Οι εικόνες των πτωμάτων αμάχων στη μικρή πόλη Μπούτσα, μερικές δεκάδες χιλιόμετρα από το Κίεβο, έχουν προκαλέσει διεθνή αποτροπιασμό, οργή και κατακραυγή. Κι έχουμε κι εκείνους -που εάν δεν ισχυρίζονται πως τα πτώματα είναι ηθοποιοί- μας λένε πως όσοι ανεβάζουν φωτογραφίες από τον πόλεμο και τα θύματα, το κάνουν προκειμένου να δημιουργήσουν ένα συγκινησιακό πλαίσιο. Ως «εκβιασμό συναισθήματος». Τι εννοούν με αυτό; Να μην προσπαθούμε να τους συγκινήσουμε για τους αμάχους που σκοτώνονται ή σακατεύονται; Μα φυσικά και αυτός ακριβώς είναι ο σκοπός, να συγκινηθούμε, να ευαισθητοποιηθούμε, να σκεφτούμε πως καθαρά από τύχη δεν είμαστε εμείς ανάμεσά τους και με λίγα λόγια μας προσφέρεται μια ευκαιρία να είμαστε άνθρωποι. Ευτυχώς που υπάρχουν οι φωτογραφίες, οι κάμερες, οι αυτόπτες μάρτυρες προκειμένου να αντιληφθούμε όλοι εμείς από τον καναπέ του ασφαλούς σπιτιού μας, τι σημαίνει πόλεμος.
