Ο πόλεμος σιγά σιγά παραμερίζεται, οι μαραθώνιοι ενημέρωσης περιορίζονται, η μεγάλη τραγωδία της Ουκρανίας υποκύπτει στη μικρή της Πάτρας, τα αχόρταγα για θέαμα μέσα οργανώνουν συζητήσεις, τις θέσεις των διεθνολόγων πήραν οι ιατροδικαστές, αστυνομικοί, ψυχολόγοι, κάποιοι χρησιμοποιώντας την υπόθεση για προσωπική κεφαλαιοποίηση και μιντιακή προβολή. Σαφώς και υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον για τον θάνατο του 9χρονου παιδιού, που απ’ ότι φαίνεται ήταν δολοφονία με κατηγορούμενη γι’ αυτό την μητέρα, για τα ερωτηματικά που παραμένουν για τον θάνατο των άλλων δύο, αλλά να μην ξεχάσουμε και όλα τα άλλα μεγάλα θέματα της επικαιρότητας, να μη επικεντρωθούμε μονοθεματικά στο συγκεκριμένο ζήτημα – το βλέπουμε αυτό να γίνεται στα ΜΜΕ- γιατί υπάρχουν θέματα που επηρεάζουν την καθημερινότητα και τη ζωή όλων μας. Με το θέμα της ακρίβειας να είναι το κορυφαίο και το πιο δύσκολο. Ας. Αφήσουμε τη δικαιοσύνη και τις διωκτικές αρχές να κάνει τη δουλειά της. Να παρακολουθούμε και να ενημερωνόμαστε, αλλά μη γίνει η χώρα ένα απέραντο τηλεοπτικό δικαστήριο, δεν έχει κανένα νόημα αυτό και δεν συμβαίνει συνήθως σε πολιτισμένες χώρες.
Μονοθεματικά
