Ποιος μπορεί να μιλήσει με βεβαιότητα για τις επιχειρήσεις του τουρισμού; Τον αγώνα που δίνουν σε πολλά μέτωπα ώστε να κρατηθούν λειτουργικές, αρκετές φορές παλεύουν ώστε να σταθούν βιώσιμες· δεν τα καταφέρνουν πάντα. Δεν είναι λίγες οι φορές που στάθηκαν μπροστά, έφαγαν την πιστολιά μιας πτώχευσης κάποιας διεθνούς εταιρείας με την ελπίδα ότι το τραύμα θα μπορέσουν να το επουλώσουν γρήγορα. Οι επιχειρηματίες του τουρισμού αποτελούν μια ξεχωριστή κατηγορία ανθρώπων του επιχειρείν, καθώς στον τουρισμό δεν ισχύει αυτό που η ελεύθερη αγορά το περιγράφει ως «ο θάνατός σου η ζωή μου».
Είναι τόσα πολλά εκείνα που μπορούν να γραφτούν για την κακοδαιμονία των ανθρώπων που βρίσκονται έξω από το «χορό» των 16ωρων και 18ωρων συνεχούς εργασίας. Πολλά μπορούν να ειπωθούν για τη διαρκή γκρίνια μιας κατηγορίας «επαγγελματιών» που δεν παύουν να συγκρίνουν το Σήμερα με το Χθες και χωρίς ίχνος αιδούς να εισπράττουν χρήματα από εκείνους που αποκαλούν «φτωχοτουρίστες».
Είναι ακόμα περισσότερα τα όσα μπορούν να αναλυθούν για το ίδιο το κράτος, το οποίο ακόμα δεν έχει καταφέρει να αντιληφθεί τις ιδιαιτερότητες μιας τουριστικής περιοχής που βρίσκεται σε φάση εκκίνησης σεζόν. Πότε άραγε θα γίνει αντιληπτό ότι κατά τη διαδικασία εκκίνησης της λειτουργίας των τουριστικών επιχειρήσεων είναι σύνηθες να υπάρχουν στους χώρους τους πρόσωπα των οποίων η πρόσληψη δεν έχει ολοκληρωθεί και γι’ αυτές τις λίγες ημέρες θα πρέπει να υπάρχει ελαστικότητα στους ελέγχους;
Σημειώνεται ότι τις τελευταίες ημέρες τα συνεργεία των πάσης φύσεως Επιθεωρητών έχουν βεβαιώσει πρόστιμα εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ για παραβάσεις οι οποίες δεν θα είχαν διαπιστωθεί εάν ο ίδιος έλεγχος γινόταν μία εβδομάδα αργότερα. Άραγε με τι είδους δύναμη θα ξεκινήσει η λειτουργία μιας επιχείρησης, αν με το «καλημέρα» της έχουν βεβαιωθεί πρόστιμα 40.000 ευρώ για προσωπικό του οποίου την πρόσληψη δεν έχει ολοκληρώσει ο λογιστής, ο οποίος με τη σειρά του παλεύει να πάρει σειρά για τη διεκπεραίωση γραφειοκρατικών διαδικασιών στο υποστελεχωμένο ΙΚΑ που πρέπει να ολοκληρώσει χιλιάδες επαναπροσλήψεις;
Ίσως ήρθε ο καιρός, σ’ αυτή τη δύσκολη περίοδο εκκίνησης κάθε τουριστικής περιόδου, οι έλεγχοι των επιθεωρητών να επικεντρώνονται στους αεριτζήδες, κατ’ ευφημισμό επαγγελματίες και πάσης φύσεως καταπατητές, που κάθε καλοκαίρι θησαυρίζουν παρέχοντας υπηρεσίες χωρίς παραστατικά και των οποίων οι επιχειρήσεις δεν είναι τίποτε άλλο από μια πλαστική σφραγίδα με μηχανισμό για να μη στεγνώνει το μελάνι από την αχρηστία. Σίγουρα ήρθε ο καιρός να σταματήσουν οι ασύστολες «κριτικές», καθώς τα ατελείωτα προβλήματα των επιχειρήσεων του τουρισμού είναι αδύνατο να τα αντιληφθούν όσες και όσοι βρίσκονται εκτός νυμφώνος.
Αν ο τουρισμός θεωρείται ως η πλέον ευαίσθητη βιομηχανία, ακριβώς με την ίδια ευαισθησία διέπονται οι οργανωμένες επιχειρήσεις τουρισμού. Τώρα στην εκκίνηση της φετινής τουριστικής περιόδου, στην απαρχή μιας σεζόν με πολλές δυσκολίες, είναι καλό να ξεκινήσει και η συζήτηση για τον τρόπο που θα στρέψει τα «καράβια» όλων να πλέουν προς την ίδια κατεύθυνση.
Η ανάπτυξη στον τουρισμό απαιτεί συνεργασίες. Δεν περισσεύει κανένας επαγγελματίας. Η ευρωστία των πολλών ευνοεί συνολικά τον τόπο. Η καταστροφή του ενός, αποδυναμώνει τον τόπο. Η φωτογραφία στην ταυτότητα της νέας εποχής για την τουριστική βιομηχανία απεικονίζει έναν ανθό που στηρίζεται σε πολλά κλαδιά.
