Η ποιότητα της ζωής ΤΟΥΣ

Συνήθως, όταν ακούω κάποιον να αναφέρεται στην εξαιρετική ποιότητα ζωής της Ελλάδας καταλαβαίνω τρία πράγματα γι’ αυτόν: 1. Ότι δεν έχει χρειαστεί ποτέ να κάνει κάτι στοιχειώδες, όπως να χρησιμοποιήσει τα μέσα μαζικής μεταφοράς ή να ζήσει με τα παιδιά του σε ένα σπίτι κλουβί, χωρίς θέρμανση τον χειμώνα, ή έστω επαρκή θέρμανση, σε γειτονιές  αφρόντιστες, με έλλειψη πρασίνου, τάξης και καθαριότητας, ή ανυπαρξία ευπρεπούς δημόσιου χώρου για αναψυχή, καθώς δεν υπάρχει η πολυτέλεια μικρών, έστω  αποδράσεων. Η ποιότητα ζωής μιας χώρας, εξαρτάται από τα βασικά, στα οποία έχουν ή πρέπει  να έχουν πρόσβαση όλοι (συνθήκες διαβίωσης, στέγαση, υλικά αγαθά, ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής, ψυχική και κοινωνική ευεξία) 2. Ότι νομίζει πως η Ελλάδα είναι αυτό που νομίζουν οι τουρίστες πως είναι η Ελλάδα. Μόνο που η απόλαυση των εγχώριων αγαθών, προϋποθέτει χρήμα και χρόνο, δύο στοιχεία εξαιρετικά δυσεύρετα σε μια χώρα όπου οι περισσότεροι δουλεύουν και αμείβονται με πολύ χαμηλούς μισθούς.3. Ότι μάλλον μπερδεύει την ποιότητα ζωής στην Ελλάδα με την ποιότητα της ζωής ΤΟΥ στην Ελλάδα. Ενα βασικό προσόν των ανθρώπων με περισσότερα χρήματα από τον μέσο όρο είναι ότι μπορούν να αποφεύγουν ότι είναι δυσάρεστο και να αποκομίζουν μια εικόνα του κόσμου που αποτελείται μόνο από την καλή εκδοχή των πραγμάτων, μπορούν να θέσουν ψηλά τον πήχη της ποιότητας στη ζωή τους και σταδιακά να ταυτίσουν το ειδικό με το γενικό, έχοντας χάσει την επαφή με το τελευταίο. Γι’ αυτούς, η ποιότητα ζωής στην Ελλάδα είναι η ποιότητα της ζωής ΤΟΥΣ στην Ελλάδα, κάτι που μπερδεύουν δυστυχώς πολλοί πολιτικοί στην προσπάθεια να αλλάξουν το κλίμα απαισιοδοξίας. Μόνο που η δουλειά τους δεν είναι τα όμορφα εμψυχωτικά λόγια και περιγραφές σαν αυτές του ΕΟΤ,  αλλά η διασφάλιση των συνθηκών που θα καταστήσουν τα λόγια αυτά περιττά.