Για την 5η Ιουνίου 2014 προσδιορίστηκε η εκδίκαση ενώπιον του Τριμελούς Εφετείου Δωδεκανήσου της πολύκροτης υπόθεσης του “ξεπλύματος” ποσού 4.680.000 ευρώ μέσω του λογαριασμού μιας κατοίκου της Ρόδου.
Κατηγορούμενοι στην υπόθεση είναι η κάτοχος του λογαριασμού και τρεις τραπεζικοί υπάλληλοι.
Η πρώτη διώκεται συγκεκριμένα για τα αδικήματα της άμεσης συνέργειας σε κακουργηματική απάτη που διέπραξε άγνωστο στην ανάκριση πρόσωπο, στη γαλλική τράπεζα “Societe Generale” και της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομη δραστηριότητα και οι τρεις τραπεζικοί υπάλληλοι για άμεση συνέργεια σε νομιμοποίηση εσόδων από παράνομη δραστηριότητα.
Η κατηγορούμενη δεν μπορούσε να παραστεί στη δίκη, ενώ η γαλλική τράπεζα εκπροσωπούμενη από δύο δικηγόρους των Αθηνών, δήλωσε παράσταση πολιτικής αγωγής.
Το ιστορικό της υπόθεσης σύμφωνα με το παραπεμπτικό βούλευμα, έχει ως εξής:
“Η πρώτη κατηγορούμενη () είναι συνιδιοκτήτρια σε ποσοστό 1176,96/3456 εξ αδιαιρέτου ενός ακινήτου που βρίσκεται στην Παλιά Πόλη της Ρόδου επί της οδού Πυθαγόρα. Το υπόλοιπο ποσοστό εξ αδιαιρέτου του ακινήτου ανήκει α.- στη (…) κατά ποσοστό 490/3456 εξ αδιαιρέτου και β.- στην εταιρία με την επωνυμία (…) κατά ποσοστό 1789,04/3456 εξ αδιαιρέτου.
Περί το έτος 2005, οι ως άνω συνιδιοκτήτες του εν λόγω ακινήτου, το οποίο αποτελεί ιστορικό μνημείο, κτισμένο τα τέλη του 19ου αιώνα, αποφάσισαν να το πωλήσουν και προς τούτο έδωσαν τη σχετική εντολή στο μεσιτικό γραφείο με την επωνυμία (…) με ζητούμενο τίμημα το ποσό των 6.500.000. ευρώ. Στις αρχές του μήνα Οκτωβρίου 2008, η πρώτη των κατηγορουμένων, παρά τη συμφωνία όλων των συνιδιοκτητών, και χωρίς να ενημερώσει τουλάχιστον την εκ των συνιδιοκτητών ανώνυμη εταιρία, ήλθε σε επαφή με ένα πρόσωπο, με τα στοιχεία MICHAEL FOURNIER, αγνώστων λοιπών στοιχείων, προκειμένου να προβεί στη μεταβίβαση της κυριότητας με αγοραπωλησία του ακινήτου.
Ειδικότερα, η πρώτη κατηγορούμενη συμφώνησε, για τον εαυτό της αλλά και για λογαριασμό ως πληρεξούσια της συνιδιοκτήτριας (…), στη μεταβίβαση με αγοραπωλησία της κυριότητας του συνολικού ακινήτου με τίμημα το ποσό των 9.000.000 ευρώ στην εταιρία με την επωνυμία «SOCIETE GENERALE DECONTRUCTION». Προς τούτο υπεγράφη μεταξύ της πρώτης των κατηγορουμένων και του προαναφερθέντος MICHAEL FOURNIER, ως εκπροσώπου της εταιρίας με την επωνυμία «SOCIETE GENERALE DECONTRUCTION», το από 02-10-2008 ιδιωτικό συμφωνητικό -προσύμφωνο αγοραπωλησίας ακινήτου, το οποίο δεν περιβλήθηκε το συμβολαιογραφικό τύπο, με το οποίο συμφωνήθηκε ότι η αγοράστρια εταιρία θα κατέβαλλε το ποσό των 4.680.000 ευρώ ως προκαταβολή σε λογαριασμό της πρώτης κατηγορουμένης στην Τράπεζα Κύπρου, ενώ εντός τριάντα ημερών θα υπεγράφετο και το οριστικό συμβόλαιο, οπότε η αγοράστρια εταιρία θα κατέβαλλε το εναπομείναν ποσό του τιμήματος, ήτοι 4.320.000 ευρώ.
Ακολούθως, πρόσωπο, τα στοιχεία του οποίου δεν έγιναν γνωστά κατά την ανάκριση που διενεργήθηκε αλλά και από την ποινική διαδικασία που ακολουθήθηκε από τις γαλλικές δικαστικές και αστυνομικές αρχές στη Γαλλία, το οποίο άγνωστο πρόσωπο είχε πρόσβαση στα ενδότερα της γαλλικής τράπεζας με την επωνυμία «SOCIETE-GENERALE»,- έχοντας στην κατοχή του το ιδιωτικό συμφωνητικό και τα δικαιολογητικά που το συνόδευαν συνέταξε εντολή μεταφοράς χρημάτων προς όφελος της πρώτης κατηγορουμένης στον λογαριασμό της στην τράπεζα (…).
Προς τούτο το άγνωστο πρόσωπο κατασκεύασε μία «μακέτα» – έγγραφο σε κανονικό, χαρτί, την οποία τοποθέτησε στο γραφείο «middle office» της ως άνω τράπεζας στη Γαλλία, προκειμένου να ακολουθηθεί η διαδικασία πληρωμής της εντολής.
Η διαδικασία έλαβε χώρα την 08.10.2008 δια της οποίας εκταμιεύθηκε το ποσό των 4.680.000 ευρώ από μεταβατικό λογαριασμό της «SOCIETE GENERALE» και πιστώθηκε στον με αριθμό (…) λογαριασμό που η πρώτη των κατηγορουμένων διατηρούσε στην τράπεζα (…). Ακολούθως, την 14.10.2008 οι υπάλληλοι της τράπεζας «SOCIETE GENERALE» αντιλήφθησαν ότι δεν είχε εκκαθαριστεί η σχετική πράξη και αποφασίστηκε να κινηθούν δικαστικά. Σημειωτέον ότι από την έρευνα που ακολούθησε στην Γαλλία αφενός μεν δεν εντοπίστηκε ο υπεύθυνος της τράπεζας για την ως άνω διαδικασία, αφετέρου δε το έγγραφο-μακέτα, δια του οποίου εδόθη η εντολή πληρωμής, δεν ευρέθη.
Μετά ταύτα το ποσό των 4.680.000 ευρώ πιστώθηκε στον προαναφερθέντα λογαριασμό της πρώτης των κατηγορουμένων στην Τράπεζα Κύπρου, και ακολούθως, στις 10.10.2008, η κατηγορούμενη παραδίδοντας το ιδιωτικό συμφωνητικό – προσύμφωνο αγοραπωλησίας του ακινήτου ανέλαβε το ποσό αυτό υπό την μορφή επτά τραπεζικών επιταγών ποσού 500.000 εκάστη, μία επιταγή ποσού 180.000 ευρώ καθώς και το ποσό του 1.000.000 ευρώ σε μετρητά. Κατά τη διαδικασία ανάληψης των επιταγών και των μετρητών επιλήφθηκαν οι δεύτερος, τρίτος και τέταρτος κατηγορούμενοι με την ιδιότητά τους ως προϊσταμένου, ταμία και διευθυντή αντιστοίχως του υποκαταστήματος της τράπεζας (…) από όπου ανέλαβε τα χρήματα η πρώτη κατηγορουμένη, εντούτοις δεν ενήργησαν ως όφειλαν και ειδικότερα δεν ενημέρωσαν την αρμόδια επιτροπή καταπολέμησης νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματική δραστηριότητα όπως αυτό προβλέπεται από το Ν. 3691/2008, καθόσον αφενός μεν λόγω του μεγάλου ποσού της συνδιαλλαγής, αφετέρου λόγω του δικαιολογητικού που η πρώτη κατηγορούμενη προσκόμισε, ήτοι ένα ιδιωτικό συμφωνητικό για πώληση ακινήτου, προέκυπταν ενδείξεις ύποπτης συναλλαγής. Ακολούθως η πρώτη των κατηγορουμένων αφού ανέλαβε τα χρήματα, τα κατέθεσε στην (…) Τράπεζα από όπου την 16.10.2008 ανέλαβε το ποσό των 1.500.000 ευρώ, που όπως κατέθεσε, το επέστρεψε στους εκπροσώπους της αγοράστριας εταιρίας λόγω υπαναχώρησης από την πώληση.
Σε περίπτωση που το ανωτέρω γεγονός ήταν αληθές η κατηγορούμενη δεν θα απέδιδε μέρος του ποσού, αλλά όλο το ποσό, γεγονός που καταδεικνύει την εικονικότητα της συμβάσεως. Περαιτέρω από τα ανωτέρω είναι προφανές ότι η κατηγορούμενη ναι μεν δεν μπορούσε να έχει πρόσβαση στο σύστημα της γαλλικής τράπεζας προκειμένου να προβεί σε κατάρτιση και εκταμίευση της πλαστής εντολής, με την ως άνω δράση της, όμως, παρέσχε άμεση συνδρομή στον άγνωστο συνεργό της ο οποίος παρέστησε τα ως άνω εν γνώσει του ψευδή πραγματικά περιστατικά στην πολιτικώς ενάγουσα τράπεζα”.
