Με απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ρόδου έγινε δεκτή εν μέρει η αγωγή αποζημίωσης από αδικοπραξία που άσκησε ένας συνταξιούχος τραπεζικός κατά επιχειρηματία της Ρόδου διεκδικώντας αποζημίωση ύψους 100.000 ευρώ για βλάβες που του προκάλεσε.
Το δικαστήριο μάλιστα αναβάλλει τη συζήτηση της αγωγής, ως προς το σκέλος της που αφορά στην αιτούμενη χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης που προκλήθηκε από το αδίκημα της απάτης στο δικαστήριο, έως ότου περατωθεί αμετάκλητα η εκκρεμούσα ενώπιον του Εφετείου Δωδεκανήσου δίκη επί δύο ανακοπών του εναγομένου κατά του ενάγοντος.
Σημειώνεται μάλιστα ότι ήδη το Εφετείο έχει επιληφθεί και ως εκ τούτου θα πρέπει να αναμένονται εξελίξεις και στο συγκεκριμένο επίπεδο της ένδικης διαφοράς.
Ο συνταξιούχος τραπεζικός βρίσκεται σε έντονη αντιδικία με τον εναγόμενο από το έτος 2010 όταν εξέδωσε σε βάρος του δύο διαταγές πληρωμής του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ρόδου για τα ποσά των 100.400 ευρώ και 33.200 ευρώ αντίστοιχα.
Η έκδοση των διαταγών πληρωμής στηρίχθηκε σε ίσης αξίας 6 μεταχρονολογημένων επιταγών τις οποίες είχε εκδώσει ο εναγόμενος το έτος 2007 μαζί με άλλες 4 επιπλέον επιταγές αξίας 66.400 ευρώ σε διαταγή του τότε συνεταίρου του, λόγω της πώλησης σ’ αυτόν από τον τελευταίο των εταιρικών μεριδίων που είχε στην ομόρρυθμη εταιρεία τους.
Από την εταιρεία αυτή ο συνέταιρος αποχώρησε και ο ενάγων απέκτησε τις επιταγές με οπισθογράφηση το έτος 2007 για εξασφάλισή του, όταν του δάνεισε άτοκα το ποσό των 125.000 ευρώ για να τον διευκολύνει να αποπληρώσει ληξιπρόθεσμη υποχρέωση που είχε σε τράπεζα.
Κατά των διαταγών πληρωμής ο εγκαλούμενος άσκησε δύο ανακοπές ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ρόδου προβάλλοντας μεταξύ άλλων τον ψευδή ισχυρισμό ότι επρόκειτο τάχα για επιταγές «ευκολίας» τις οποίες εξέδωσε και παρέδωσε στον «παιδικό» του φίλο για να τις χρησιμοποιήσει προκειμένου να δανειοδοτηθεί με την προεξόφλησή τους, ενώ στην πραγματικότητα ενσωμάτωναν το τίμημα της πώλησης προς αυτόν των εταιρικών μεριδίων του συνεταίρου του.
Διαβλέποντας, όπως τονίζει ο ενάγων, ότι η αιτίαση των δήθεν επιταγών «ευκολίας» δεν επρόκειτο να ευδοκιμήσει μεθόδευσε το φανταστικό σενάριο ότι ο τελευταίος απώλεσε τα σώματα των 6 επιταγών που του είχε παραδώσει με οπισθογράφηση ώστε να παρεμποδίσει την είσπραξή τους.
Όταν διαπίστωσε ότι το σενάριο της δήθεν «απώλειας» των επιταγών δεν επρόκειτο να ευδοκιμήσει υπέβαλε εναντίον του συνταξιούχου τραπεζικού έγκληση κατηγορώντας τον για τις πράξεις της απάτης ενώπιον Δικαστηρίου με ιδιαίτερα τεχνάσματα και κυρίως της κακουργηματικής τοκογλυφίας!
Μετά την υποβολή της έγκλησης κινήθηκε σε βάρος του ενάγοντος ποινική δίωξη και διατάχθηκε η διενέργεια κύριας ανάκρισης γεγονός το οποίο έσπευσε και δημοσιοποίησε ο εναγόμενος.
Το Συμβούλιο Πλημμελειοδικων Ρόδου με αμετάκλητο βούλευμά του έκρινε ότι δεν έπρεπε να γίνει σε βάρος του συνταξιούχου τραπεζικού κατηγορία και έθεσε την εντελώς αβάσιμη έγκληση στο αρχείο.
Όπως είχε δικαίωμα κατεμήνυσε τον εναγόμενο για την έκδοση των 6 ακάλυπτων επιταγών που κατείχε με αποτέλεσμα να καταδικαστεί αμετάκλητα.
Μετά την εξέλιξη αυτή απέφυγε να καταμηνύσει τον αντίδικό του για ψευδή καταμήνυση για τον διασυρμό του και την ταλαιπωρία του και επεδίωξε πλέον την εκδίκαση των ανακοπών του στα Πολιτικά Δικαστήρια.
Οι ανακοπές αυτές που άσκησε ο εναγόμενος κατά των δύο διαταγών πληρωμής που εξέδωσε, απορρίφθηκαν.
Παρά τη δικαίωσή του και την απαλλαγή του ο εναγόμενος, όπως τονίζει, επικαλέσθηκε και πάλι τα σενάρια ότι τάχα επρόκειτο για «επιταγές ευκολίας» για «προϊόν τοκογλυφικού δανεισμού», κλπ.
Κατά την εκδίκαση των εφέσεων που άσκησε ο εναγόμενος έλαβε αντίγραφα των γραπτών προτάσεων που κατέθεσε.
Οπως τονίζει, έμεινε εμβρόντητος και συγκλονισμένος από τη δόλια προσπάθειά του να τον χαρακτηρίσει και πάλι «τοκογλύφο».
Το δικαστήριο έκρινε ότι οι ισχυρισμοί του εναγομένου για τον ενάγοντα, ήτοι ότι αυτός προβαίνει σε τοκογλυφικούς δανεισμούς, ενώ επιπλέον ότι το δάνειο το οποίο χορήγησε ο ενάγων σε μη διάδικο ήταν τοκογλυφικό, για το λόγο δε αυτό του οπισθογράφησε ο τελευταίος τις επιταγές, επί των οποίων εκδόθηκε η διαταγή πληρωμής συνιστούν γεγονότα, αφού αποτελούν συγκεκριμένη συμπεριφορά, υποπίπτουσα στις αισθήσεις, δεκτική απόδειξης, η οποία, ανακοινούμενη σε τρίτον, μπορεί να βλάψει την τιμή ή την υπόληψή του, καθόσον αμφισβητείται η ηθική ακεραιότητα και η κοινωνική αξία του, καθόσον τον εμφανίζει να έχει τελέσει το αδίκημα της τοκογλυφίας.
Την υπόθεση χειρίζεται ο δικηγόρος κ. Μανώλης Κουτσούκος.
Αποκατάσταση συνταξιούχου τραπεζικού που βρέθηκε υπόλογος για «τοκογλυφία»
