Mια νέα διάσταση στην επιχειρούμενη από το Δήμο Ρόδου άρση της συντελεσθείσας το 1973 απαλλοτρίωσης ακινήτου ιδιοκτησίας μιας 78χρονης ζωγράφου, προκειμένου να εξασφαλιστεί η αναστολή της διαταγής πληρωμής ύψους 1,8 εκατ. ευρώ για την αποπληρωμή της, αλλά και της συντηρητικής κατάσχεσης των τραπεζικών λογαριασμών του, σε ισόποσο ύψος, αναδείχθηκε με προσφυγή ενώπιον της Γενικής Γραμματέως της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αιγαίου.
Πέραν του γεγονότος ότι το ακίνητο παρέμεινε δεσμευμένο για 40 έτη και ότι ουδέποτε μέχρι σήμερα ο Δήμος Ρόδου επεδίωξε να άρει την απαλλοτρίωση (απεναντίας μάλιστα) εξαιρετικό ενδιαφέρον έχει ο ισχυρισμός της 78χρονης ότι η άρση της απαλλοτρίωσης του ακινήτου, θα προκαλέσει ζημία πολλαπλάσια του ποσού που της οφείλει ο Δήμος Ρόδου.
Υποστηρίζει συγκεκριμένα ότι θα καταστούν πέραν του ακινήτου της και τα παρακείμενα αυτού οικόπεδα μη οικοδομήσιμα, τα κτίσματα αυθαίρετα, τα ακίνητα θα χαρακτηρίζονται ως αγροτεμάχια και όλοι οι πολίτες που εμπλέκονται και εξυπηρετούνται από τα ρυμοτομούμενα και καλόπιστα επένδυσαν τους κόπους τους για την αγορά οικοπέδου και την ανέγερση κατοικίας, θα υποστούν ανεπανόρθωτη ζημία.
Ισχυρίζεται συγκεκριμένα ότι ο Δήμος Ρόδου ουσιαστικά προτρέπει τους ιδιοκτήτες ακινήτων μετά από την παρέλευση 40 και πλέον ετών να επανακαταλάβουν τα ρυμοτομούμενα και να τα μετατρέψουν σε άχρηστες ιδιοκτησίες τους και να στερήσουν τη χρήση τους από τους δημότες.
Εξηγώντας τον ισχυρισμό της αυτό αναφέρει τα εξής:
“Η κήρυξη απαλλοτρίωσης με την με αριθ. ΧΟΠ/ΕΠΑ 25/22-03-1994 (Φ.Ε.Κ. 403/Δ΄/1994) απόφαση Νομάρχη Δωδεκανήσου αφορά μία έκταση περίπου 25.000.000 τ.μ. στην οποία συμπεριλαμβάνεται και η κ.μ. 219 γαιών Ρόδου. Η υπ’ αριθ. 21/2007 διοικητικά τελεσίδικη πράξη προσκύρωσης και αναλογισμού, συντάχθηκε κατ’ εφαρμογή της πιο πάνω απόφασης δηλαδή βασίζεται σ’ αυτήν.
Ανάκληση της απαλλοτρίωσης της κ.μ. 219 γαιών Ρόδου σημαίνει ότι ανακαλείται ολόκληρο το σχέδιο πόλης που βασίζεται στην με αριθ. ΧΟΠ /ΕΠΑ 25/22-03-1994 απόφαση του τότε Νομάρχη Δωδεκανήσου.
Με άλλα λόγια η επιχειρούμενη εκ μέρους του Δήμου ανατροπή της υπάρχουσας κατάστασης (διαμορφωμένοι δρόμοι οι οποίοι εξυπηρετούν οικόπεδα και δημότες) με την επιστροφή των ρυμοτομούμενων στους αρχικούς ιδιοκτήτες, καθώς και εκ των πραγμάτων μεταγενέστερη αφαίρεση της ισχύος των πλείστων εκδοθεισών οικοδομικών αδειών εντός του σχεδίου πόλεως Ρόδου έρχεται σε ευθεία αντίθεση με τον σκοπό του νόμου – Κώδικα Αναγκαστικών Απαλλοτριώσεων, καθώς επίσης και με το Σύνταγμα”.
Υποστηρίζει παραπέρα και τα ακόλουθα:
“Το ακίνητό μου με κτηματολογική μερίδα 219 γαιών Ρόδου εντάχθηκε στο σχέδιο πόλης Δήμου Ρόδου με τις διατάξεις του Ν.Δ. της 17-7/16-08-1923 (Φ.Ε.Κ. 228/Α). Οι εντός σχεδίου πόλης χώροι μέσα στους οποίους εκτυλίσσεται η ζωή των κατοίκων αυτής διακρίνονται με βάση την λειτουργική αποστολή τους σε τρεις (3) κατηγορίες:
α. στους κοινόχρηστους (οδοί, πλατείες, άλση και γενικά οι προοριζόμενοι για κοινή χρήση ελεύθεροι χώροι),
β. στους κοινωφελείς και
γ. στους οικοδομήσιμους.
Η ιδιοκτησία μου εμπίπτει εξ’ ολοκλήρου στους κοινόχρηστους χώρους, διότι τμήμα αυτής καταλαμβάνεται από προβλεπόμενη πλατεία, ενώ η υπόλοιπη καταλαμβάνεται από τμήματα των οδών Μάλτας, Βουκουρεστίου και Βουδαπέστης.
Η πράξη της Διοίκησης που εγκρίνει το σχέδιο πόλης ή την αναθεώρηση ή τροποποίηση ή επέκταση με τις διατάξεις του Ν.Δ. της 17-7/16-08-1923 (Φ.Ε.Κ. 228/Α) αποτελεί άνευ ετέρου και πράξη επιβολής αναγκαστικής απαλλοτρίωσης των χώρων εκείνων που προβλέπονται ως κοινόχρηστοι χώροι από το σχέδιο πόλεως.
Συνεπώς, για την κήρυξη της απαλλοτρίωσης κοινοχρήστων χώρων δεν απαιτείται η έκδοση άλλης διοικητικής πράξης.
Στην περίπτωσή μου με το Β.Δ. της 16-01/01-02-1973 εγκρίθηκε κατά πρώτον – όπως ήδη προαναφέρω – η επέκταση του σχεδίου πόλης Ρόδου σε μία επιφάνεια περίπου 2.500.000 τ.μ. στην οποία περιλαμβάνεται και η ιδιοκτησία μου με κτηματολογική μερίδα 219 γαιών Ρόδου εμβαδού 4.580,00 τ.μ.. Η πιο πάνω επέκταση αναθεωρήθηκε διατηρώντας το αυτό εμβαδόν των 2.500.000 τ.μ. περίπου με την με αριθμ. πρωτ. ΧΟΠ/ΕΠΑ 25/22-03-1994 (Φ.Ε.Κ. 403/Δ/26-04-1994) απόφαση Νομάρχη Δωδ/σου.
Σε εκτέλεση της πιο πάνω απόφασης Νομάρχη Δωδεκανήσου συντάχθηκε από την Δ/νση Πολεοδομίας Δήμου Ρόδου η με αριθμ. 21/2007 πράξη προσκύρωσης και αναλογισμού υποχρεώσεων λόγω ρυμοτομίας, η οποία κατέστη διοικητικά τελεσίδικη. Η πράξη αυτή, που αποτελεί ατομική διοικητική πράξη, καθορίζει τον αναλογισμό της αποζημιώσεως σε τετραγωνικά μέτρα που οφείλουν να καταβάλλουν από κοινού με το Δήμο Ρόδου οι ωφελούμενοι παρόδιοι ιδιοκτήτες – δηλαδή οι ιδιοκτήτες εκείνων των ακινήτων, που αποκτούν πρόσοψη στους προβλεπόμενους κοινόχρηστους χώρους- στους βαρυνόμενους ιδιοκτήτες, δηλαδή στους ιδιοκτήτες εκείνους των ακινήτων τα οποία απαλλοτριώνονται για λόγους πολεοδομικούς.
Από την πιο πάνω έκταση των 4.580,00 τ.μ. ο Δήμος Ρόδου αποζημιώνει με βάση την πιο πάνω τελεσίδικη διοικητική πράξη την κτηματολογική μερίδα 219 γαιών Ρόδου για 3.473,16 τ.μ.. Η υπόλοιπη έκταση αποζημιώνεται από άλλους παρόδιους ιδιοκτήτες.
Άρα, από τα πιο πάνω προκύπτουν τα εξής:
1) Η κήρυξη απαλλοτρίωσης της κ.μ. 219 γαιών Ρόδου έλαβε χώρα δυνάμει της με αριθμ. πρωτ. ΧΟΠ/ΕΠΑ 25/22-03-1994 (Φ.Ε.Κ. 403/Δ/26-04-1994) απόφασης Νομάρχη Δωδ/σου, με την οποία αναθεωρήθηκε το σχέδιο πόλης Ρόδου σε μία έκταση 2.500.000 τ.μ..
2) Ο Δήμος Ρόδου είναι υπόχρεος τμήματος μόνο της αποζημίωσης που καθορίστηκε με την πιο πάνω τελεσίδικη διοικητική υπ’ αριθ. 21/2007 πράξη προσκύρωσης και αναλογισμού υποχρεώσεων λόγω ρυμοτομίας. Επισημαίνεται και πάλι ότι η πράξη αναλογισμού καθορίζει τις υποχρεώσεις των παροδίων ιδιοκτητών και του Δήμου Ρόδου σε τ.μ. και όχι σε χρήμα. Οι δικαστικές αποφάσεις περί καθορισμού προσωρινής και οριστικής τιμής μονάδος προσδιορίζουν τις υποχρεώσεις αυτές σε χρήμα.
3) Άρση της απαλλοτρίωσης στην περιοχή της κ.μ. 219 γαιών Ρόδου σημαίνει:
α) άρση της απαλλοτρίωσης ολόκληρης της ως άνω έκτασης των 2.500.000 τ.μ., καθώς τούτη βασίζεται στην ίδια απόφαση κήρυξης απαλλοτρίωσης. Το γεγονός αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα να σταματήσει η έκδοση οικοδομικών αδειών στην πιο πάνω περιοχή,
β) Κατάργηση του ρυμοτομικού σχεδίου με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την πρόσβαση των υφιστάμενων κτισμάτων,
γ) Κατάληψη – Περίφραξη από τους ιδιοκτήτες πρώην προβλεπομένων από το σχέδιο πόλης κοινόχρηστων χώρων”.
