Από προχθές μαλώνουν ΣΥΡΙΖΑ και Ν.Δ, για το ποιος ευθύνεται για τους πλειστηριασμούς και τον τρόπο που γίνονται με αφορμή αλγεινές εικόνες, όταν δικαστικοί επιμελητές και αστυνομικοί έσπασαν την πόρτα σπιτιού και έβγαλαν με τη βία συνταξιούχο για να γίνει ο πλειστηριασμός του σπιτιού για 15.000 ευρώ (από κάρτα όχι από δάνειο, κοινώς τα πανωτόκια παίζει να είναι 3-4 φορές το κεφάλαιο) Δυστυχώς η προστασία της κύριας κατοικίας σταμάτησε από τον Φεβρουάριο του 2019 να προβλέπεται νομοθετικά και εν πολλοίς το νόμο στα funds και τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς τον άνοιξε ο ΣΥΡΙΖΑ. Μην ξεχνάμε την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ που έκανε μηνύσεις στον Λαφαζάνη γιατί διέκοπτε πλειστηριασμούς. Ας μην έχουμε κοντή μνήμη. Είναι τόσο αισχρή η επιχείρηση εκμετάλλευσης μια τραγικής στιγμής για έναν άνθρωπο, όσο αισχρό είναι το σύστημα που επιτρέπει στις τράπεζες, στα funds ή όποιου άλλου, να παίρνει τα σπίτια πολιτών για 15 χιλιάδες. Όταν δεν εισπράττεις τα εκατομμύρια των μεγαλοοφειλετών και δεν κάνεις κατασχέσεις στις περιουσίες τους, δεν τολμάς να φτάσεις στο κατώφλι μιας ηλικιωμένης. Είναι απλό και ξεκάθαρο. Υπάρχει κάτι πολύ βάρβαρο και απάνθρωπο στην εικόνα της σπασμένης πόρτας ενός κατεσχεμένου διαμερίσματος και μαζί ο συμβολισμός του τσακισμένου ονείρου διατήρησης μιας στέγης. Αυτά δεν τα αναιρεί ούτε η νομοθεσία ούτε οι επιμέρους λεπτομέρειες της κατάσχεσης. Κάπως έτσι γράφτηκαν Les Miserables.
Les Miserables
