Κακώς πιστεύουμε, ότι κάθε άνθρωπος στη δύσκολη (οικονομική) στιγμή θα απευθυνθεί στην ενορία του ή σε τράπεζα τροφίμων ή θα μιλήσει στα κοντινά του πρόσωπα. Είναι κι εκείνοι που προσπαθούν να ισορροπήσουν ανάμεσα στην αξιοπρέπεια και την φτώχεια, την ντροπή μην τους… πάρει κανένα μάτι, τον φόβο μη βρεθούν μπροστά σε φλύαρες κάμερες για να τους απαθανατίσουν σ’ αυτές τις ιδιαίτερες και «λεπτές» στιγμές και δεν θα φτάσουν μέχρι την πόρτα των κοινωνικών υπηρεσιών. Γι΄ αυτό όλοι θα πρέπει να έχουμε κατά νου πως καλό θα ήταν η συμπαράστασή μας, η βοήθεια μας να γίνεται μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, όσο πιο διακριτικά και σιωπηλά γίνεται. Οι δε υπεύθυνοι, ποια πολιτική θα χαράξουν και η οποία θα κρίνει πολλά. Για το αν θα έχουμε και πάλι νεοαπόκληρους σε μια κοινωνία με χάσματα και ανοιγμένες «ψαλίδες», ανάλογη των μεγάλων και κλασικών μυθιστορηματογράφων στα βιβλία.
Οι «λεπτές» στιγμές
