Αλόγιστη χρήση

Η κακοκαιρία «Εύα» πέρασε κι εμείς περάσαμε το Σαββατοκύριακο, με τον ανατριχιαστικό ήχο του 112 να μας ειδοποιεί για αποφυγή άσκοπων μετακινήσεων,  για μια «κακοκαιρία» που παλιά τη λέγαμε φθινοπωρινή βροχή. Είναι Νοέμβρης και η κακοκαιρία, είναι φυσιολογική. Το αφύσικο, ήταν οι θερμοκρασίες που είχαμε ως τώρα. Και κάπως έτσι οι συζητήσεις ότι η υπόθεση αυτή έχει καταντήσει να μοιάζει με την ιστορία του ψεύτη βοσκού, φούντωσαν: όταν θα είναι πραγματικά έκτακτη ανάγκη, κανένας πια δεν θα δώσει σημασία στο 112. Βέβαια μη μας φαίνεται περίεργος όλος αυτός ο πανικός κάθε φορά που ο καιρός “χαλάει” λίγο η περισσότερο, τα μηνύματα από το 112, το κλείσιμο σχολείων, καταστημάτων, δρόμων. Φυσικό δεν είναι σε μια χώρα με κακοτεχνίες στους δρόμους, φρεάτια ακαθάριστα, ρέματα και ποτάμια φραγμένα, αποχετευτικό ετών που αδυνατεί να καλύψει τις αυξανόμενες ανάγκες, έλλειψη αντιπλημμυρικών έργων, να προειδοποιούν και να μετακυλούν την ευθύνη στον καθένα μας για την προστασία του, αν έστω και ένα αεράκι ή μια ψιχάλα πάρει και σηκώσει τον κουρελιασμένο μπερντέ; Οπότε σου λέει: «ας στείλω εγώ ένα 112 να υπάρχει και αν το παρακούσουν και εγκλωβιστούν σε κανέναν πλημμυρισμένο δρόμο από τα βουλωμένα φρεάτια, πρόβλημά τους».