Ξεριζωμός. Με μια βαλίτσα στο χέρι και με λιγοστά υπάρχοντα έκλεισαν πίσω τις πόρτες των σπιτιών τους με δάκρυα στα μάτια, εκατοντάδες πολίτες που εγκαταλείπουν τις εστίες τους υπό τον φόβο που έχει προκαλέσει ο πόλεμος. Οι εικόνες που μεταδίδουν τα μεγαλύτερα ειδησεογραφικά πρακτορεία προκαλούν ρίγη. Άνθρωποι απελπισμένοι, με τον φόβο ζωγραφισμένο στα μάτια τους, περπατούν προς το άγνωστο, αναζητώντας ασφαλές καταφύγιο. Σε μια στιγμή μπορεί να βρεθείς ευάλωτος, εκτεθειμένος. Ουκρανοί και οι Ουκρανές κοιμήθηκαν με ειρήνη και ξύπνησαν από τις σειρήνες του πολέμου. Σε μια νύχτα μπορείς να βρεθείς πρόσφυγας, εξ ου και είναι λάθος η στάση όσων βλέπουν τον πρόσφυγα ως πρόβλημα και όχι ως σύμπτωμα ενός προβλήματος Η φιλοξενία που δείχνουν οι γειτονικές ευρωπαϊκές χώρες είναι αξιέπαινη. Αλλά είναι εκ δια μέτρου αντίθετη με την αντίστοιχη υποδοχή των μεταναστών και προσφύγων από τη Μέση Ανατολή και την Αφρική, ιδιαίτερα των Σύρων, το 2015. Κάποια μάλιστα από τα λόγια αυτών των ηγετών είναι αν μη τι άλλο αντικείμενο συζήτησης. «Δεν είναι αυτοί οι πρόσφυγες που έχουμε συνηθίσει… Αυτοί οι άνθρωποι είναι έξυπνοι, είναι μορφωμένοι άνθρωποι…είπε ο πρόεδρος της Βουλγαρίας, σε δημοσιογράφους. Δεν αποφύγαμε δυστυχώς ούτε εμείς τα πορίσματα. Ο υπουργός Μετανάστευσης, Νότης Μηταράκης, είπε με νόημα πως : «Οι πρόσφυγες από την Ουκρανία είναι πρόσφυγες πολέμου. Αυτοί είναι οι πραγματικοί πρόσφυγες». Οι άλλοι είναι ψεύτικοι; Στη Συρία, στην Παλαιστίνη, σε χώρας της Αφρικής δεν υπάρχουν πόλεμοι; Υπάρχει μία τάση, όλες αυτές τις ημέρες, να βάζουμε τα ανθρώπινα δράματα στη ζυγαριά και να μετράμε. Κάποια προβάλλονται παραπάνω, κάποια λιγότερο, κάποια ακυρώνονται ολοκληρωτικά στον βωμό του εκάστοτε συμφέροντος. Κι όμως μέσα στην πολυπλοκότητά τους, μερικά πράγματα είναι πάρα πολύ απλά. Κάθε άνθρωπος που υποφέρει από τέτοιες συμφορές, από δυνάστες και βόμβες πρέπει να έχει την αμέριστη στήριξη μας, χωρίς διακρίσεις σε χρώμα, φυλή, θρησκεία. Και κάθε βόμβα που πέφτει σε κεφάλι ανθρώπου, είναι μία συλλογική ήττα της ανθρωπότητας. Ας συνεννοηθούμε τουλάχιστον στα απλά και πρωταρχικά, πριν περάσουμε στα ακόμα χειρότερα.
Ανθρώπινα δράματα στη ζυγαριά
