Η ΝΕ ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ Νότιας Δωδεκανήσου καλωσορίζει την έγκριση από την κυβέρνηση ενός αναγκαίου έργου υποδομής για το νησί της Ρόδου, και ιδιαίτερα για την ανατολική και νότια πλευρά του νησιού, της Β φάσης επέκτασης του αγωγού νερού από το φράγμα του Γαδουρά.
Ένα έργο ώριμο για σχεδόν μια δεκαετία, το οποίο στο Αναπτυξιακό Συνέδριο Νοτίου Αιγαίου με έδρα τη Ρόδο τον Απρίλιο του 2018 η τότε κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ενέκρινε και ενέταξε με συγκεκριμένη χρηματοδότηση στο πρόγραμμα ΦΙΛΟΔΗΜΟΣ το 2019.
Από τότε δυστυχώς, το έργο πήγε αρχικά στις Καλένδες, καθώς η κυβέρνηση της ΝΔ ακύρωσε στην πράξη το πρόγραμμα ΦΙΛΟΔΗΜΟΣ, αφού το μετονόμασε Αντώνης Τρίτσης και είχε μηδενική χρηματοδότηση για δύο χρόνια.
Σήμερα, με τουλάχιστον τρία χρόνια καθυστέρηση, βλέπουμε πως έστω και αργά, η κυβέρνηση συνειδητοποίησε πόσο αναγκαίο είναι το έργο αυτό. Σύμφωνα δε με όσα μας ανακοινώθηκαν πλέον υπάρχουν τα χρήματα και ξεκινά η διαδικασία υλοποίησης.
Τα παραπάνω δεν επιτρέπουν στον Περιφερειάρχη του Μητσοτάκη, κ. Χατζημάρκο, να εμφανίζεται ως ιδιοκτήτης του έργου. Η Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου είναι απλώς φορέας υλοποίησης ενός έργου που γίνεται με δημόσια χρήματα και ανήκει στη Ροδιακή κοινωνία.
Μελανό σημείο επίσης είναι το γεγονός πως το εμβληματικό αυτό έργο, κατά τρόπο που εγείρει ερωτηματικά, δεν θα περιέλθει ούτε τώρα στη διαχείριση της ΔΕΥΑΡ, καθώς αυτή αδυνατεί (?) να το διαχειριστεί. Η υπογραφή νέας προγραμματικής σύμβασης για τη διαχείριση του φράγματος από ιδιώτη, διατηρεί ως ιδιοκτήτη του την Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου (μοναδικό φαινόμενο σε όλη τη χώρα) και ως ένοικο με υψηλό μίσθωμα το Δήμο Ρόδου, τη ΔΕΥΑΡ και την κοινωνία της Ρόδου, σε ένα έργο που δικαιωματικά τους ανήκει.
Τι είναι αυτό που κάνει το Δήμο Ρόδου να μην απαιτεί από την ΠΝΑΙ την παραχώρηση του φράγματος στις υπηρεσίες του;
Τι είναι τελικά αυτό που μπορεί να κάνει ένας ιδιώτης και δεν μπορεί, με τις απαραίτητες προσλήψεις προσωπικού, να κάνει η ΔΕΥΑΡ;
