Σε «καυτά» ερωτήματα της επικαιρότητας με σημείο αιχμής τα εθνικά μας θέματα, απαντάει σήμερα σε συνέντευξή του στην «δημοκρατική» ο ευρωβουλευτής της Νέας Δημοκρατίας κ. Μανώλης Κεφαλογιάννης. Επίσης μιλάει για την στήριξη από την Ελλάδα της ευρωπαϊκής πορείας της Αλβανίας ενώ αναφέρεται στα ‘προβληματικά σημεία’ της Συμφωνίας των Πρεσπών με την Βόρεια Μακεδονία, που υπέγραψε ο Σύριζα το 2018. Τέλος, μιλάει για το ΚΙΝΑΛ και τον Σύριζα, που χρησιμοποιεί “διχαστικές αντιπολιτευτικές τακτικές”.
• Κύριε Κεφαλογιάννη, η γείτων Τουρκία συνεχίζει την προσφιλή τακτική της απέναντι στην χώρα μας με προκλήσεις, Navtex, προσβολές και Casus Belli. Την ίδια ώρα, η Δύση και κυρίως η Ε.Ε. δεν έχουν προβεί σε κάποιες σοβαρές κινήσεις ή κυρώσεις, πέραν των οχλήσεων. Τι πρέπει να κάνει η Αθήνα;
Η Τουρκία στο πλαίσιο ενός ανιστόρητου νεοοθωμανικού αναθεωρητισμού συνεχίζει να λειτουργεί ως ένα κράτος ταραξίας. Ως παράγοντας αποσταθεροποίησης και ανασφάλειας στην περιοχή του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου. Η Τουρκία παραμένει, δυστυχώς, μία χώρα όχι μόνο υπόλογη στο Διεθνές Δίκαιο, αλλά μία χώρα που με τις παράνομες και άκυρες ενέργειές της, όπως το τουρκολιβυκό μνημόνιο και με τις επιθετικές της ενέργειες εντός της ελληνικής και της κυπριακής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης στέκεται απέναντι στο Διεθνές Δίκαιο απέναντι στον Καταστατικό Χάρτη του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών. Μία χώρα που ακόμη έχει εν ισχύ την απειλή πολέμου κατά της χώρας αν επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα.
Κάτι που αφενός αντίκειται στο Άρθρο 2 Παρ.4 του Καταστατικού Χάρτη του ΟΗΕ που ρητά δηλώνει ότι όλα τα Μέλη του Οργανισμού στις διεθνείς τους σχέσεις θα απέχουν από την απειλή ή τη χρήση βίας, που εκδηλώνεται εναντίον της εδαφικής ακεραιότητας ή της πολιτικής ανεξαρτησίας οποιουδήποτε κράτους είτε με οποιαδήποτε άλλη ενέργεια ασυμβίβαστη προς τους Σκοπούς των Ηνωμένων Εθνών. Και αφετέρου στο άρθρο 3 της Σύμβασης του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας που ρητά ορίζει ότι αποτελεί αναφαίρετο δικαίωμα της κάθε χώρας να επεκτείνει, χωρίς ενημέρωση ή έγκριση από κανέναν, τα χωρικά της ύδατα. Μία χώρα που παραβιάζει συστηματικά τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας μας. Παραβιάζοντας το Άρθρο 121 του Δικαίου της Θάλασσας που δηλώνει ότι τα νησιά, όπως η Ρόδος, η Κρήτη, το Καστελλόριζο και τα υπόλοιπα Δωδεκάνησα, που έχουν οικονομική ζωή έχουν το ίδιο δικαίωμα σε Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη όπως και οι ηπειρωτικές περιοχές.
Η χώρα μας πάντα στέκεται στο πλευρό του Διεθνούς Δικαίου. Λειτουργεί με βάση το Διεθνές Δίκαιο και το Δίκαιο της Θάλασσας. Και αποτελεί παράγοντα ειρήνης, σταθερότητας και ασφάλειας στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη εδράζοντας στο Διεθνές Δίκαιο συνήψε τρεις διακρατικές συμφωνίες οριοθέτησης ΑΟΖ. Με την Αίγυπτο, την Ιταλία και συμφώνησε με τη γειτονική Αλβανία αν δεν επιτευχθεί συμφωνία για οριοθέτηση να παραπεμφθεί με κοινό συμφωνητικό η επίλυση της οριοθέτησης ΑΟΖ στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης.
Στο διάστημα της διακυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας η Ελλάδα προχώρησε σε σημαντικές αμυντικές συμφωνίες με τη Γαλλία, τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής και το Ισραήλ που προασπίζουν την χώρα μας και θωρακίζουν τις Ένοπλες Δυνάμεις μας. Ενώ στο διπλωματικό πεδίο έχουμε επιτύχει οι ελληνοτουρκικές διαφορές να θεωρούνται πλέον ευρωτουρκικές διαφορές. Τα ελληνικά σύνορα να λογίζονται ως ευρωπαϊκά. Σας θυμίζω μόνο την συμβολική επίσκεψη στον Έβρο των πρόεδρων των ευρωπαϊκών θεσμών μαζί με τον Έλληνα πρωθυπουργό και τη στήριξη στη χώρα μας όταν η Τουρκία προσπάθησε να εργαλειοποιήσει το μεταναστευτικό στέλνοντας χιλιάδες μετανάστες το Φεβρουάριο του 2020 που επιχείρησαν να περάσουν στην Ευρώπη.
Ενδεικτικό, της στάσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης απέναντι στην Τουρκία. Μην ξεχνάμε ότι ανεξαρτήτως αν οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις της στην Ευρωπαϊκή Ένωση έχουν «παγώσει» παραμένει μία υπό ένταξη χώρα. Σε πρόσφατη ερώτησή μου ο αντιπρόεδρος της Κομισιόν και Ύπατος Εκπρόσωπος Εξωτερικών της Ένωσης δήλωσε κατηγορηματικά ότι βασική προϋπόθεση ένταξης της Τουρκίας στην ΕΕ αποτελεί η, από μέρους της, υπογραφή και κύρωση της Σύμβασης του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας.
Μία Σύμβαση που αποτελεί πλέον εθιμικό δίκαιο –δηλαδή όλοι οφείλουν να την εφαρμόσουν- καθώς έχει κυρωθεί από τη συντριπτική πλειοψηφία των χωρών του ΟΗΕ, ενώ αποτελεί και κοινοτικό κεκτημένο καθώς έχει υπογραφεί και κυρωθεί από όλες τις χώρες της ΕΕ αλλά και από την ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση ως διεθνής οργανισμός.
• Με την ιδιότητά σας, ως πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Ευρωπαϊκής Ένωσης – Αλβανίας για τη Σύνδεση και τη Σταθερότητα, θα ήθελα ένα σχόλιο για την ενταξιακή πορεία της Αλβανίας. Κατά την εκτίμησή σας, πόσος καιρός απαιτείται για να επιτευχθεί ο στόχος;
Η Αλβανία είναι μία υπό ένταξη χώρα στην ΕΕ. Το Συμβούλιο Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης πρόσφατα υιοθέτησε την έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την Αλβανία. Σε αυτή τη μακρά περίοδο των διαπραγματεύσεων η γειτονική χώρα θα πρέπει να υλοποιήσει ένα μεγάλο κατάλογο μεταρρυθμίσεων σε θέματα ανεξαρτησίας της Δικαιοσύνης, θέματα διοίκησης και άλλα. Θα πρέπει να αποδείξει έμπρακτα ότι σέβεται πραγματικά τις σχέσεις καλής γειτονίας. Απαλείφοντας κάθε αλυτρωτική διάθεση από τα σχολικά της βιβλία. Που εμφανίζουν σε γεωγραφικούς χάρτες περιοχές της Ελλάδας ως δήθεν αλβανικές. Θα πρέπει να αποφύγει οποιεσδήποτε δηλώσεις ή ενέργειες που δεν συνάδουν με τις Αρχές και τις Αξίες της Ευρώπης όπως οι πρόσφατες δηλώσεις του Αλβανού πρωθυπουργού που σε σχετική ερώτηση απάντησε ότι θα ψηφίσει υπέρ της ενοποίησης Αλβανίας-Κοσόβου στο ενδεχόμενο διεξαγωγής σχετικού δημοψηφίσματος. Θα πρέπει να προχωρήσει στη διενέργεια απογραφής χωρίς τα θλιβερά χαρακτηριστικά της προηγούμενης του 2011 όπου δεν είχε επιτραπεί στους απογραφόμενους να δηλώσουν την εθνική τους ταυτότητα ή τον θρησκευτικό τους αυτοπροσδιορισμό.
Θα πρέπει να σεβαστεί απολύτως τα δικαιώματα των μειονοτήτων. Και ιδίως της Ελληνικής Εθνικής Μειονότητας. Και η προσπάθεια υιοθέτησης νόμων από αλβανικής πλευράς που επιχειρούν να στερήσουν από Έλληνες ομογενείς, ιδίως στην περιοχή της Χειμάρας, τη απόλαυση των περιουσιών τους κάτι που συνδέεται άρρηκτα με τη δυνατότητα παραμονής τους στις πατρογονικές τους εστίες ή τη σύνδεσή τους με αυτές σε περίπτωση που κατοικούν εκτός Αλβανίας ασφαλώς δεν συνιστούν σεβασμό στα δικαιώματα των μειονοτήτων.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει ανοίξει το δρόμο της Αλβανίας προς την ευρωπαϊκή της ολοκλήρωση. Τα κλειδιά της ένταξης, όμως, τα κρατάει η αλβανική πλευρά και η θετική και εποικοδομητική της στάση με απτές ενέργειες σε όσα σας ανέφερα.
• Ακολούθως, θα ήθελα και το σχόλιό σας για την ενταξιακή πορεία της Βόρειας Μακεδονίας. Πώς βλέπετε τις εξελίξεις και με γνώμονα τις σχέσεις με την Ελλάδα;
Η χώρα μας, δια χειρός ΣΥΡΙΖΑ υπέγραψε το 2018 με τη γειτονική χώρα τη Συμφωνία των Πρεσπών. Μία συμφωνία που πόρρω απέχει από αυτό που προσπαθεί να παρουσιάσει η σημερινή αξιωματική αντιπολίτευση που την χαρακτήριζε και την χαρακτηρίζει «ιστορική».
Μία Συμφωνία που εκχώρησε, ανιστόρητα και χωρίς να λάβει υπόψη την τεράστια και δίκαιη αντίδραση της συντριπτικής πλειοψηφίας του ελληνικού λαού, στα Σκόπια «μακεδονική» ταυτότητα, εθνότητα και γλώσσα. Το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας είχε εκφράσει από τότε την κάθετη διαφωνία μας. Και είχαμε ζητήσει σε όλους τους τόνους από την τότε κυβέρνηση να μην προχωρήσει στην υπογραφή της γιατί δεσμεύει διεθνώς τη χώρα μας. Καθώς αποτελεί μία συμφωνία που δεν θα δέσμευε την, με ημερομηνία λήξης, κυβερνητική θητεία του ΣΥΡΙΖΑ αλλά τη χώρα στο διηνεκές.
Εις μάτην. Δυστυχώς δεν εισακούστηκε ούτε η Νέα Δημοκρατία, ούτε ο ελληνικός λαός. Πρόσφατο παράδειγμα η παρουσία της εθνικής τους ομάδας στο Παγκόσμιο Κύπελλο ποδοσφαίρου που εμφανίστηκε ως σκέτη «Μακεδονία». Η πιστή τήρηση από πλευράς τους της Συμφωνίας –κάτι που δυστυχώς δεν βλέπουμε- θα αποτελέσει βασική πυξίδα για την ενταξιακή τους πορεία.
• Στην εσωτερική επικαιρότητα, πώς βλέπετε τις εξελίξεις στο πολιτικό σκηνικό της χώρας; Η εκλογή νέου προέδρου στο Κινάλ / Πασόκ δρομολόγησε μια σειρά από αλυσιδωτές αντιδράσεις -κυρίως στον Σύριζα που πέφτει συνεχώς και ανησυχεί. Τι σηματοδοτούν αυτά;
Η δημοσκοπική δυναμική που έχει αναπτύξει το κόμμα του ΚΙΝΑΛ μετά την εκλογή νέου αρχηγού του τρομοκρατεί τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Αλέξη Τσίπρα. Το αν θα καταφέρει να ταυτοποιήσει τη δημοσκοπική του άνοδο το ΚΙΝΑΛ με εκλογική άνοδο θα φανεί στις ερχόμενες εκλογές. Σε κάθε περίπτωση, οι δημοσκοπήσεις είναι «φωτογραφίες της στιγμής».
Αυτό που με ανησυχεί και με προβληματίζει είναι η επιστροφή του ΣΥΡΙΖΑ σε διχαστικές αντιπολιτευτικές τακτικές. Στην επένδυση στον ακραίο λόγο. Στους χαρακτηρισμούς, στις στοχοποιήσεις.
Σε ένα αντιπολιτευτικό παρελθόν «αγανακτισμένων και γερμανοτσολιάδων». Δεν περίμενα ασφαλώς να συμφωνεί ή να υπερψηφίζει τα νομοσχέδια που φέρνει η κυβέρνηση στη Βουλή. Ήλπιζα ότι η κυβερνητική εμπειρία του ΣΥΡΙΖΑ θα αντικατοπτριζόταν σε μία υπεύθυνη αντιπολίτευση. Ανέμενα να υπερψηφίζει, όμως, αυτά που έχουν είτε κοινωνικό είτε εθνικό θετικό πρόσημο. Δυστυχώς, ο ΣΥΡΙΖΑ ουδέν εδιδάχθη.
Την απάντηση, όμως, στο ΣΥΡΙΖΑ και στον αρχηγό του που επιμένουν ακόμη και σήμερα σε έναν ακραίο διχαστικό αρνητισμό θα την δώσει ο ελληνικός λαός στις επόμενες εκλογές.
