Παραμερίσαμε όλα τα προβλήματα, την ακρίβεια, τα πορτοφόλια που αδειάζουν, τον Πούτιν που κλείνει στρόφιγγες, έναν πόλεμο που απειλεί ακόμη και με πυρηνικό όλεθρο τον πλανήτη και πιάσαμε το Τατόι, τους Γλύξμπουργκ, και τα γραφικά. Εδώ και τρεις ημέρες, Ν.Δ και ΣΥΡΙΖΑ «κοκορομαχούν» με αφορμή την αξιοποίηση της τεράστια έκταση στο Τατόι, μια περιουσία του ελληνικού δημοσίου που με ευθύνη όλων των κυβερνήσεων έχει εγκαταλειφθεί όλα τα χρόνια Το σίγουρο είναι πως πρέπει να αξιοποιηθεί προς όφελος του κοινωνικού συνόλου. Να υπάρχει πρόσβαση στους επισκέπτες για λόγους πολιτιστικούς, περιβαλλοντικούς, εκπαιδευτικούς, αλλά και ιστορικούς. Δεν σβήνουμε την Ιστορία επειδή δεν μας αρέσει, αλλά παίρνουμε μαθήματα από αυτήν. Αντε και να συζητήσουμε, όχι εάν ο Πρωθυπουργός συναντήθηκε με τον Πρίγκιπα Κάρολο, αλλά εάν αυτό έγινε στον κατάλληλο χρόνο. Εάν θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί σε κάποια άλλη χρονική στιγμή. Και μέχρι εκεί. Ετσι θα γλυτώναμε και από τις διάφορες πολιτικές γραφικότητες που διαβάσαμε στις ανακοινώσεις της αντιπολίτευσης, όπως: πως είναι κόλπο της κυβέρνησης για να… επαναφέρει τους Γλύξμπουργκ από το παράθυρο, δείχνοντας για άλλη μια φορά, τη βαθύτατη ανεπάρκειά τους. Η μία ανοησία διαδέχεται την άλλη. Μα ποιους νομίζουν ότι ενδιαφέρουν αυτές οι λογικές; Μια κοινωνία που έχει άλλα προβλήματα; Μια νέα γενιά για την οποία δεν σημαίνουν όλα αυτά τίποτα και έχει άλλα άγχη και προτεραιότητες; Η χώρα έχει άλλα προβλήματα, οι πολίτες νοιάζονται να εξασφαλίσουν τα προς το ζην, τη βενζίνη για να πάνε στη δουλειά τους, αν θα μπορούν να πληρώσουν το ρεύμα, ένα καλύτερο μέλλον για τα παιδιά τους , στη χώρα που το εξωφρενικό πορεύεται με το σουρεαλιστικό.
Άλλο καημό δεν είχαμε
