Η Ειρήνη Γεωργουδιού, κατέκτησε το 2019 τον τίτλο της καλύτερης νεαρής σεφ στην Ευρώπη. Το 2020 της απονεμήθηκε το ειδικό τιμητικό βραβείο της καλύτερης νέας σεφ από τον θεσμό Restaurant 100 (power list 2020) και το 2021 ήταν η νικήτρια του τηλεοπτικού διαγωνισμού Top Chef! Στόχος της, όπως δηλώνει σε συνέντευξή της προς την «δ», είναι να αναδείξει τη ροδίτικη γαστρονομική παράδοση, να παρουσιάσει τις κλασικές τοπικές συνταγές με έναν νέο, δημιουργικό τρόπο αξιοποιώντας τα ντόπια προϊόντα του πρωτογενή τομέα. Το μαγειρικό αποτύπωμά της είναι ισχυρό και αποδεκνύει ότι η Ειρήνη Γεωργουδιού έχει να προσφέρει πολλά στην υψηλή γαστρονομία.
• Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή… Πώς επέλεξες το επάγγελμα της σεφ;
H μητέρα μου εργαζόταν τα βράδια σε εστιατόριο. Μαγείρευε πάντα από την προηγούμενη ημέρα και επειδή δεν ήθελα να τρώω ζεσταμένο το φαγητό που ετοίμαζε, άρχισα να μαγειρεύω η ίδια. Ήμουν εξοικειωμένη με τη μαγειρική από μικρή. Επισκεπτόμουν κάποιες φορές τη μητέρα μου στη δουλειά της και γοητευόμουν από το περιβάλλον της επαγγελματικής κουζίνας και τις μαγειρικές τεχνικές που έβλεπα.
Η αλήθεια είναι ότι η μητέρα μου επέμενε ότι δεν έπρεπε να ασχοληθώ με την κουζίνα και την εστίαση, πιστεύοντας ότι δεν είναι ένα επάγγελμα κατάλληλο για τις γυναίκες. Όπως αντιλαμβάνεστε, έκανα το ακριβώς αντίθετο. Πλέον η μητέρα μου με καμαρώνει και είναι ικανοποιημένη για την επιλογή μου.
• Ο πατέρας σου, υποστήριξε την επιλογή σου;
Αντίθετα με τη μητέρα μου, ο πατέρας μου είχε διακρίνει τη κλίση μου. Όταν τελείωσα το λύκειο φρόντισε να μου κλείσει μία συνάντηση με έναν σεφ προκειμένου να τον συμβουλευτώ ποιες σπουδές θα έπρεπε να ακολουθήσω. Από εκείνη τη στιγμή, χωρίς καλά-καλά να το συνειδητοποιήσω, βρέθηκα να εργάζομαι έως 12, ακόμη και 18 ώρες τη μέρα. Έτυχε μάλιστα να διανυκτερεύσω στο ξενοδοχείο όπου εργαζόμουν, ώστε να είμαι νωρίς το επόμενο πρωί στη θέση μου. Δύο χρόνια αργότερα και έχοντας πλέον προϋπηρεσία, αποφάσισα να σπουδάσω στη σχολή του ΟΑΕΔ. Έπειτα παρακολούθησα σεμινάρια γκουρμέ μαγειρικής και ζαχαροπλαστικής σε ιδιωτική σχολή. Εργάζομαι αισίως κοντά στα 10 χρόνια ως επαγγελματίας σεφ. Η αλήθεια είναι ότι τότε που ξεκινούσα ήταν πολύ διαφορετικά τα πράγματα απ’ ό,τι είναι σήμερα. Έπρεπε να παλέψεις για να μάθεις. Δεν ανέτρεχες στο ίνσταγκραμ για γνώση και έμπνευση, όπως συμβαίνει σήμερα. Έπρεπε να θητεύσεις δίπλα σε έναν καλό μάστορα και να μάθεις από αυτόν. Το καλό φαγητό δεν υπήρχε παντού. Προσωπικά είχα την τύχη να βρω καλό σεφ-μέντορα πριν τη σχολή οπότε είχα μία καλή κατεύθυνση από την αρχή…
• Πόσο εύκολη ή δύσκολη είναι η θέση μίας γυναίκας στην επαγγελματική κουζίνα…; Είναι ένας δύσκολος χώρος για τις γυναίκες;
Όταν οπλιστείς με αποφασιστικότητα, τότε μπορείς να πετύχεις πολλά πράγματα. Ενδεχομένως κάποιες γυναίκες να μην πιστεύουν στον εαυτό τους τόσο πολύ. Χρειάζεται όμως να διεκδικούν τον ρόλο και τον χώρο που τους αναλογεί, να ρωτούν, να μαθαίνουν, να μην αρκούνται μόνο σε όσα τους αναθέτει ή τους εμπιστεύεται κανείς.
Υπάρχουν πολλές καταξιωμένες σεφ, οι οποίες τα έχουν καταφέρει πραγματικά πάρα πολύ καλά και είναι ίσες, αν όχι καλύτερες από τους άνδρες συναδέλφους.
Η Ρόδος έχει πάρα πολύ καλές πρώτες ύλες και όλα τα φόντα για να εξελιχθεί σε γαστρονομικό προορισμό υψηλών προδιαγραφών. Έχουν γίνει πολλά και σημαντικά βήματα, χρειάζεται όμως ακόμη αρκετή προσπάθεια.
• Η Ρόδος προσφέρει ευκαιρίες εξέλιξης στους σεφ; Αρκετοί μεταναστεύουν στο εξωτερικό. Είναι αναγκαία η φυγή εκτός συνόρων;
Η Αθήνα ή το εξωτερικό είναι μονόδρομος για έναν σεφ ο οποίος θέλει να πειραματιστεί και να προτείνει νέα πράγματα. Αρκετοί Ροδίτες έχουν βγει στο εξωτερικό αναζητώντας την αποδοχή και έχουν διαπρέψει.
Βέβαια υπάρχουν πολλοί οι οποίοι επιμένουν να δημιουργούν στον τόπο τους, όσο δύσκολες και αν είναι οι συνθήκες. Υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι έχουν αφιερώσει τη ζωή τους στο να μεταμορφώσουν και να εξελίξουν τη ροδίτικη γαστρονομία για να την αγαπήσει ο κόσμος. Πολλοί έχουν παλέψει για αυτό το πράγμα.
• Το επάγγελμα του σεφ έχει γίνει αρκετά δημοφιλές στα τελευταία χρόνια, ίσως λόγω των τηλεοπτικών εκπομπών μαγειρικής. Τι θα συμβούλευες ένα νέο παιδί που σκέφτεται να ακολουθήσει αυτό το επαγγελματικό μονοπάτι;
Προσωπικά, εάν έπρεπε να συμβουλεύσω ένα νέο παιδί, θα έλεγα ότι πρόκειται για ένα σκληρό επάγγελμα. Ταυτόχρονα όμως είναι ένα επάγγελμα που κρύβει μία μεγάλη μαγεία που σου ανοίγει νέους δρόμους δημιουργίας. Χρειάζεται όμως να έχει κανείς και λίγη τύχη στην αρχή, να συνεργαστεί με έναν καλό μάστορα που θα τον εμπνεύσει και θα τον κάνει να αγαπήσει ακόμη περισσότερο τον κόσμο της επαγγελματικής κουζίνας, ώστε να θελήσει να επενδύσει τη ζωή του στο χώρο αυτό.
• Κέρδισες το 2019 τον τίτλο European Young Chef που πραγματοποιήθηκε στη Ρόδο στο ξενοδοχείο Ρόδος Παλάς και που συνδιοργάνωσε η Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου. Ποιος ήταν ο στόχος σου και οι προσδοκίες σου παίρνοντας μέρος στον διαγωνισμό;
Δεν είχα ποτέ την επιθυμία να διαγωνιστώ, ποτέ δεν μου πέρασε από το μυαλό. Δεν ήθελα να εκτεθώ. Ήταν εντελώς τυχαία η συμμετοχή μου στον διαγωνισμό European Young Chef 2019. Αφού λοιπόν πήρα την απόφαση να λάβω μέρος, θέλησα να παρουσιάσω ένα πιάτο που θα αντιπροσώπευε τη Ρόδο και τα Δωδεκάνησα και που θα αναδείκνυε τον παραγωγικό τους πλούτο… Επέλεξα ως κύρια συστατικά τη σφυρίδα, τις μπάμιες, την ξηνομυζήθρα Κάσου και τη ζαφορά Αστυπάλαιας που είναι στην ουσία ένα αυτοφυές σαφράν. Από κάθε νησί, χρησιμοποίησα ένα χαρακτηριστικό συστατικό. Γι’ αυτό και ονόμασα το πιάτο 12 elements. Χρειάστηκε να το ετοιμάσω 62 φορές μέχρι να τελειοποιηθεί η γεύση και μέχρι να μετρήσω τον χρόνο της κάθε παρασκευής έως το τελευταίο δευτερόλεπτο.
• Να φανταστώ ότι τα ψάρια είναι η αγαπημένη σου πρώτη ύλη λόγω του ψαρά πατέρα σου;
Η αλήθεια είναι ότι έχω μεγαλύτερη εξοικείωση με τα ψάρια από μικρό παιδί. Στο ψυγείο μας δεν υπήρχαν κρέας και κοτομπουκιές, όπως στα ψυγεία των φίλων μου. Υπήρχαν πάντα πολλά ψάρια, καλαμάρια και σουπιές… Μπορεί τότε να μη το καταλάβαινα, μεγαλώνοντας όμως συνειδητοποίησα πόσο καλό ήταν το ψυγείο μας τελικά. Τα ψάρια είναι μία καλή και ακριβή πρώτη ύλη που απαιτεί ειδική διαχείριση. Ο πατέρας μου χρησιμοποιούσε πολύ τα υποπροϊόντα των ψαριών. Ψάρευε μεγάλα ψάρια 13 έως 15 κιλών. Εμείς στο σπίτι καταναλώναμε τα βράγχια, το στομάχι, το συκώτι ή το κεφάλι και τα υπόλοιπα τα πουλούσε. Και τώρα που η βιωσιμότητα αποτελεί μία μεγάλη τάση στη γαστρονομία, συνειδητοποιώ πόσο καλά ήξεραν να διαχειριστούν την πρώτη ύλη οι παραδοσιακοί ψαράδες, αλλά και οι παραγωγοί.
• Πώς επηρέασε την επαγγελματική σου πορεία η διάκριση στον διαγωνισμό European Young Chef και η νίκη σου στον τηλεοπτικό διαγωνισμό Top Chef;
Μετά το European Young Chef, είχα μια εξαιρετική επαγγελματική πρόταση. Ήμουν για δύο χρόνια υπεύθυνη στην κουζίνα ξενοδοχείου στη Λίνδο. Το 2020 βραβεύτηκα ως η καλύτερη νεαρή Ελληνίδα σεφ από τον θεσμό του Restaurant 100. Στη συνέχεια προέκυψε η συμμετοχή μου στο τηλεπαιχνίδι Top Chef του SKAI. Στην αρχή δεν ήμουν καν σίγουρη εάν θα παρέμενα μετά την πρώτη εβδομάδα, και τελικά πήρα την πρωτιά. Εκεί έμαθα τον μαγειρικό εαυτό μου πολύ καλύτερα. Είδα ότι μπορώ να διαχειριστώ το άγχος και το στρες και ότι είμαι έτοιμη για κάθε πρόκληση.
Ένιωσα μεγάλη αυτοπεποίθηση και ήμουν πλέον βέβαιη για τη μαγειρική μου ταυτότητα. Αγαπώ πολύ τη ροδίτικη και ελληνική κουζίνα. Γνωρίζω και τις υπόλοιπες, περισσότερο όμως με ιντριγκάρει να εξελίσσω τις παραδοσιακές συνταγές και να τις παρουσιάζω με ένα νέο τρόπο χωρίς ωστόσο να αλλοιώνεται ο βασικός τους χαρακτήρας.
• Ποια απ’ όλες αυτές τις πρωτιές ξεχωρίζεις;
Κάθε διάκριση έχει τη δική της αξία και ήρθε τη χρονική στιγμή που έπρεπε… Όταν αποπροσανατολιζόμουν μαγειρικά και επαγγελματικά, ήρθε να μου δείξει τον δρόμο που έπρεπε να πάρω.
• Αλήθεια, ποια είναι η αγαπημένη σου συνταγή; Ποια παραδοσιακή συνταγή έχεις εκμοντερνίσει και έχεις παρουσιάσει με ένα νέο τρόπο;
Είναι πολλές οι συνταγές. Όλοι όσοι δοκιμάζουν την ψαρόσουπά μου, έχουν τα καλύτερα να πουν. Μία συνταγή που ξεχωρίζω και που έχουμε εμπνευστεί στο εστιατόριο όπου εργάζομαι, είναι τα γιαπράκια από κυκλαμινόφυλλα με γέμιση θαλασσών που επίσης έχει αγαπηθεί πολύ.
• Πώς φαντάζεσαι το επαγγελματικό σου μέλλον;
H διαδικασία στην οποία μπήκα προετοιμάζοντας το πιάτο για τον διαγωνισμό European Young Chef, μου άνοιξε νέους ορίζοντες. Αναζητώντας τα συστατικά του πιάτου διαπίστωσα πόσα σπουδαία προϊόντα παράγονται στα νησιά μας. Θέλω να βάλω το λιθαράκι μου κι εγώ στη ροδίτικη γαστρονομία αξιοποιώντας όλα αυτά τα μοναδικά τοπικά προϊόντα του πρωτογενή τομέα.
