁ λόγος τοῦ ἐνανθρωπήσαντος Χριστοῦ πού διακηρύσσει ὅτι τή χαρά πού αὐτός χαρίζει “οὐδεὶς δύναται αἴρειν ἀφ᾿ ἡμῶν”.
Εἴθε ἡ χάρις τοῦ ἐνανθρωπήσαντος Κυρίου νά μᾶς ἀναδείξει ἀληθινούς προσκυνητές τοῦ μυστηρίου τῆς θείας ἐνανθρωπήσεώς του καί νά μᾶς χαρίζει τήν ἀληθινή χαρά καί εἰρήνη τῆς πίστεως στό ἅγιο Ὄνομά Του.
Εὐχόμαστε ἀληθινά, εἰρηνικά, εὐφρόσυνα καί εὐλογημένα Χριστούγεννα.
Χριστούγεννα τοῦ δισχιλιοστοῦ, καί εἰκοστοῦ πρώτου σωτηρίου ἔτους
Διάπυρος πρός Χριστόν τεχθέντα εὐχέτης πάντων ἡμῶν.
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
†Ο ΡΟΔΟΥ ΚΥΡΙΛΛΟΣ
