Την εποχή που κυριαρχούν «ψευδαισθήσεις, παραισθήσεις, εντολές και αντιρρήσεις», του “wokeism” ή “wokism” (σε κάκιστη ελληνική απόδοση) που όλα είναι ή άσπρο ή μαύρο, σειρά πήρε ο Σωκράτης Μάλαμας. Και με συνοπτικές διαδικασίες αποφασίστηκε: #cancel, γιατί σε συναυλία του, ανέβηκε το γνωστό πανό που ανεβαίνει σε κάθε συναυλία ή θεατρική παράσταση για τον Λιγνάδη. Ο Σωκράτης Μάλαμας ζήτησε να κατέβει. Συμφώνησε με το περιεχόμενό του, αλλά όχι με την παρουσία του στη μουσική του παράσταση, στον τόπο έκφρασής του. «Μ’ αρέσει και συμφωνώ με το σύνθημα αλλά δεν θέλω να υπάρχει αυτό το πράγμα πάνω μας. Κατεβάστε το και μετά ανεβάστε το πάλι να μην το βλέπω, αποσπάται η προσοχή μου πάρα πολύ. Το ξέρουμε αυτό, το γνωρίζουμε και συμφωνούμε απολύτως. Ναι, μαζί σας, αλλά πάμε τώρα ν’ αλλάξουμε τον κόσμο ξεκινώντας απ’ τα μέσα μας» εξήγησε… Αν και δεν χρειαζόταν καν εξήγηση. Γιατί όπως πολύ εύστοχα ειπώθηκε «…αν ακούσεις προσεκτικά τον κάθε στίχο, έχει απαντήσει σε όλα αυτά, χρόνια πριν» Αλλά, όχι. Δεν έχει το δικαίωμα να πει τα τραγούδια του όπως αυτός θέλει. Οχι. Θα τα πει όπως θέλουν αυτοί. Χωρίς πολλά λόγια, ο όχλος με τα «μπερδεμένα μυαλά», εν μέσω ύβρεων, τις επόμενες ημέρες τον χαρακτήρισε…«πλυντήριο» του Λιγνάδη και αποφάσισε: #cancel. Ποιον; Τον Μάλαμα, έναν άνθρωπο όπου η στάση ζωής του, η καριέρα του, τα τραγούδια του, οι δημόσιες τοποθετήσεις του, δείχνουν και το ποιόν του. Αλλά όλα αυτά για κάποιους δεν είναι αρκετά. Θεωρούν, ότι ένας καλλιτέχνης, μπορεί να υπάρχει ως δημιουργός, μόνο όταν εκφράζει απόλυτα τη γραμμή τους, ακόμα και αν είναι «δικός τους». Δεν τους αρέσει ότι ο αντισυμβατικός κατά τα άλλα Μάλαμας, δεν είναι τόσο στρατευμένος όσο τον θέλουν, ότι η καλλιτεχνική του αξία και το έργο του, ξεπερνούν τη συγκυρία, ότι συγκινεί αληθινά πολλούς ανθρώπους εδώ και δεκαετίες και δεν πλασάρει δήθεν «αριστερίλα» για να γεμίσει τα στάδια με «αδηφάγους οπαδούς». Γιατί το λέει και στους στίχους του: «Να’ σαι μονάχος σου θα πει, να είσαι αντρειωμένος. Να μη σε πιάνει πανικός, ούτε κι ίδιος ο Θεός. Αλλιώς τα πάγια κολλάς, σέρνεσαι, βρίζεις και πονάς…»
(ο τίτλος «Θίασος», δανεισμένος από το ομώνυμο τραγούδι του, που καλό θα ήταν να το ακούσουν οι επαναστάτες της πλάκας- να το πω ευγενικά)