Την ίδια ώρα που η κυβέρνηση απαξιώνει τα δάση με νέες ρυθμίσεις, οι οποίες ακυρώνουν τη δασική νομοθεσία, τα χρόνια προβλήματα που αφορούν τη δασοπροστασία της χώρας επιδεινώνονται. Απέναντι σε μία νομοθεσία που δίνει κίνητρο σε επιτήδειους εμπρηστές και καταπατητές, ακόμη και οι βελτιώσεις στον μηχανισμό καταστολής δασικών πυρκαγιών με τον νέο νόμο 4249/2014, καθίστανται ανίσχυρες.
Η κατάρτιση και κύρωση δασικών χαρτών, η οποία θα μπορούσε να συμβάλλει στη μείωση του ποσοστού των εμπρησμών, καθυστερεί δραματικά .
Την ίδια ώρα, το ΥΠΕΚΑ με το σχέδιο νόμου με τίτλο: «Δασικά οικοσυστήματα: Ορισμοί, μέτρα προστασίας, ανάπτυξης και διαχείρισης», το οποίο είχε τεθεί σε διαβούλευση τον περασμένο Σεπτέμβριο, επιχειρεί να διευρύνει τις επιτρεπόμενες επεμβάσεις στα δάση και να δώσει άφεση αμαρτιών σε αυθαιρεσίες που έχουν γίνει σε δασικές εκτάσεις.
Κάποια εκδοχή του νομοσχεδίου αναμένεται να εισαχθεί στη Βουλή προς συζήτηση και ψήφιση μέσα στον Ιούλιο. «Όπως πρόσφατα αποδεικνύεται και με το νομοσχέδιο για τον αιγιαλό και τις παραλίες, το οποίο προς τον παρόν έχει παγώσει λόγω της πρωτοφανούς αντίδρασης των πολιτών, η κυβέρνηση προσπαθεί με αλλεπάλληλα νομοθετήματα και με πρόφαση την ανάπτυξη, να χαλαρώσει το καθεστώς προστασίας του φυσικού χώρου συνολικά. Τα δάση και οι δασικές εκτάσεις δυστυχώς δεν αποτελούν εξαίρεση και αναμένεται η επαναφορά ενός νομοσχεδίου που ουσιαστικά υποβαθμίζει την προστασία τους και αυξάνει τις επεμβάσεις σε αυτά, κάποιες από τις οποίες είναι ιδιαιτέρως βλαπτικές»,υπογραμμίζει η επικεφαλής περιβαλλοντικής πολιτικής του WWF Ελλάς κυρία Θεοδότα Νάντσου.
Σύμφωνα με την υπεύθυνη δασικού προγράμματος της οργάνωσης, Δρ Εύη Κορακάκη, η μείωση των πυρκαγιών που προκαλούνται από ανθρωπογενή αίτια δεν επιτυγχάνεται με νομικές ρυθμίσεις που αυξάνουν την ένταση και τον αριθμό των χρήσεων που επιτρέπονται στα ελληνικά δάση και αναστέλλουν την υποχρέωση καταβολής προστίμων για παράνομες χρήσεις ή καταπατήσεις. «Η αφαίρεση της προστατευτικής ασπίδας της δασικής νομοθεσίας σε οικολογικά πολύτιμες φυσικές εκτάσεις, όπως τα φρυγανικά οικοσυστήματα και οι περιοχές του ευρωπαϊκού δικτύου προστατευόμενων περιοχών Natura 2000, κάθε άλλο παρά αποτρεπτικά θα λειτουργήσει για τις δασικές πυρκαγιές», σημειώνει η ίδια.
Και ενώ χαλαρώνει το νομικό πλαίσιο προστασίας των δασών, η Δασική Υπηρεσία, παραμένει υποστελεχωμένη, «με τρομακτικές και χρόνιες διοικητικές και νομικές αγκυλώσεις, χωρίς τους απαραίτητους πόρους για την ουσιαστική λειτουργία της, με ανύπαρκτη πολιτική δασικής διαχείρισης», αναφέρει η κυρία Νάντσου. Μία σοβαρή πολιτική αειφορικής δασικής διαχείρισης, σύμφωνα με το WWF Ελλάς, θα προσέδιδε τους απαραίτητους πόρους στην Υπηρεσία για να λειτουργεί αξιοπρεπώς.
Παράλληλα, οι προστατευόμενες περιοχές του κοινοτικού δικτύου Natura 2000, δηλαδή των περιοχών που φιλοξενούν ευαίσθητα και πολύτιμα στοιχεία του φυσικού μας πλούτου, δεν προστατεύονται επαρκώς. Το 30% των Natura εποπτεύεται από τους φορείς διαχείρισης, οι οποίοι δεν έχουν υποστηριχθεί ουσιαστικά από την Πολιτεία με αποτέλεσμα να υπολειτουργούν, ενώ το υπόλοιπο 70%, παραμένει «ορφανό» από κάθε ουσιαστική προστασία και διαχείριση.
Πηγή: Το Βήμα
