Με απόφαση που έλαβε προχθές το Κεντρικό Συμβούλιο Νεωτέρων Μνημείων του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού έγινε δεκτή εισήγηση για τον χαρακτηρισμό ως νεώτερου κινητού μνημείου χάλκινου γλυπτού ερωτιδέα με δελφίνι (“putto con delfino”), φερομένης ιδιοκτησίας Δήμου Ρόδου”.
Η διαδικασία κινήθηκε αρχικώς σε τοπικό επίπεδο από την συντηρήτρια αρχαιοτήτων και έργων τέχνης – μουσειολόγο κ. Νεκταρία Δασακλή.
Στόχος της Υπηρεσίας Νεωτέρων Μνημείων μετά τον χαρακτηρισμό του γλυπτού ως κινητού μνημείου είναι αρχικά η συντήρηση του γλυπτού, η οποία θα περιλαμβάνει αποκατάσταση χαμένων τμημάτων του με αναπαραγωγή τους με τη βοήθεια τεχνικών τρισδιάστατης σάρωσης, ενώ στη συνέχεια θα πρέπει να αποφασιστεί η τελική του θέση και ανάδειξη, σε συνεργασία με τον Δήμο Ρόδου.
Το χάλκινο γλυπτό είναι ακριβές αντίγραφο του διάσημου αγάλματος του Andrea del Verrocchio “putto con delfino” (spiritello con pesce), κατασκευασμένο στο καλλιτεχνικό χυτήριο Laganà στη Νάπολη, όπως μαρτυρά η επιγραφή στη βάση του.
Βρισκόταν στον κήπο της Ροδιακής Έπαυλης και κοσμούσε μέχρι πρόσφατα ένα από τα δύο σιντριβάνια του κήπου.
Η αρχική του θέση ήταν στο σιντριβάνι της κεντρικής ροτόντας του ιστορικού συγκροτήματος των πηγών Καλλιθέας, το οποίο εγκαινιάστηκε την 1η Ιουλίου του 1929.
Στη συνέχεια, το γλυπτό μεταφέρθηκε στη τελευταία του θέση σε αδιευκρίνιστο χρόνο, και τη θέση του πήρε μπρούντζινο αντίγραφο του γλυπτού “Il Genio di Franklin” του Giulio Monteverde.
Ο Andrea del Verrocchio (1434/1437-1488), διάσημος γλύπτης και ζωγράφος της Ιταλικής Αναγέννησης, έζησε και δημιούργησε στη Φλωρεντία, υπό την προστασία της οικογένειας των Μεδίκων. Υπήρξε δάσκαλος του Leonardo da Vinci.
Το πρωτότυπο γλυπτό Putto con Delfino χρονολογείται γύρω στο 1470 και είναι ένα από τα πιο γνωστά έργα του καλλιτέχνη. Αρχικά κοσμούσε ένα σιντριβάνι στη βίλλα των Μεδίκων στο Careggi στα περίχωρα της Φλωρεντίας. Σήμερα βρίσκεται στο Palazzo Vecchio στη Φλωρεντία, αποτελώντας ένα από τα σημαντικότερα εκθέματά του.
Το αντίγραφο της Ρόδου έχει κατασκευαστεί με τη μέθοδο του χαμένου κεριού.
Το μπρούτζινο γλυπτό έχει ύψος 67 εκ. και απεικονίζει ένα χαρούμενο φτερωτό γυμνό βρέφος (με αναφορές στο αρχέτυπο του φτερωτού έρωτα) που στηρίζεται στο ένα πόδι και κρατά ένα ζωηρό δελφίνι. Αποτελεί το πρώτο αναγεννησιακό έργο που δημιουργήθηκε με σκοπό να είναι εξίσου όμορφο από όλες τις πλευρές καθώς ο θεατής περπατά γύρω του.
Στις 5 Φεβρουαρίου 2019 μία ισχυρή κακοκαιρία με θυελλώδεις ανέμους μέσα στην πόλη της Ρόδου προκάλεσε την πτώση δέντρου πάνω στο χάλκινο γλυπτό, με αποτέλεσμα τη θραύση και πτώση του στο έδαφος.
Το αποσπασμένο τμήμα του αγάλματος παραδόθηκε από τη Διεύθυνση Μεσαιωνικής Πόλης και Μνημείων του Δήμου Ρόδου στην Υπηρεσία Νεωτέρων Μνημείων.
Κατά την αποσυσκευασία του γλυπτού διαπιστώθηκε ότι λείπουν τα φτερά, τα οποία προφανώς αποσπάστηκαν κατά την πτώση.
Εχουν δρομολογηθεί οι απαραίτητες διαδικασίες για την πλήρη αποκατάσταση του γλυπτού, το οποίο προτείνεται να τοποθετηθεί στον εκθεσιακό χώρο του συγκροτήματος των Πηγών Καλλιθέας, σε άμεση γειτνίαση με την αρχική του θέση, όπου θα εξασφαλίζεται αφενός η προστασία του και αφετέρου η ανάδειξή του.
