Καλοδεχούμενος ο αποτροπιασμός και η ομόθυμη αποδοκιμασία για τις δηλώσεις του μητροπολίτη, αρκεί να μη μείνει μετέωρη η ευαισθησία, αλλά πολύ φοβάμαι πως σε λίγο καιρό κι αυτό θα ξεχαστεί και θα ξαναδούμε να μπαίνει πάλι από το παράθυρο στα σχολεία κάτι καινούργιο. Θυμίζουμε την απόπειρα- την περασμένη σχολική χρονιά- να εισαχθεί πρόγραμμα «Προγεννητικής αγωγής» στα σχολεία, το οποίο αποσύρθηκε μετά τον σάλο, για τις αντιεπιστημονικές του απόψεις. Αξέχαστο εκείνο πως η μητέρα περνάει στο έμβρυο τις σκέψεις της, άρα η ομοφυλοφιλία εξηγείται με το ότι η μητέρα ήθελε το παιδί που θα γεννήσει να έχει άλλο φύλο από αυτό με το οποίο γεννήθηκε, ή η έγκυος μητέρα η οποία επισκεπτόταν συχνά αρχαιοελληνικά Μουσεία, και παρατηρούσε αρχαιοελληνικά αγάλματα, είχε σαν αποτέλεσμα η κόρη που γέννησε να γίνει… μοντέλο. Και αμέτρητες άλλες ασυναρτησίες. Μια οι θεωρίες περί αμβλώσεων αρκετών ιερωμένων, μία με καμπάνιες στο Μετρό, την άλλη με συνέδρια, με εκπαιδευτικό πρόγραμμα, επανέρχονται συνεχώς, κάτι που δείχνει μια προσπάθεια συνεχή, συντονισμένη. Το ζήτημα λοιπόν απαιτεί κάτι παραπάνω από «καταδίκες» του υπουργείου. Και φυσικά η Εκκλησία μπορεί να διαδίδει τις θέσεις της στους ναούς, στον δημόσιο χώρο. Αλλά όχι στα σχολεία! Είναι εξοργιστική η ανεκτικότητα της Υπουργού Παιδείας στις εκκλησιαστικές πιέσεις και στα alter Right λόμπι. Στη σεξουαλική αγωγή και την αγωγή υγείας των παιδιών μας δεν έχει κανένα λόγο η Εκκλησία. Χρόνια πολεμάει κάθε τέτοια κίνηση. Υ.Γ. Η Ιερά Σύνοδος, η οποία κι αυτή καταδίκασε τις δηλώσεις του μητροπολίτη, αν ήθελε πραγματικά, να καταδικάσει τις προσβολές στο «ανθρώπινο πρόσωπο» δεν θα έπρεπε να προχωρήσει στο εξαγγελθέν «κήρυγμα κατά των αμβλώσεων», αναζωπυρώνοντας ένα θέμα λυμένο από την πολιτεία εδώ και δεκαετίες.
Το ζήτημα απαιτεί κάτι παραπάνω από «καταδίκες»
