Ο πρόεδρος της Κεντρικής Ένωσης Δήμων Ελλάδας, Δημήτρης Παπαστεργίου συμμετείχε χθες στο 7ο Οικονομικό Forum Δελφών με τίτλο «New Realities», το οποίο πραγματοποιείται στους Δελφούς και θα διαρκέσει έως το Σάββατο, 9 Απριλίου.
Στο ερώτημα «ποια μαγική λύση ονειρεύεται για την πόλη του» ο κ. Παπαστεργίου απάντησε ως εξής:
«Νομίζω ότι θα ήθελα να άλλαζα το ενεργειακό ισοζύγιο των πόλεών μας. Θα ήθελα να φτάσουμε σε ένα μοντέλο ενεργειακά ουδέτερων Δήμων. Δεν
είναι εύκολο, παρόλα αυτά θα ήθελα ο κάθε δήμος να είναι ενεργειακά αυτόνομος και να μη χρειάζεται να παράγουμε ενέργεια από ορυκτά καύσιμα.
Ο κ. Παπαστεργίου μιλώντας για την ανακύκλωση και την κυκλική οικονομία τόνισε ότι στο θέμα της ανακύκλωσης πρέπει να γίνει πολλή δουλειά ακόμη, παρότι από το 2017 και μετά και ειδικότερα τα δύο τελευταία χρόνια, έγιναν πολλά βήματα μπροστά και πλέον πάρα πολλές μονάδες βρήκαν το δρόμο τους με διάφορους τρόπους και χρηματοδοτήσεις.
Ωστόσο σημείωσε ότι από τη στιγμή που σχεδιάζονται μέχρι να ωριμάσουν τα έργα, η τεχνολογία έχει προχωρήσει, οι στόχοι έχουν διαφοροποιηθεί. «Άρα, είπε, θα πρέπει από την επόμενη ημέρα της υπογραφής και αφού θα ξεκινήσουμε να κάνουμε τα πρώτα έργα, να επικαιροποιήσουμε τις μελέτες έτσι ώστε οι μονάδες να είναι πλέον πιο συμβατές».
Το δεύτερο ζήτημα είναι πως «να επιμείνουμε να ανακυκλώνουμε στην πηγή. Είναι τρελό σε μια χώρα όπως είναι η Ελλάδα, με την γεωμορφολογία που έχει, στα νησιά για παράδειγμα, τα σκουπίδια να ταξιδεύουν από νησί σε νησί και ακόμα χειρότερα στην ενδοχώρα σε μεγάλες ποσότητες, ενώ θα μπορούμε τοπικά και κυκλικά να τα διαχειριζόμαστε».
Τρίτο και εξίσου σοβαρό ζήτημα, είπε είναι η αντιμετώπιση της εισφοροδιαφυγής στην ανακύκλωση, που φτάνει το 45% ήτοι 22 εκ. ευρώ κατ΄ έτος.
Ο πρόεδρος της ΚΕΔΕ υπογράμμισε επίσης πως «πρέπει να ξεκαθαριστεί ότι η διαχείριση των απορριμμάτων θα παραμείνει υπόθεση του α΄ βαθμού Αυτοδιοίκησης. Δεν έχει βοηθήσει νομίζω ο κατακερματισμός αλλά και οι εκχωρήσεις που γίνονται από το υπουργείο προς άλλες αρχές. Πήγαν πίσω τα έργα, οι Δήμοι περιμένουν να κάνουν διαλογή στην πηγή, χωρίς να υπάρχει ο απαραίτητος εξοπλισμός».
Μιλώντας ο κ. Παπαστεργίου στο δεύτερο πάνελ με θέμα συζήτησης την οικοδόμηση της αστικής ανθεκτικότητας, ενσωματώνοντας το κλίμα και τους κινδύνους στην αστική ανάπτυξη υπογράμμισε ότι οι ελληνικές πόλεις πρέπει να κάνουν μια μεγάλη μετάβαση, αλλάζοντας τον τρόπο σκέψης και λειτουργίας τους.
«Άρα, είπε, θα πρέπει να ανοίξουμε τον ορίζοντά μας, να κάνουμε πραγματικά σκέψεις και πολιτικές μακράς πνοής, γιατί πρέπει να έχουμε άποψη για όλο το εύρος της ζωής των πολιτών μας όπως πχ. για την υγεία και ευεξία τους. Αλλά και για την ενέργεια και το περιβάλλον. Αυτή η πολύ βίαιη ενεργειακή μετάβαση αναδεικνύει το τι δεν έγινε τόσο καιρό προκειμένου να πάψουμε να είμαστε δεσμευμένοι από τα ορυκτά καύσιμα.
Το τι θα κάνουμε για πολιτικές πρόνοιας. Η Ελλάδα είναι από τις χώρες που βάλλεται περισσότερο λόγω της ενεργειακής κρίσης και σε αυτό το επίπεδο οι Δήμοι έχουν ευθύνη. Άρα όντως η ολιστική προσέγγιση που θα πρέπει να έχουμε είναι απαραίτητη και αυτό σημαίνει πως θα πρέπει να αλλάξουμε τον τρόπο σκέψης των Δήμων».
Ο πρόεδρος της ΚΕΔΕ τόνισε ότι δύο είναι τα κρίσιμα θέματα: Το ένα είναι ότι όλοι αυτοί οι σχεδιασμοί για τις Ολοκληρωμένες Χωρικές Επενδύσεις, (ΟΧΕ), θα πρέπει να έρθουν πιο κοντά στους Δήμους.
Χρειάζεται, είπε, μεγαλύτερη συμμετοχή των δήμων, με τρόπο όμως συγκεκριμένο και δομημένο τόσο στο ΕΣΠΑ, όσο και στις Ολοκληρωμένες Χωρικές Επενδύσεις.
Το δεύτερο είναι ότι οι δήμοι πρέπει να επιδιώξουν τη συστηματική συμμετοχή των πολιτών και να αφουγκραστούν εκ νέου τις ανάγκες τους.
Σε ότι αφορά στην πολιτική προστασία, ο κ. Παπαστεργίου σημείωσε πως «ο πρώτος σχεδιασμός είναι να προλάβουμε φαινόμενα, αξιοποιώντας την τεχνολογία αλλά και τα χρήματα του Ταμείου Ανάκαμψης. Το δεύτερο ζητούμενο είναι να βρούμε λύσεις και περιβαλλοντικά αποδεκτές και οικονομικά υλοποιήσιμες, όπως πχ οι λύσεις που βασίζονται στη φύση (natural based solutions) για τις πλημμύρες».
Αυτό αλλά και ένα ισοζύγιο στα απορρίμματα. Να μην αφήνουμε αποτύπωμα στο περιβάλλον ανακυκλώνοντας όλα τα απορρίμματα που παράγουμε. Και νομίζω δεν θα πρέπει να είναι μόνο ένα όνειρο. Θα μπορούσαμε να μην είναι μαγικά, αλλά να είναι ένας ρεαλιστικός στόχος για το 2030».
