Πραγματικά είναι να απορεί κανείς. Πώς γίνεται, εν έτει 2022, να υπάρχει τόσος φανατισμός που να θυμίζει τις δεκαετίες του ’80 και του ΄90 με τα πράσινα και τα μπλε καφενεία. Ποιος το περίμενε ότι θα είμασταν ακόμη εκεί. Ελπίζαμε ότι με την πορεία των χρόνων μπορεί ο καθένας να ψηφίζει αυτό που νομίζει, μπορεί ο καθένας να έχει τις ιδεολογικές και πολιτικές απόψεις του, αλλά θα μπορεί επίσης η κοινωνία να προσεγγίζει με ψυχραιμία τα θέματα και να μπορεί να έχει ένα επίπεδο διαλόγου που να είναι μεστό επιχειρημάτων. Χαρακτηρισμοί, ύβρεις, ειρωνείες για πολιτικούς αντιπάλους, δεν τους χωράει το μυαλό. Εκεί έχουμε φτάσει, αυτή είναι η πολιτική μας παιδεία 50 χρόνια από τη μεταπολίτευση; Θερμά συγχαρητήρια. Από τα μπλε και τα πράσινα καφενεία φτάσαμε σε ύβρεις που εκτοξεύονται από τη μία πλευρά προς την άλλη. Δεν νομίζω πως υπάρχει σώφρων άνθρωπος που να μην θλίβεται να μην αισθάνεται απογοήτευση που αντί να αναβαθμίζεται η ελληνική δημοκρατία, έχουμε φτάσει σ’ αυτό το πολύ χαμηλό επίπεδο.
Καφενεία
