Δέκα τέσσερα και βάλε χρόνια μετά τις φονικές πυρκαγιές στην Πελοπόννησο, η δικαιοσύνη δεν έχει καταφέρει μέχρι τώρα να ξετυλίξει το κουβάρι με τα χαμένα εκατομμύρια του Ταμείου Μολυβιάτη. Ισως μετά τις δηλώσεις στη σύσκεψης της… χαράς στη Σπάρτη και τις δηλώσεις για τη μεγάλη εκείνη «εποποιΐα» στην Ηλεία «με βαλίτσες χρήματα και έτσι γυρίσαμε το παιχνίδι, έτσι πήραμε τις εκλογές το 2007» να κινήσουν το ενδιαφέρον των δικαστικών αρχών έτσι ώστε να λυθεί το μυστήριο των χαμένων εκατομμυρίων. Δεν είναι ότι πέσαμε από τα σύννεφα. Στον κυνικό κόσμο της εξουσίας, όπως την φαντάζονται πολλοί, κάπως έτσι έχουν τα πράγματα. «Δώσ’ τους λεφτά να μας ξαναψηφίσουν». Ετσι νομίζουν ακόμη και σήμερα κάποιοι παλαιοκομματικοί ότι «γυρίζει το παιχνίδ». Με χιλιάδες προσλήψεις στο Δημόσιο και ψηφοφόρους να δίνουν την ψήφο τους, ανάλογα με το κόμμα που κάνει τα καλύτερα ρουσφέτια. Με επιδόματα, πότε για τις φωτιές, πότε για τα χιόνια και πότε γιατί… απλά έρχονται τα Χριστούγεννα και πρέπει να πάρουν μποναμά οι συνταξιούχοι. Με την άχαστη συνταγή μπόνους σε γονικές παροχές και ακίνητα και «τακτοποίηση αυθαιρέτων». Είναι ο εκμαυλισμός των συνειδήσεων, είναι η εξαγορά της ψήφου των πολιτών, είναι η λογική του Γκρούεζα. Οι σκεπτόμενοι πολίτες έχουν πια κουραστεί με παρόμοιες συμπεριφορές και αποζητούν διαφορετικούς πολιτικούς που να ξεφεύγουν από την ξεπερασμένη πολιτική των Γκόρτσων. Τα κόμματα θα πρέπει να αντιλαμβάνονται ότι οι κομματικοί στρατοί και οπαδοί πάντα ψηφίζουν το ίδιο αλλά την νίκη την δίνουν οι σκεπτόμενοι πολίτες …
Εποποιΐες
