Μετά τους γονείς της Ελένης Τοπαλούδη που ράγισαν καρδιές στην προηγούμενη συνεδρίαση του Μικτού Ορκωτού Εφετείου της Αθήνας, η δίκη για τον βιασμό και τη δολοφονία της άτυχης φοιτήτριας συνεχίζεται με τις καταθέσεις δύο Λιμενικών, που είχαν πάρει μέρος στη διερεύνηση της υπόθεσης
Αυτό που ζήτησαν ο Γιάννης Τοπαλούδης και η Κούλα Αρμουτίδου είναι τα ισόβια να είναι ισόβια και οι δολοφόνοι του παιδιού τους να παραμείνουν στη φυλακή. Ήταν ένας εφιάλτης για τους δυο γονείς η είδηση ότι το παιδί τους είναι νεκρό.
Ο πατέρας της μαζί με τον αδερφό του πηγαίνουν στη Ρόδο
«Προσπαθήσαμε να μαζέψουμε κομμάτια μας, να βρούμε αεροπορικά εισιτήρια και να πάμε στη Ρόδο. Εγώ δεν άντεξα να μπω στο νεκροτομείο. Μπήκε μόνο ο αδελφός μου. Την επόμενη ημέρα μας έδωσαν κλειδιά από διαμέρισμα της Ελένης. Είναι το δεύτερο πιο συγκλονιστικό που βιώνει ένας γονιός που έχει χάσει το παιδί του. Τρέχανε τα δάκρυα όταν μπήκαμε στο σπίτι. Αυτό που μου έκανε εντύπωση πως το πλυντήριο ήταν ακόμα αναμμένο. Είχε αποτσίγαρα και στο τραπέζι κάποιες τσιχλίτσες. Πήρα όλα τα πράγματα της, ήταν οι αναμνήσεις μας. Πήρα ακόμα και τα φρούτα που είχε αγοράσει διότι τα είχε πάρει για το εαυτό της και τα έριξα μέσα στο τάφο. Δεν ήθελα να αφήσω τίποτα που ήταν της Ελένης
Το τραγικότερο δράμα που μπορεί να ζήσει ένας γονιός να συνοδέψει το παιδί του στην τελευταία κατοικία. Εύχομαι σε όλους να έχουν ένα πιο μικρό σταυρουδάκι να κουβαλούν. Σε εμάς δυστυχώς έτυχε αυτός ο σταυρός».
Η μητέρα της το μόνο που θυμάται από εκείνες τις ημέρες είναι ένα μαύρο κενό
«Με την Ελένη μιλάγαμε κάθε ημέρα στο τηλέφωνο. Στα σόσιαλ σχεδόν ποτέ. Θυμάμαι ότι είχαμε μιλήσει Σαββατοκύριακο και μου έλεγε τι φαγητά θέλει όταν θα έρθει. Δευτέρα, Τρίτη μιλήσαμε. Από την Τετάρτη αρχίσαμε να ψάχνουμε. Πέμπτη με έζωσαν τα φίδια. Παρασκευή πήγαμε στο ΑΤ και μπήκε σε ένα υπολογιστή έψαξα και δε μου άρεσε το ύφος του. Μας είπε «όλα καλά θα πάνε»… Από όταν το μάθαμε, δε θυμάμαι τίποτα, μόνο ένα σκοτάδι, κενό. Μόνο τη λακκούβα που ανοίξανε θυμάμαι, το χαντάκι…».
Πηγή newpost.gr
Την προηγούμενη φορά κατέθεσαν στο δικαστήριο οι γονείς της Ελένης Τοπαλούδη, που δήλωσαν «ψυχικά νεκροί» και περιέγραψαν όσα έζησαν, μετά τον ομαδικό βιασμό και τη δολοφονία του παιδιού τους, στη Ρόδο, το 2018.
Υπενθυμίζεται ότι ο πατέρας της Ελένης χαρακτήρισε «Γεφύρι της Άρτας» τη διαδικασία μιλώντας στο iEidiseis, όπου εξήγησε πόσο δύσκολο ψυχολογικά, αλλά και πρακτικά είναι για τον ίδιο και τη σύζυγο του, να έρχονται από το Διδυμότειχο στην Αθήνα, με την πεποίθηση ότι, θα καταθέσουν και θα φύγει από πάνω τους το βάρος και η αναμονή και τελικά να επιστρέφουν, για να ξανάρθουν…
Ο πατέρας της Ελένης ζήτησε από το δικαστήριο να οριστούν συνεχόμενοι δικάσιμοι στις 6 Απριλίου, ώστε να ολοκληρωθούν οι καταθέσεις του ίδιου και της συζύγου του, Ρούλας.
Πατέρας Ελένης: Κύριε πρόεδρε να οριστούν συνεχόμενοι δικάσιμοι μετά τις 6 Απριλίου.
Πρόεδρος: Το έχουμε κοιτάξει.
Πατέρας Ελένης: Γονέας του ενός απειλούσε τους μάρτυρες. Παρακαλώ να έχουμε το δέοντα σεβασμό κ. πρόεδρε.
Μητέρα Ελένης: Τι, δηλαδή θα κάνουμε πάλι το ταξιδάκι Διδυμότειχο και πίσω; Κανείς δεν νοιάζεται για μας. Τι να πω.
Μιλώντας στο iEdiseis έξω από τη δικαστική αίθουσα ο πατέρας της Ελένης είπε:
«Aνθρώπινο, να νοσήσει κάποιος, είπε με την αξιοπρέπεια, που τον χαρακτηρίζει ο κ. Γιάννης Τοπαλούδης. Η σημερινή διακοπή δεν μπορεί να συγκριθεί, με την προηγούμενη διακοπή της δίκης. Δεν μπορείς να να ελέγξεις αυτά. Τώρα είναι αργά, να οριστεί αναπληρωματικός δικαστής, γιατί θα πρέπει να ξεκινήσει από την αρχή η δίκη. Αυτό, ίσως θα έπρεπε, να έχει προβλεφθεί».
Και συνέχισε:
Δεν μπορούσαμε να κάνουμε τίποτα σήμερα. Εγώ ζήτησα από το δικαστήριο, να οριστούν συνεχόμενες δικάσιμοι στις 6 Απριλίου. Δεν γίνεται με αυτό το παραμύθι πια. θα πρέπει να κάνουμε κανένα… ευχέλαιο πιά, για να γίνει το δικαστήριο. Τι να πω;».
– Επιστρέφετε πίσω στο Διδυμότειχο τώρα;
Tοπαλούδης: Να ποιο είναι το πρόβλημα τώρα. Εμείς ήρθαμε τις δύο προηγούμενες φορές με το αυτοκίνητο, γιατί δεν ξέραμε αν θα γίνει, ή θα αναβληθεί θα διακοπεί η δίκη, ή εάν θα συνέβαινε κάτι άλλο. Τώρα ήρθαμε με το αεροπλάνο και ορίστε! Ήρθαμε με την πεποίθηση ότι, θα καταθέσουμε και έχω κλείσει εισιτήρια για την Παρασκευή, γιατί λέω μήπως βάλουν καμμιά δικάσιμο ακόμη δικάσιμο μέχρι την Πέμπτη. Ήταν πιο ξεκούραστα, αλλά τώρα πρέπει να ψάξω, για να αλλάξω τα εισιτήρια.
– Τεράστια ταλαιπωρία δηλαδή…
Τοπαλούδης: Δεν είναι η ταλαιπωρία. Αλλά όλο το βράδυ δεν μπορούμε να κοιμηθούμε, ούτε εγώ ούτε η Ρούλα, από το άγχος και την υπερένταση. Και ξέρεις προετοιμάζεσαι. Και σήμερα προετοιμαζόμασταν ακόμη περισσότερο. Λέγαμε σήμερα θα καταθέσουμε και τέλος. Τι να πω. Είναι αυτό το θα καταθέσω και τι θα πω. Το άγχος… Να το ζεις ξανά και ξανά… Πόσο θα αντέξουμε. Και η ώρα και η στιγμή να πλησιάζει και η πίεση να ανεβαίνει στο 20 και η δίκη να διακόπτεται και να ξαναδιακόπτεται. Ερχόμαστε και άντε γεια.
Και συμπλήρωσε:
«Καθόμαστε έξω από τη δικαστική αίθουσα και περιμένουμε, επειδή δεν αντέχουμε να είμαστε μέσα. Η Ρούλα δεν μπορεί να βλέπει να αντικρίζει τα κακόπαιδα. Και εκνευρίζεται και είναι και πολύ δύσκολα. Και προσπαθώ να την έχω έξω και να είναι με κάποιες φίλες και με κάποιες άλλες μανάδες της Ερατούς και της Γαρυφαλιάς. Το μυαλό μας είναι συνέχεια εκεί»…
Πηγή ieidiseis.gr