Μια από τις 4 παρατηρήσεις του Γραφείου Προϋπολογισμού του Κράτους στη Βουλή, στην έκθεσή του για το β’ τρίμηνο του 2022, είναι, πως για να πάνε καλά τα πράγματα στην οικονομία, υπάρχει ανάγκη «να επιτευχθεί ένας ελάχιστος βαθμός συναίνεσης στους βασικούς άξονες της δημοσιονομικής πολιτικής ώστε να μην εγείρονται αμφιβολίες για τη διατήρηση της δημοσιονομικής ισορροπίας κατά την προεκλογική και μετεκλογική περίοδο». Πότε όμως είδε ο λαός πολιτική συναίνεση στον τόπο, για να την ονειρευτεί, από εδώ και πέρα που μπαίνουμε όχι σε απλή κρίση αλλά σε τραγωδία. Την ενεργειακή τραγωδία που θα φέρει αναστάτωση εκτός από την κοινωνία που αποδίδουμε με την έννοια νοικοκυριά αλλά και στη φτώχεια, εκεί όπου δεν είναι υπερβολή να μιλάμε για συνωστισμό… Μια ματιά στην επικαιρότητα κάθε μέρα, είναι αρκετή για να δούμε ότι ο τέταρτος κίνδυνος της έκθεσης της Βουλής, η έλλειψη πολιτικής συναίνεσης ,έστω κάποιας συνεννόησης τέλος πάντων, δεν είναι υποθετικός αλλά υπαρκτός.
Ο τέταρτος κίνδυνος
