Άρθρο στην political.gr
Η Τουρκία εγείρει συντονισμένα, εδώ και ένα περίπου χρόνο, ζήτημα αποστρατιωτικοποίησης των νησιών του Αιγαίου, στο σύνολό τους.
Το αίτημα αυτό, συνδέεται ευθέως με την αμφισβήτηση της ελληνικής κυριαρχίας στα νησιά, ζήτημα που έθεσε ξεκάθαρα ο μόνιμος αντιπρόσωπος της Τουρκίας στα Ηνωμένα Έθνη με επιστολή του προς τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ.
Απέναντι στη θρασύτατη αυτή απειλή και πρόκληση, υπάρχουν απαντήσεις σε πολιτικό και νομικό επίπεδο.
1ον: Η Ελλάδα έχει το δικαίωμα της νόμιμης άμυνας, σύμφωνα με το άρθρο 51 του καταστατικού χάρτη του ΟΗΕ. Το δικαίωμα αυτό ενισχύεται ακόμα περισσότερο από τις ξεκάθαρες επεκτατικές βλέψεις της Τουρκίας και την αμφισβήτηση της ελληνικής κυριαρχίας και των διεθνών συνθηκών με το ‘’casus belli’’ της Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης.
2ον: Η αποστρατικοποίηση της Λήμνου και της Σαμοθράκης, που επικαλείται η Τουρκία με βάση τη Σύμβαση της Λωζάννης για τα Στενά του 1923 είναι έωλη. Γιατί πολύ απλά, ήρθε η Σύμβαση του Montreux του 1936 που αντικατέστησε τις συγκεκριμένες προβλέψεις.
3ον: Στη συνθήκη της Λωζάνης δεν υπάρχει καμία αναφορά για την αποστρατιωτικοποίηση νησιών όπως η Λέσβος, η Σάμος, η Ικαρία και η Χίος.
4ον: Η Τουρκία, σε ό, τι αφορά στα Δωδεκάνησα, από τη μία πλευρά αμφισβητεί τη Συνθήκη των Παρισίων (με την οποία τα Δωδεκάνησα ενσωματώθηκαν στην Ελλάδα) και από την άλλη πλευρά την επικαλείται για να θέσει ζήτημα αποστρατιωτικοποίησης.
Με τη διαφορά ότι η επιθετική διάταξη των Ενόπλων Δυνάμεων της Τουρκίας απέναντι στα Δωδεκάνησα και οι διαρκείς προκλήσεις και αμφισβητήσεις της ελληνικής κυριαρχίας, νομιμοποιούν και κατοχυρώνουν το δικαίωμα της Ελλάδας για αυτοάμυνα.
Είναι σαφές ότι η Τουρκία αναβαθμίζει το επίπεδο των προκλήσεων, και το επόμενο διάστημα πρέπει να είμαστε έτοιμοι για όλα.
Για κάποιους λόγους, που όλοι μπορούν να διακρίνουν, η Τουρκία επείγεται να δημιουργήσει συνθήκες αμφισβήτησης της ελληνικής κυριαρχίας.
Η Τουρκία δεν θέτει ζήτημα, πλέον, μόνο για το δικαίωμα των νησιών να έχουν υφαλοκρηπίδα (αμφισβητώντας τους κανόνες του διεθνούς δικαίου), θέτει, ευθέως, ζήτημα κυριαρχίας και σε νησιά του Αιγαίου.
Το θέτει μέσα από το αίτημα αποστρατιωτικοποίησης των νησιών του Αιγαίου.
Θέλει τα νησιά μας ανυπεράσπιστα, με «έντεχνες»διαρροές εμφανίζεται έτοιμη να αποσύρει τη στρατιά του Αιγαίου από τα παράλια.
Με τη διαφορά ότι η στρατιά του Αιγαίου, με το μεγαλύτερο αποβατικό στόλο, μπορεί να βρεθεί και πάλι στα μικρασιατικά παράλια σε 2 ή 3 ώρες, ενώ τα νησιά μας, αν παραιτηθούμε από το δικαίωμα της αυτοάμυνας, θα είναι ανυπεράσπιστα.
Κανείς, όμως, δεν πρόκειται να απεμπολήσει το δικαίωμα της χώρας μας στην αυτοάμυνα και στην υπεράσπιση του εθνικού της εδάφους.
Η Ελλάδα αποτελεί παράγοντα σταθερότητας στην περιοχή, ενισχύει τις σχέσεις της και τις συμμαχίες της με χώρες που επιθυμούν η Μεσόγειος να είναι μια θάλασσα ειρήνης και συνεργασίας και ταυτόχρονα ενισχύει και την αποτρεπτική της ισχύ.
Όλα τα παραπάνω, αποτελούν παράγοντες που «πιέζουν» την Τουρκία, την κάνουν να «βιάζεται» και την οδηγούν στις συμπεριφορές που όλοι βιώνουμε.
