Η ατομική ευθύνη του χιονιά

Τα περί ατομικής ευθύνης στο χιονιά, είναι μία άλλη συζήτηση, που δεν έχει σχέση με το μπάχαλο που δημιουργήθηκε. Και είναι ενοχλητικό να ανοίγει από όσους έχουν  ευθύνες. Θέλει ομολογουμένως πολλές συνεδρίες η συνειδητοποίηση πως η παραδοσιακή σχέση αγάπης-μίσους του Νεοέλληνα με το κράτος είναι μια παθολογική και διαβρωτική σχέση συνεξάρτησης που μας τρώει την ψυχή, το δουλεύουμε όμως. Δεν μπορεί όμως η καραμέλα της ατομικής ευθύνης να αποτελεί άλλοθι για την ανικανότητα της κεντρικής εξουσίας, όλοι το ξέρουν αυτό. Να την κάνουμε αυτή την συζήτηση, αλλά να μην την συνδέουμε με τις ευθύνες του χάους, εάν θέλουμε να είμαστε έντιμοι και ειλικρινείς. Δεν φταίνε οι πολίτες, φταίνε συγκεκριμένες αρρυθμίες και λάθος αποφάσεις κυβερνητικών οργάνων και τοπικής αυτοδιοίκησης. Καλό είναι να αυτορυθμιστούμε στο θέμα αυτό και να μην το παίζουμε οδηγοί πίστας, αλλά καλό είναι και η πολιτική προστασία και διάφοροι άλλοι ανευθυνουπεύθυνοι, αντί να μας κουνούν το δάχτυλο, να κάνουν μια καλή εκστρατεία ενημέρωσης των πολιτών και να λάβουν και τα απαραίτητα μέτρα, στο μέλλον, ώστε να ειδοποιούνται από την πολιτική προστασία οι πολίτες, να κυκλοφορούν με αλυσίδες. Θα έπρεπε αφού ξέραμε μια βδομάδα πριν ότι έρχεται αυτού του μεγέθους η κακοκαιρία, έστω το Σάββατο, την Κυριακή να έπαιζε μια καμπάνια για την ανάγκη να φορούν αλυσίδες τα αυτοκίνητα. Κάνουν καμπάνιες για άλλα και για άλλα. Μια παραπάνω δεν θα έβλαφτε.